Notes

17.12.2017
Az önce senin için tuttuğum bir not sayfam vardı o sayfayı silmeye karar verdim ve yazdıklarını son kez okuyayım bari dedim. Hepsini okuyamadım. Üzüldüm çünkü. Beni gerçekten seviyor musun bundan hiçbir zaman emin olamam ama umarım gerçekten sevmiyorsundur. Bilmiyorum, bunca zaman beni kandırmış olmanı isterdim açıkçası. Kandırılmış olmak istiyorum işe bak. Neyse. Şuan sabah ama yine çok duygusal hissettim. Yani duygusal hissettim dediğim şey böyle..duygusal işte. Neyse ne. Bunu tabiki senin notlarına borçluyum çok sağol zorlasan ağlarım yani o derece bir değişiklik. Aslında bana yazdığın uzun notlardansa benim sürekli okuduğum bir mesaj var. O mesajı sana yazayım "Evet senden ayrılacağım bu benim canımı çok yakıyor senle konuşmayacağım sanırım gelince daha deli birini göreceksin karşında" bu yani. Uyumadan kesinlikle okuduğum bir mesaj. Bu mesajı okumak benim için ağlarken gülmek gibi bir şey. Ağlamak çünkü düşün benim için böyle deli olan birini bırakıp gitmek istiyorum. Ne kadar da acı bir durum. Eminim bunu başkası yapsa ona karşı hep kin beslerdim. "Ay nasıl kızlar var ya. Böyle insanları üzmeye nasıl kıyıyorlar. Resmen vicdansızlık." falan derdim. Ama işi yapan kısım olunca durum gerçekten farklı oluyor. Hayır yani yine kendim için tabiki onları derim. Diyorum da. Ama bilmiyorum. Böyle işte. Gülmek çünkü düşün yine tekrar seninle 7 gün konuşmayacak biri var ve sanki uzun bir zaman konuşmayacak biri gibi konuşuyor. Aslında 7 değil 16 demiştim ama 😄 olsun o da fazla değil. Bir kere ayrılmak demişsin ya ayrılmak. Oysaki ayrılmıyorduk bile. Bilmiyorum kasıtlı mı yazdın yoksa aklına geldi de rastgele mi yazdın ama çok güzel bir şey bunu okumak. İnsan gülümsüyor böyle sevgi doluyor içi. Aslında bu mesaj sanki bana edilmiş en güzel iltifat bile olabilir. İltifa aldığında utanan yada sıkılan biri değilim. Ay çok sağol ay o senin güzelliğin falan diye saçmalayan biri de değilim ama senden iltifat olmak bile farklı. Bilmiyorum kardeşlik bu mu yada daha farklı bir şey mi ama sevdim bunu 😄. Seninle tanıştığıma beynim pişman kalbim hiç değil. Ama ne yazık ki ben beynini daha fazla kullanan bir insanım. Bir arkadaşım yani arkadaşım değildi de neyse. Arkadaşım işte. Bana "Benimle konuşurken kalbini kullan" demişti. Benim için çok zordu ya ama denedim. O zaman cidden her şey çok daha farklı oluyor. İnsanın kalbini kullanması.. Özgür'le konuşurken beynimizi mi yoksa kalbimizi mi kullanmalıyız adlı seminerimize hepiniz hoş geldiniz. 😄 Konu kaptırdı gidiyor. Bak işte dikkatim dağıldı unuttum ne yazacağımı. Ben neden açtım bu sayfayı acaba?

Mert ben senin çok hata yaptığını görmeye başladım nedense. Bilmiyorum bilinçli mi yapıyorsun yoksa farkında değil misin ama bence beynini kullan kalbini değil. Şimdi diyeceksin nereden biliyorsun falan filan. Sanırım hissediyorum veya bir yerden anlıyorum işte. Ben tabiki hata olduğunu düşündüğüm davranışlarını sana söylemeyeceğim çünkü kime göre hata kime göre doğru yani. O yüzden yazdığım şeylere de çok takılma. Ben sadece yazmak istedim. Ama bir hatanı söyleyeyim beni severek hata yapıyorsun. Çünkü bak sabah söylediğiyle akşam söylediği tutmayan biriyim. Yani umarım sevmiyorsundur beni mutlu etmek için falan söylüyorsundur ama sonra düşünüyorum; Yalandan beni sevindirmek için dese, neden sevmediği birini sevindirmek istesin. Orada bana iki kapı açılıyor. Birincisi ya seninle oyun oynuyor yada ...dur ya konu yine dağıldı. Ben bunun devamını sana sonra yazarım. Şarjım bitiyor.