Notes

Vapur, martı sesleriyle uyandığım umut dolu bir sabahtı. Hemen yataktan çıkıp bilgisayarın başına geçtim hayatım değişecekti . ÖSYM sonuçları açıklanmış olacaktı bu sabah öyle heyecanlıydım ki ;
- Anne ... diye bağırarak mutfağa koşmuştum kazanmıştım istediğim bölümü..
- Ne oldu kızım nedir bu telaş bu mutluluk.
- Kazandım anne kazandım istediğim bölümü kazandım üstelik istediğim şehirde burda İstanbul'da.
- Allahım nasıl mutlu ettin beni kuzum teşekkürler yavrum Rabb'im sana sonsuz şükürler olsun hadi babana da müjdemizi verelim dedi.Annem babamı ararken ben tüm arkadaşlarıma haber vermiştim bile...
- Akşamı zor etmişti babam kapıdan girdiğinde beni kucaklamasını hiçbir zaman unutmam sanırım gururu olmuştum başardığımı bilmesi yüzündeki mutluluk unutulacak gibi değildi zaten . O akşam tüm ailem akrabalarım bizim evde toplanmıştık ananemin dayılarımın amcalarımın halalarımın mutlulukları kelimelerle ifade edilir gibi değildi hepsi ayrı ayrı espriye maruz bırakmışlardı beni daha şimdiden:
- Doktor hanım bacağım kolum başım demeye başlamışlarsa devamı gelecek demektir ki en çokta kardeşim Cenk'in ergenusça sözlerine maruz kalmıştım ama canım ailem nasıl da gururluydular benimle..
- Abla sen şimdi doktor hanım mı olacaksın yandık desene kesin kesersin bizi sen ..
- Öküzlükte üzerine yoktu Cenk işte her haliyle kardeşim .
- Sabaha kadar arkadaşlarımla konuşuyor onları teselli etmeye çalışıyordum onlarda ayrı mesleklerde kayıtlarını yaptıracaklarını söylemişlerdi. Bu birazda olsa hafifletmişti onlara olan üzüntümü üç samimi dost ilk defa ayrılıyordu yolumuz..
Benimle aynı yeri tutturamamışlardı üzgünlerdi birçoğu ama olsun ben kazanmış hayallerimi gerçekleştirmek için umut dolu yıllar başlıyordu yazın ortasıydı yazlık için geç bile kalmıştık Cumartesiyi beklemeden bütün aile yazlıktaydık son rahat yazımdı zira artık koşturmalı yıllar beni bekliyordu yazın tadını doyasıya çıkarmak için herşeyi bir kenara atıp dinlenmek gezmek için sebepler buluyordum ailemde artık eskisi gibi sıkmıyorlardı beni biraz da olsa yüküm hafiflemişti bu arada okulun tüm işlerini bitirmiştim artık hazırdım ..
Ama okulda tek başımaydım samimi olduğum kimse yoktu ve yeni dostluklar beni korkutuyordu tek endişem bu şekilde gelişsede umuduma tutunmak beni çok mutlu ediyordu her sabah umutla uyanıyordum bakış açım öz güvenim bile değişmişti sonsuz bir mutluluk hissediyordum...
Ve pazartesi işte beklediğim gün gelmişti ben artık tıp öğrencisi doktor adayıydım..
Okulun bahçesinden girince aniden dondum kendimi öyle yalnız hissettim ki dakikalarca kampüsün bahçesinde durdum sabittim ve ne yapacağımı bilmiyordum oysa defalarca heyecanla gelip gitmiştim şimdi neydi beni okula sokmayan adımlarımı geri geri attıran