Notes

Gece puslu ve beklentilerinin çok ötesinde karanlık, daha da karanlık ve birazdan uyumak için girdiğin yatakta başını yastığına uzatacaksın.
O her şeyden kaçtığını düşündüğün gizli mahzendesin şimdi. Kimseler yok. Olsa bile nefeslerini duyacağın mesafende değiller. Bir tek sen ve fikirlerin..
Kafanın içinde sürekli dönen bir dünya daha var. Belki de en çok orada yaşamaktasın. İkisini bir götürmek imkansızdır çünkü. Eninde sonunda birinde daha fazla yaşamaya başlarsın. Aslında en çok kendi çizdiği dünyada var olur insan. Çünkü orada sevdiklerin vardır. Olması beklenen şeyler orada bizzat olmuştur. Ama yine de kafandan ziyade burada nasıl durduğun önemlidir. Zihnindekini yansıtabildiğin kadar kendinsin. Ama fakat ve lakin. Bazen elinden gelen her şeyi yapsan dahi olmaz. Yapamazsın, zihninde tasarladığın geleceği, olur verdiklerini aktaramazsın hayat tablona. Ya boyanın tonu farklı olur ya da elinde o boyadan hiç olmamıştır. Şaşırırsın. Ama daha çok içini ezip geçen bir tiren seferidir artık hayatın.

Hayat bu ya. Bir şeyler sürekli devrilir. Yaşadıkça devrilenleri kaldırmak, kırılanları onarmaktır en asli görevin.
Parçalanmış hayatının parçalarını artık şehir şehir ararsın. Şanslıysan biri çıkar karşına ya da çıkmaz. Bilmiyorum.
Ama yanlızsın. Sokağın başında ya da sonunda hiç kimsen yok. Başın sıkışsa kime koşarsın ? Kime sarılırsın hayat acıtınca ?
Her insan yanlıştır. Ve her insan doğru. Bir yönüyle herkes haklı, bir yönüyle her şey güzel, bir yönüyle her şey garip ve bir yönüyle de hiçbir şey beklenen gibi değildir. Çoğu zaman tek gerçek, tek yanlış, tek yol, tek kapı vardır. Benim içinde öyle. Yaptığım kazalarda direksiyon elimdeydi. Arabayı ben sürdüm. Yanlış yollara sapan bendim. Şimdi devrilirken de hayatım. Hayatımı ben devirdim.

Ama biliyorum kırılan her şey onarılabilir. Devrilen her şey kaldırılabilir. Kırılan hisler, devrilen kalpler ve kaybolan günler hariç.
Acıyı hisset. Çünkü kanamak kanayabilecek bir yerin olduğunu bildirir. Ya olmasaydılar ? Gözünden yaş akabiliyorsa sevinmelisin. Ya akmasaydı ?
Sevdiğin şimdi tüm coğrafi ya da metafiziksel uzaklıklara sahip olabilir. Ama onu sevebilme cesareti sen de var. Ya sevemeseydin ?
Unutma yanlış kişilere alışsan bile bir kalbin var. Bir bebek yürüyene kadar 200 kere düşer. Bir kartal ortalama 40 yıl yaşar. Ve kırk yılın sonunda pençeleri ve gagası avlanmasına engel olacak ölçüde uzamış ve kanatları yıpranmıştır. Yaşamak için tek bir şansı vardır artık. Ya gagasını, pençelerini koparıp kanatlarını yolacak ya da ölecektir.
Acıyı hisset! Acıyı hisset. Acıyı hisset..
Çünkü hissetmek yaşadığını bildirir. Çünkü hissetmek var olmanın sancısıdır.

Peki ya sen kaç kere düştün ?
Hayatının bugün kaçıncı yılı ?
Defalarca düşüp yürüyecek misin ? Yoksa kırk yıl yaşayıp ölecek mi ?