Notes

2.BÖLÜM

DÖNGÜ - Cumartesi sabahı. Saat: 09.30 / 02.01.2011

Pencere kenarından gözünü alan ışık, merti uyandırmıştı. Uyandığında direk eli sağ koluna gitti, yaptırdığı dövme iltap kapmış olmalıydıki
çok kaşınıyordu. Ayağa kalktı ve lavaboya doğru yürümeye başladı. Kolu çok kötü bir haldeydi, dövmenin desenleri tomurcuk tomurcuk
sivilceye benzer bir şekilde kabarmıştı. Mert nasıl olduğu hakkında fikri olmadığı şeyin ne olduğunu kestirmeye çalışıyordu..
Perşembe akşamı. Saat: 21.40 / 28.12.2010
Mert kolundaki izleri kapatmak amacıyla dövme yaptırmayı kafaya koymuştu, her ne kadar Mehmet'in ısrarla yaptırma demesine rağmen
bir farklılık olsun diye yaptırmayı düşünüyordu. Kararını iyi vermesi lazımdı aileden gelecek tepkileri kaldırabilecekmiydi düşünmesi lazımdı.
O an gelmişti Mert'in arkadaşı Yasinin aracılığıyla bir dövmeciye gelmişlerdi, etraf birazcık loştu apartmana girdiklerinde karşıdaki ilk daire
dövmeciye ait'ti. Kapıyı çaldılar ve 15 saniye ardından sonra kapı açıldı. Mert tanıyor olabilirmiyim diyerekten kirli sakallı adamın suratına
bakıyordu dikkatlice. Adam içeriye davet etti Merte bakarak " Nasıl bir dövme istiyorsun? Kataloğa bakabilirsin. " Mert kataloktan dövme
seçerken adamın sinsice bakışları, Mertin birşeyler döndüğü hissine kapılmasını sağladı. Mert alçak bir ses tonuyla " Fiyatlar ne kadar?
Yasin tanıdık var diyince burayı düşünmüştük umarım fiyat konusunda anlaşırız. " Adam " Fiyat konusunda anlaşacağımızdan şüpheniz olmasın.
Beğenebildiniz mi bitane model? " Mert izlediği bir dizideki işareti görünce çok dikkatini çekmiş ve onu yaptırmak istemişti. Sade bir görüntüye
sahip olmasına rağmen, Mert izlediği dizilerin hep gerçek olma hayallerini kurardı onun için pek sade değildi o model..
30 dakika sonra dövmenin yapımı bitmişti Mert adama sırıtarak " Elinize sağlık, tekrar görüşmek üzere. İyi günler " diyerek oradan ayrıldılar.
Mertin şüpheleri boşa çıkmıştı, çünkü hiç birşey olmadan oradan ayrılmışlardı.
Cumartesi sabahı. Saat: 11.18 02.01.2011
Okulda toplanan tayfada Atahan haricinde herkes tamamdı. Masaya oturdular ve muhabbet sürerken sessizlik çöktü.
Resul " Hadi sigaraya kim gidiyor? "
Halis " Mert, Ufuk gelin gidip gelelim hemen. "
Kalktılar okulun kapısından atlayıp, sigara çözmeye gidiyorlardı. Halis dünkü olayı hatırlayarak, " Mert kanka dün bir konu açmıştık ya,
daha fazla kişiyiz yine açalım o muhabbeti " Mert ne demek istediğini kestirmeye çalışırken, Ufuk şüpheli bir ifadeyle Mert'e bakıyordu
ilk cevabın ondan gelmesini bekliyordu. Mert halise sakin bir sesle " Ne oldu ki Halis dün ne konusu? Okadar çok şey konuştuk ki!
kafamız çok güzeldi anımsat belki hatırlarım." Mert aklından dün yaşananları hatırlamaya, ne olduğunu tahmin etmeye çalışıyordu.
Ufuk olaya girerek " Mert kanka hayal kuralım onu sürdürelim demiştik, devamını getirmemiştik ya o konudan bahsediyor ya Halis. "
Mert şaşkın bir ifadeyle, " Kanka gerçekten biz çok içmişiz, hiç birşey hatırlamıyorum ya şaka mı bu? " Halis nasıl hatırlamadığına
anlam getiremiyordu, fakat içinden bir anda geldi ve " Tamam kanka boşverelim o zaman, olabilir çok içmiştik. " diyerek konuyu kapattı.
Fakat Ufuğun şüpheleride bu olay yüzünden daha fazla artmaya başlamıştı. Sigarayı alıp okula geçtiler, yine tatlı muhabbetler eşliğinde
içiyorlardı. Mert'in kolu sürekli kaşınıyordu ama olayı arkadaşlarına çaktırmaması lazımdı, aksi halde tepki gelecekti ki Mehmet ve ufuk
dövme yaptırmaması konusunda onu uyarmışlardı. Aralarında belki bir kırgınlık olabilir diye, Mert dayanıp koluna elini atmadı fakat gittikçe
kötüleşiyordu. Su içme bahanesiyle arka tarafa doğru yürürken kolunu açtı, berbat bir manzarayla karşı karşıya kalmıştı..
Kolundaki sivilceye benzeyen şeyler patlamış, kolu kıpkırmızı olmuştu. Dikkatlice bakınca yaptırdığı dövmenin 2 cm altında bir
damga olduğunu gördü, bunu dövmecinin yaptığını hatırlamıyordu sanki durduk yere orada çıkmış gibiydi sanki.. Şok oldu, neler oluyordu?
Anlam veremiyordu olanlara, damgaya benzeyen bir simge durduk yere kolundaydı,böyle birşey mümkün olamazdı bunun anlamı neydi?
Mert kafayı sıyırmak üzereydi, acaba çizdide ben mi görmedim mi diye düşünüp duruyordu çünkü durduk yere orda çıkması imkansızdı.
Kolunu arkadaşlarından kısa süre saklamak zorundaydı, şu kızarıklar geçene kadar en azından. Ortama geri döndü herşey normalmiş gibi
devam etti. " Mehmet seninle okul işimiz vardı ne yapıyoruz yarın onu? " Mehmet biraz düşündükten sonra " Uygunum kanka gidebiliriz,
fakat artık unut şu kızı. Sana zarardan başka birşey getirmedi hala peşinde koşuyorsun.. " Mert gülerekten " Bilmiyormusun zaten
2 yıldır koşuyorum, ayaklarımda derman kalmadı kanka " dedi ve sigarasından bir duman daha aldı. Bir an boşluğa dalıp hayallere gitti,
belki yarın gidecekti sevdiği kız(Melisa) onu iyi şekilde karşılıyacaktı, ve tüm sorunları çözülecekti. Mertin tek istediği sımsıkı sarılmaktı
uzun süredir ayrı olduğu melisa'ya.. Herşeyin başlangıcı oydu zaten, Mertin kendine verdiği zararlardan, edindiği kötü alışkanlıklardan
herşeyden o sorumluydu. Fakat Mertin umrunda bile değildi bu tek istediği tekrardan eskisi gibi olabilmekti..
Akşam çökmüştü, artık eve gitmeliydi Mert. Tüm arkadaşlarına selam verdikten sonra Mehmete " Yarın sabah 10'da görüşürüz kanka,
seni evden alacam. " diyerek ayrıldı eve doğru yürümeye başladı. Bugünkü dövme olayı, yine kafasını karıştırıyordu açtı birdaha baktı emin
olmak için o damga hala orda duruyordu. Evin önüne geldiğinde kolunu aşşağıya indirerek, içeriye girdi kapıyı çaldı. Kapıyı açan annesiydi
hemen atılgan bir şekilde " Çok yoruldum anne, ne yemek var? " Annesi Mertin koluna bakarak " Ne oldu koluna, kaşıyıp duruyorsun? "
Mert afalladı " Hiç.. Hiç birşey yok anne biraz kaşınıyor sadece. " Annesi şüphelenmeyerek mutfağa geçti yemeği hazırlamaya başladı..
Mert herzamaki gibi yemeğini yedikten sonra nescafesini yaptı, sigarasını yaktı ve yazmaya başladı.. Bu sefer çok farklıydı, çok farklı
yazıyordu. İlk defa melisayı değilde sorunlarını yazıyordu kolundaki damganın ne olduğunu, hayatının neden bukadar boktan olduğunu
anlatıyordu. Geç saatlere kadar yazdıktan sonra uyumaya karar verdi son defa koluna baktı ve gözlerini kapatıp uyumaya çalıştı..
Düşüncelerine engel olamıyordu, umarım kötü birşey çıkmaz diye dua ederken. Kötü birşey olursa nasıl sonuçlanacağını, neler yaşayacağını
kestirmeye çalışıyordu. Çünkü çok farklı birşeydi bu, bir insanın kolunda durduk yere damga çıkması gerçekten farklıydı onun için.
Çok fazla bilim kurgu, fantastik dizi izlemesine rağmen böyle birşeye inanmayı beklemiyordu zaten.. Sadece yarın bir doktora gitmesi
gerekiyordu... Yarın olsun artık diyerekten düşünmeyi kesti ve kendisini uykuya bıraktı...