Notes

Kültürümüzde Hz. Muhammed Sevgisi: Bir çocuğa bir ad, çocuğun o adin manasını yasaması veya o ada sahip bir şahsin ahlakıyla ahlaklanması için verilir. Peygamber Efendimizin (sav) mübarek adi “Muhammed,” hamd eden anlamına gelir . Müslümanlar, Peygamberimizi ve ehlibeytini derin bir sevgi ile sevmekledirler. Bunlar, Peygamber Efendimizi ve onun ehlibeytini sevip saymayı kutsal bir görev kabul etmişlerdir. Müslümanların kalbinde Allah sevgisinden sonra en fazla yer [utan sevgi. Peygamberimize ve ehlibeytine duydukları sevgidir.

Milletimiz de Peygamber Efendimize çok büyük bir sevgi İle bağ­lıdır. Onun ismi, halkımızın, çocuklarına en fazla verdiği isimlerin basında gelir. Milletimiz, çok sevdiği askerine de Mehmetçik sıfatını vermiştir. Bu kelime. Sevgili Peygamberimizin ismi Muhammed’den dilimime uyarlanarak alınmıştır.

Milletimiz, Peygamber sevgisinin tezahürü olarak camilerde, mescitlerde Allah’ın isminin karşısına Muhammed ismini levha olarak koymuştur. Yazılan hilyeler Peygamberimizin özelliklerini sıralayan hat ve tezhip sanatımızın abide eserlerindendir. Hz. Peygamber’in adı anıldığında salavat getirilerek ona olan sevgi dillendirilmiştir. Ramazan gecelerinde mahyalarda ona duyulan sevgiyi yansıtan yazılar yer almıştır.

Peygamberimizi hatırlatan her şey değerli görülmüş ve özenle korunmuştur. Bu sebeple Topkapı Sarayı, Mukaddes Emanetler Bölümünde Peygamberimize ait olan hatıralar, halkımız tarafından ziyaret edilmekte ve ona duyulan sevgi ve özlem yaşatılmaktadır.

Peygamberimizi doğum gününde anmak amacıyla mevlit törenlerinin resmî kutlama şeklinde olanlarına Osmanlılar döneminde Mevlit Alayı denmiştir. Edebiyatımızda Peygamber sevgisiyle yazılan şiirlere naat adı verilir. Naat yazan birçok şairimiz vardır.

‘Türk tasavvuf anlayışı naat örnekleriyle doludur. Gül denilince Allah tarafından ve insanlar tarafından en çok sevilen bir kimse olması sebebiyle Hz. Peygamber akla gelmektedir. Tasavvuf edebiyatında ilahilerde, nefeslerde ve şiirlerde gül, sevginin ve sevgilinin bir sembolüdür.



4. Kültürümüzde Ehl-i Beyt Sevgisi: Ehlibeyt, kelime olarak ev halkı anlamındadır. Terim olarak ehli­beyt Peygamberimizin ailesini, damadını ve torunlarını kapsar. Kuranıkerim’de, Peygamberimizin ehlibeytinin faziletini ve üstünlüğünü belirten ayetler bulunmaktadır. Örneğin; n‘Ey Peygamber hanımları! Siz, kadınlardan herhangi biri gibi değilsiniz… Ey ehlibeyt. Allah sizden, sadece günahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak isti­yor. ayetleri, ehlibeytin farklı bir konuma sahip olduğunu göstermek­tedir. Peygamber Efendimiz de ehlibeytinin haklarının gözetilmesi konu­şundu uyarıda bulunmuş ve şöyle buyurmuştur: “Benim kendisine sı­ğındığım sırdaşım ehlibeytimdir. Onların kusurlularını affedin, fazi­letli olanlarına da sarılın,”İslam alimlerinin bir kısmına göre ise ehlibeyt. Peygamberimizle birlikle onun hanımları, çocukları, damadı Hz, Ali ve torunlarıdır.Çünkü Ehlibeyt “ev halkı” anlamındadır. Dolayısıyla bu kavram, Pey­gamber Efendimizin bütün eş ve çocuklarını kapsar. Resulullahın damadı Hz. Ali de Peygamberimizin evinde yetişmiş olduğundan o da ehlibeyte dahildir.

Peygamberimizin, ilk hanımı Hz. Hatice’den altı çocuğu dünyaya girmiştir. Bu çocuklarından ikisi erkek, dördü kızdır Erkek çocuklarının isimleri; Kasım ve Abdullah’tır. Kız çocuklarının isimleri ise Zeynep, Rukiye, Ummü Gülsüm ve Fatıma’dır. Peygamberimizin, Mariya isimli hanımından da İbrahim isminde bir erkek çocuğu olmuş, Hz. Fatıma dışında bütün çocukları kendisinden önce vefat etmişlerdir.

Peygamberimiz, H k. Fatıma’yı, amcası Ebu Talib’in oğlu Hz. Ali ile evlendirmiş, bu evlilikten Hz Hasan ve Hz. Hüseyin dünyaya gelmiştir.

Peygamber Efendimizin nesli de bu iki torunundan devam etmiştir Hz, Hasan’ın soyundan gelenlere şerif. Hz. Hüseyin’in soyundan gelenlere de seyit denilmektedir.Hz Fatıma, Peygamberimizden altı ay sonra vefat etmiştir,Resulullahın torunları Hz. Hasan, 670 yılında Medine’de vefat etmiş, Hz. Hüseyin ise halife Yezid’in askerleri tarafından, aile halkı ve yakın çevresi ile birlikte 670 yılında Kerbela’da şehit edilmiştir,

Hz- Ali ve Fatımanın soyu

Hz. Hüseyin

Hz.Hüseyin

Ali bin ZeynelAbidin

Muhammed Bakır

Cafer-i Sadık

Musa Kazım

Ali Rıza

Muhammet Taki

Ali Naki

Hasan el Askeri

Muhammed Mehdi