Notes

Yazmak için yazmak değil benim ki
farkına varmak diyelim her duygunun her hissin,
kelimelerimde her acımın bir kalıntısının izi var
okurken duyuyor musunuz ? yardım isteyen çığlıklarımı
hissediyor musunuz benim hissettiklerimi acımı,hüznümü,öfkemi...
kapatın gözlerinizi sadece bir süreliğine benim gibi duyun,benim gibi hissedin,bir kez olsun
benim baktığım yerden bakın şu hayata,bir an nefesiniz kesilecek
yediğim kazıklar bir yumruk gibi inecek karnınıza
sonra bir acı bütün göğüs kafesinizi kaplayacak
beyninize yerleşen seslerden korkacaksınız sizi sürekli sorgulayacak sürekli rahatsız edecek bir cevap bulunana kadar ve bir cevap bulunmadı hala
eminim bir süre sonra yardım elleri uzanacak size
tabi bunların hepsi bir halüsinasyonun parçası
tutmaya çalıştıkça kaybolacaklar,işte benim kaybedişlerim...
bir savaş alanından çıkmış bu kalbin atışının acısını unutmayacaksınız
savaştan yaralı çıkmış bir asker gibi günün bir vaktin de dönüp geçmişine bakışını
keşke daha sağlam dursaydım kaybetmezdim ruhumu savaş ortasın da deyişini unutmayacaksınız
karanlık çökecek üstünüze daha çok boğulacaksınız derinlere inmek isterken hemen kendiniz olmak isteyeceksiniz,çıkmak isteyeceksiniz çıkıp da kurtulmak.
İşte sevgili insanlar benim dostlarım,sevgililerim,sevgim,sıcakkanlılığım,güvenim,mutluluğum,huzurum,aklım var olan kalbim
işte böyle çıkıp gitmek istediler kurtulmak istediler ve gittiler sağlık olsun daha önümüz de bir gelecek daha gidecek ve kaybedecek çok şey var umutla bakıyorum geleceğe en son bu yolda yok olucam çünkü el de bir şey kalmayacak.