Notes

1948'in başlarında 1 çift mavi göz, yeşil Bursa'da dünyaya gelir. annesi yanındadır ama korkar, ağlar. çünkü mevsim kıştır.
Selanik göçmeni ve işçi olan babası Ali Özger, mavi gözlü ve sakalsız çocuğumuzun ismini kulağına üfürür: Zekâi. Zekâi Özger.
fakat Zekâi özgür ruhludur. Zekâi diye çağrılmak hoşuna gitmemiş olmalı ki ismini kendi kendine kulağına üfürür. Arkadaş. Arkadaş Zekâi Özger.

Arkadaş şiiri yazmayı da okumayı da severmiş. şiirleri yerel dergi ve gazetelerde yayınlanmış. öyleki Arkadaş, 17 yaşındayken arkadaşıyla beraber tek basımlık da olsa şiir kitabı çıkarmış. 2nci sayısı niye çıkmamış bilinmez ama şiir yazmaya ve sevmeye devam eder. ilk şiirlerinde görülen ikinci yeni ve toplumsal gerçekçilerin etkisi yerini Arkadaş'ın özgür kimliğine bırakır.
sonra üniversite çağına gelir Arkadaş. 1968'de Ankara Üniversitesi SBF'ye yerleşir.
aradan 3 yıl geçer. 24 Ocak 1971 SBF yurt baskını sırasında Sinan Kazım Özüdoğru, içeriye, yurtta kalanlara seslenir, “arkadaşlar..” der, “ çıkmak isteyen çıksın, kapıları kapatıyoruz." Arkadaş çıkmaz. polisler ve öğrenciler arasında çıkan arbedede kafasına ağır 1 darbe alır.
hastaneye gitmeyi de her daim ihmal eder.
aradan 2 yıl daha geçer. 29 Nisan 1973'te Kızılayda ağır yaralı 1 halde bulunur.

" ben doğma büyüme evciyim,
göç benim harcım değil.."

bu dizeleri yazdıktan 4 yıl sonra 5 Mayıs 1973'te gri Ankara'da mavi gözlerini dünyaya kapatıp göçer. teşhis beyin kanamasıdır. arkadaşları beyin kanamasını yurt baskınında aldığı ağır darbeye bağlar.


ne zaman çıkaracaksam çıkarayım adı 'sakalsız 1 oğlanın tragedyası' olacak dediği şiir kitabını hiç1 zaman çıkaramaz. arkadaşları ölümünden sonra şiirlerini 'şiirler' adlı kitapta toplar. kitap 2. baskısında isim değişir ve 'sevdadır' ismini alır. ta ki 2014'e kadar. 2014te şiir kitabı gerçek ismini bulur ve sonraki baskılar 'sakalsız 1 oğlanın tragedyası' adıyla yayınlanır.
Arkadaş insanları da severmiş.

"ben çabuk severim insanı
belki bundandır yıkılışım"

dizelerinin de sahibidir Arkadaş.
insanları ne kadar sevse de her daim yalnızmış. öyleki 1971e kadar noktalama işaretlerini bile kullanmamış.
o derece kabullenilmiş 1 yalnızlık.

"öyle basitsin ki sen bütün şiirlerin içinde
biliyorum. biliyorum bunu da biliyorum
gökteki yıldızlar kadar dizeler yazılsa da
kendime kendimden başka kendim yok"

anladığınız üzere aslında Arkadaş sevmeyi seviyormuş.




"1 gün elbette
Zeki Müreni seviceksiniz

(zeki müreni seviniz)"



vesselam bugün Arkadaş'ın doğum günü. yaşasaydı 70 yaşında olacaktı.
siz de Arkadaş'ı seviniz.
zira
"yarın ne olur bilirim ben
bahar gelir, otlar büyür
ölüm de yapraklanır"