Notes

+ Necip fazıl

+ Nihal atsız

+ Orhan veli

+ Cahit sıtkı

+ Halide edip



Necip Fazıl


Necip Fazıl Kısakürek, 26 Mayıs 1904 günü İstanbul'da doğdu.
Dini eğitimini babasından alan Necip Fazıl, öğrenimine mahalle mektebinde başladı.
1912 yılında ise Gedikpaşa'daki Fransız Frerler Okulu'na girdi.
Bir süre sonra bu okuldan ayrılarak Amerikan Koleji'ne kaydoldu.
Fakat bu okuldan atılması üzerine eğitimine Emin Efendi Mahalle Mektebi'nde devam etti.

Ardından önce İstanbul Büyük Reşit Paşa Numune Mektebi'ne oradan da Rehber-i İttihat Okulu'na gitti.
Ailesinin Heybeliadaya' taşınmasından dolayı Heybeliada Numune Mektebi'ne geçti.
Daha sonra ise Mekteb-i Fünun-u Bahriye-i Şahane'ye girdi.
Hocaları arasında Yahya Kemal ve Hamdullah Suphi gibi isimler vardı.
Şiire olan ilgisi artan Necip Fazıl, "Nihal" isminde haftalık bir dergi çıkardı.

1921 yılında Darülfunun Felsefe Şubesi'ne kaydoldu.
Bu okulda birçok ünlü edebiyatçı ile tanıştı.
"Yeni Mecmua" dergisinde şiirleri yayınlandı.
1924 yılında aldığı bursla Paris'teki Sorbonne Üniversitesi'ne girdi.
Burada Henri Bergson'la tanıştı.

1929'da İş Bankası Ankara Şubesi'nde görev yaptı.
17 Eylül 1943'te "Büyük Doğu" dergisinin ilk sayısını çıkardı.
Dergi zaman zaman kapatıldıysa da 1978 yılına kadar yayın hayatına devam etti.
Necip Fazıl Kısakürek, 25 Mayıs 1983'te vefat etti.


Nihal Atsız



12 Ocak 1905’te İstanbul’da doğdu.
11 Aralık 1975’te İstanbul’da yaşamını yitirdi.
Karacaahmet Mezarlığı’nda toprağa verildi.
İstanbul Sultanisi’ni bitirdi.
Bir süre Askeri Tıbbiye Okulu’na devam etti.

1930’da Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu ve aynı okulda asistan oldu.
1931’da “Atsız Mecmua”yı yayınlamaya başladı.
Köycü bir yaklaşımdan Türkçü bir yaklaşıma yönelen bu dergideki bazı yazıları nedeniyle üniversiteden uzaklaştırıldı, öğretmenliğe başladı.
1933’ten 1952’ye kadar Malatya, Edirne ile İstanbul’daki okullarda edebiyat öğretmenliği ve kütüphanecilik yaptı.
1933-1934 arasında “Orhun” dergisini çıkardı.

Ekim 1943’te “Orhun”u yeniden çıkarmaya başladı.
1944’te “Irkçılık-Turancılık” davasından tutuklandı.
1945’te serbest bırakıldı. 1952’de Süleymaniye Kütüphanesi’nde görevlendirildi.
Aynı yıl “Orhun”u tekrar çıkardı. 1964-1975 arasında “Ötüken” dergisini yayınladı.
Ötüken’deki yazıları nedeniyle 1973’te bir kere daha cezaevine girdi.

Ertesi yıl özel afla serbest bırakıldı.
Romanlar, öyküler, şiirler ve edebiyat incelemelerinin yanısıra Türk tarihiyle ilgili araştırmalar yayınladı.
Irkçılık ve Turancılığa dayanan milliyetçiliğinde din öğesine yer vermedi.



Orhan Veli Kanık


1914 senesinde İstanbulda dünyaya gelen yazar Ankara da Gazi lisesini 1932 senesinde tamamladı.
İstanbul Üniversitesi edebiyat fakültesine giden yazar buradaki Felsefe eğitimini tamamlayamadan 1935 senesinde Ankaraya gidip PTT’de çalışmaya başladı ve MEB’de Tercüme bürosunda memur olarak atandı (1945), 1947 senesinde Yaprak dergisini çıkarmaya başladı ve 15 haziran 1950 tarihine dek 28 sayı çıkardı.
Ölümü üzerine arkadaşlarınca Son Yaprak adlı özel bir sayı yayımlanmış oldu ve 14 kasım 1950 tarihinde beyin kanaması sebebiyle vefat etti.

İlk şiirlerini Varlık dergisinde arkadaşları Oktay Rıfat ve Melih Cevdet ile beraber yayımlamaya başladı ve eserleri büyük bir alaka gördü.
Hayatta olduğu sürede önemli bir ün kazanan yazar, şiiri belirli kalıplardan, süslü yazılardan kurtararak daha yalın bir hale getirdi ve eserlerinde halk dilini kullanmayı ihmal etmedi.
Gündelik yaşantıları üzerine yazdığı eserlerinde esprili bir dil kullandı.



Cahit Sıtkı Tarancı


Türk edebiyat dünyasına damgasını vuran Cahit Sıtkı Tarancı aslen Diyarbakırlı olup, lise yıllarından itibaren İstanbul’da yaşamaya başlamıştır.
Galatasaray Lisesinde iken okul dergisine yazdığı şiirlerle ünlenip, Servet-i Fünun’ da yazmaya başlamıştır.
“Sanat sanat içindir” fikrini benimseyen şairin en önemli eseri Otuz Beş Yaş şiiridir.
Ünlü isim bu şiirinden 11 yıl sonra vefat etmiştir.

Cahit Sıtkı Tarancı eserlerinde, sade ve akıcı bir dil kullanmıştır.
Şiirlerinde en çok ölüm ve yalnızlık konularını işlemiştir.
Kısa bir süre Sümerbankta memurluk yapmasına rağmen, hayatının büyük bir bölümünü yazarlıktan kazanmıştır.
Bunun dışında Ankara’da kısa bir süre çevirmenlik de yapmıştır.
Bir süre babasıyla ortak iş yapmış, ancak anlaşamayarak ayrılmıştır.

Paris’te üniversite öğrencisi iken, İkinci Dünya Savaşı patlak verdiği için, bisikletle Lyon ve Cenevre yolundan kaçıp Türkiye’ye geri dönmüştür.
1956 yılında Avusturya’nın Viyana kentinde yaşamını yitirmiştir.
Bu makalemizde sizlere Cahit Sıtkı Tarancı’nın hayatı ve eserleri ile ilgili ayrıntılı bilgileri sunacağız.



Halide Edip Adıvar


Halide Edip Adıvar, 1884 yılında İstanbul'da doğdu.
Babası Mehmet Edip Bey, annesi ise Fatma Berifem Hanım'dır.
1901 yılında Üsküdar Amerikan Kız Koleji'nden mezun olduktan sonra Rıza Tevfik'ten felsefe, Salih Zeki'den de matematik dersleri almaya başladı.

1908 yılında İkinci Meşrutiyet'in ilan edilmesinin ardından kadın hakları ile ilgili yazılar yazmaya başladı.
'Tanin', 'Akşam' ve 'Vakit' gibi gazetelerde yazıları yayınlandı.
31 Mart Ayaklanması sırasında önce Mısır'a oradan da İngiltere'ye giden Halide Edip, ayaklanmasının bastırılmasından sonra tekrardan yurda döndü.
Bir süre öğretmenlik ve müfettişlik yaptı.
Teali-i Nisvan Cemiyeti'nin (Kadınları Yükseltme Derneği) kuruluşunda yer aldı.

1919 yılında Büyük Mecmua'da kaleme aldığı "Kadınlığa Dair" başlıklı yazısı oldukça ses getirdi.
Kadınların bir sembolü haline geldi.
İzmir'in Yunanlılar tarafından işgal edilmesi üzerine İstanbul'da düzenlenen protesto mitinglerinde (Fatih ve Sultanahmet Mitingi) yaptığı ateşli ve heyecanlı konuşmaların kitleler üzerinde büyük tesiri oldu.

İstanbul'dan ayrılıp Milli Mücadele'ye katılmak üzere Ankara'ya gitti.
Bu sırada İngilizler'in İstanbul'u işgal etmesi üzerine hakkında idam kararı çıkartıldı.
Ankara'da bulunan Genelkurmay'da çalıştı.
Sakarya Savaşı'nda onbaşı, İzmir'in kurtuluşundan sonra da çavuş oldu.

Cumhuriyet'in ilanından sonra gittiği yurtdışından 1939 yılında döndü.
1950'de milletvekili oldu.
9 Ocak 1964 yılında İstanbul'da yaşamını yitirdi.