Notes

YANSITMA
merak içinde geldim her şeyin bittiği bu yere,
şu sadece kendine acıyan, bencil köşemin ardına.
yenilmişim, kabullendim ve ilerledim daha da yakına,
belki huzuru bulabilirim burada,
belki hiçliğin içinde rahat edebilirim.
ne kadar acınası;

çağırıyor beni.

ve en karanlık zamanımda, kıvrılmış ağlıyorken
ay, sırdaşım, bana bir sırrını anlattı.
benim kadar büyük ve öylesine parlak
milyonlarca ışığın yansıyıp içimden geçtiğini gördüm ve
bu ışık bana ait değildi.

onun kaynağı göz alıcı ve sonsuzdur,
umudu olmayanlara hayat verir.
o olmadan bizler sadece rüyalar hayal eden
cansız uydularız.

başımı kaldırdığım anda,
içimde şüphe kalmadığında,
olmamalıyım narsizmimi yatıştırdığım bu delikte, aşağıda
egomu çarmıha germeliyim, çok geç olmadan
dua ediyorum ışıkların yükseltsin beni yukarıya;

ben tükenip gitmeden önce.

o halde öldür egonu, çok geç olmadan
ve terk et bu yeri
bu karamsar, kör ve gurur kırıcı yeri
o zaman göreceksin ki
aslında tek bir aklın parçalarıyız biz,

ve o akıl hayal edilmiş ve makul olan her şeye kadirdir.

sadece ışığın sana dokunmasına izin ver,
kelimelerin içinden geçmesine izin ver,
bırak geçip gitsinler ki
mantık ve umudumuz çıksın dışarıya;

biz tükenmeden önce.

-bituhafmen