Notes

28 Aralık 2011 akşamı Uludere'ye bağlı Roboskî köyü yakınlarında Kürt köylüleri, Türk savaş uçakları tarafından bombalandı. Katliamda çoğu çocuk yaşta ve 28'i aynı aileden 34 Kürt yaşamını yitirirken sadece bir kişi sağ kurtulabildi. Katliamın duyulmasıyla birlikte çevre köy ve ilçelerden binlerce insan katliam yerine akın etti, medya ve devlet ise uzun süre sessiz kaldılar. Saatler sonra açıklama yapan Genelkurmay Başkanlığı yaşamını yitirenlerden bile bahsetmezken hükümet cephesinden gelen ilk açıklamada katliam "operasyon kazası" olarak nitelendirildi. Medya koro halinde "Irak sınırındaki Olay" başlığını kullanarak ve hatta köylülerin silah taşıdıklarını iddia ederek katliamı meşrulaştırmaya çalıştı. Demokratik ülkelerde sorumluluğu taşıyan ve hesap vermesi gereken siyasi otoritenin başındaki Başbakan ise hassas çalışmalarından ötürü Genelkurmay Başkanını tebrik etti. Katliam Kürt halkında derin yaralar açarken ülkenin batısında hiçbir şey olmamış gibi düzenlenen yılbaşı eğlenceleri toplumlar arasında gittikçe yok olan bağların birkez daha yıkıldığını görmemizi sağladı. Medya ve devletin örtbas etme çabalarına öfke duyan köylülerin devleti temsilen köye gelen Uludere kaymakamını linç etmesini fırsata dönüştüren Türk medyası katliamı gölgelemek adına linç olayına ağırlık verdi. Katliamın faillerine yönelik soruşturma bile açılmamışken yakınlarını kaybeden 5 köylü apar topar tutuklandı, kardeşi ve 11 yakın akrabasını kaybeden Ferhat Encü 6 kez gözaltına alındı. “Biz 23 bin tl olan resmi tazminatımızın ötesinde 123bin tl ödedik" denilerek adaletin para yoluyla sağlanmaya çalışılması yaralara tuz bastı. Bugün Roboskî katliamının birinci yıldönümü. Tam bir yıl geçmesine rağmen failler hakkında en ufak bir soruşturma dahi açılmamış, bombalama emrini verenler itinayla gizlenmiştir. Katliama ait 4 saatlik heron görüntüleri kamuoyuyla hala paylaşılmadı. Meclis Uludere komisyonu'nun hazırladığı iddia edilen rapor tamamlanabilmiş değil. Geçen bir yıllık süre içerisinde katliamı örtbas etmeye yönelik tutumun değişmediği Hava Kuvvetleri komutanına şeref madalyası verilesiyle bir kez daha kanıtlanmış oldu. Roboskî bizlere 1943 yılında Van’ın Özalp ilçesinde 33 köylünün kaçakçılık yaptıkları iddiasıyla kurşuna dizildiği 33 kurşun katliamını hatırlatıyor. İki katiam arasındaki benzerlikler ve gösterilen reaksiyon geçen 70 yılda devletin Kürtlere yönelik tutumunda herhangi bir değişikliğin olmadığını gösteriyor. Katliamın faili Orgeneral Mustafa Muğlalı’nın ismi Özalp’taki kışlaya verilirken bugünkü devlet anlayışı hava kuvvetleri komutanını şeref madalyasına layık görüyor.


Cumhuriyetin ilk yıllarından bu yana Kürtler Koçgiri'de, Dersîm'de, Zilan'da, Ağrı'da, Sason'da Maraş'ta ve daha birçok yerde katledildiler. Bu katliamların son halkası ise Roboskî oldu. İddia edilenin aksine devletin Kurdistan'a ve Kürtlere yönelik tutumu 100 yıla yakın bir süredir değişiklik göstermedi. 19 Aralık 1978'de başlayıp 7 gün süren ve tarihe "Maraş Katliamı" olarak geçen olaylarda 500'e yakın Alevi Kürt katledildi.200'ü aşkın ev ateşe verildi. O gün Maraş'ta olan katliamcı zihniyet 1 yıl önce bugün Roboskî'deydi. Hükümetin sorunu çözmekten aciz politikaları ve oyalama taktikleri Roboskî'de duvara çarparken Kürt açılımının geldiği son durak Roboskî mezarlığı oldu. Katliam sonrası maskenin tamamiyle düştüğüne tanık olduk. Roboskî katliamının hesabını sormak sadece biz Kürtler için değil kendisine insanım diyen herkes için bir onur meselesidir. Bizler kanayan yaramız Roboskî katliamının hesabı verilene kadar susmayacağımıza söz veriyoruz. Kendisine insanım diyen herkesi hesap sormaya çağırıyoruz..