Notes

May isang magkasintahan na masayang namumuhay sa isang subdibisyon, si Thomas na isang scientist nagtatrabaho para sa kanilang kasal sa hinaharap, at si Emma na isang housewife. Sila ay nagmamahalan ng tapat at totoo. Dumating si Thomas galing trabaho "Emma, may magandang balita ako." ani ni Thomas "Ano yun Thomas?" sagot ni Emma "Na promote ako sa aking trabaho" Ngumiti silang dalawa at nag yakapan ng mahigpit. "mabuti yan para sayo" sagot ni Emma. Pagkatapos ng isang buwan si Thomas ay hindi na gaano makauwi nang maaga dahil sa kanyang position ngayon sa trabaho, paminsan-minsan hindi sila magkasamang kumain ng hapunan, at paminsan-minsan hindi siya makasagot ng tawag ni Emma dahil sa mga ginagawa niya. Sapagkat naiintidihan ni Emma ang kalagayan ni Thomas. Nong umuwi na si Thomas nang hatinggabi sa kanya bahay nakita niya si Emma na nakatulog sa sala kakahintay sa kaniya. Binuhat niya si Emma patungo sa kanilang kama. Sa paglabas niya nakita niya sa kusina na may hinanda si Emma na pagkain para sa kanya. Ngumiti si Thomas at kinain niya. Pagkatapos niyang kumain tumingin si Thomas sa kalendaryo, bukas na ang kaniyang kaarawan, pagkatapos niyang maghugas ng pinggan ay natulog na si Thomas. Kinabukasan gumising si Emma at hindi niya naabutan si Thomas na patungo sa trabaho. Natandaan ni Emma na kaarawan ni Thomas ngayon, at nagpaplano siya na isorpresa si Thomas sa Office para sa tanghalian. Nagmamadali siyang nagluto ng paborito na ulam ni Thomas ang steak. Pagkatapos niyang magluto bumili siya ng cake, padarating na si Emma sa kanilang office. Palabas si Thomas sa kaniyang building para mag tanghalian sa harap nilang restaurant. Nong naghintay si Thomas sa kaniyang pagkain nakita niya na may maraming tao sa labas na mukhang may aksidente. Sa Paglabas ni Thomas nakita niya si Emma na duguan at nagtapon ang cake, kanin at ulam na steak. Nagmamadali niya kinuha at sinakay sa kanyang sasakyan patungong ospital. "stay with me emma, wag kang bibitaw" ani ni Thomas na umiiyak. Pag abot nila sa ospital dinala niya agad sa emergency room. "Hindi ka pwede dito sir, sa labas kalang maghintay" sabi ng nurse. Isang oras na nakalipas lumabas ang doktor "Are you Emma's Friend?" sabi ng doktor "Her boyfriend." sagot ni Thomas "I'm sorry to inform you but your girlfriend is in coma right now, his head is been hit hard that causes injury to the head that hurts his brain." sabi ng doktor umupo si Thomas at umiyak. "Can I go inside?" tanong ni Thomas "Yes, you can." sagot ng doctor. Nagmamadali si Thomas na pumunta sa loob at kinuha niya ang kamay ni Emma at yinakap niya. Kinabukasan ginising siya ng pinsan ni Emma "Ma la-late ka na sa iyong trabaho, ako muna ang magbababantay sa kaniya." at bumangon si Thomas para sa kaniyang trabaho. Pagkalipas ng dalawang buwan inalagaan nang mabuti ni Thomas si Emma, sa hindi niya inakala may tumulo na dugo sa kanyang ilong. "Nurse! Nurse?" sigaw ni Thomas dumating ang mga nurse at ang doktor. "Check her vitals." tugon sa doktor sa kaniyang nurse. "His brain collapse, she didn't make it." sagot ng nurse. "died at September 3, 1943 9:06 pm" sabi ng isang nurse. Hindi alam ni Thomas ang gagawin niya, yinakap niya si Emma at umiyak "Emma don't leave me please, stay with me! stay with me! paano na lang ang ating kasal?" tanong ni Thomas. Hindi kinaya ni Thomas lumabas siya ng room "Thomas!" sigaw ng pinsan ni Emma. Paglabas ng ospital hindi nakita ni Thomas na may isang sasakyan mabilis papunta sa kaniya, wala na siyang oras na lumayo. (alarm clock rings) Gumising si Thomas sa kaniyang kwarto pinatay niya ang "phone alarm" bumangon at lumabas sa kwarto dalidali siyang pumunta sa kusina nakita niya si Emma nagluluto nang almusal "Happy birthday Thomas" sabi ni Emma habang nagluluto. Yinakap ni Thomas si Emma ng mahigpit "I miss you so much" ani ni Thomas "Nagluto lang ako nang saglit na miss mo na ako." sagot ni Emma na nagtataka sa kaniya "okay ka lang?" tanong ni Emma "Oo Emma, Parang taon na sa akin."