Notes

Dilin Kişiliğe Yardımı
Bütün Dünya'yı ellerinin içine almış ama ruhunu kaybeden bir adam ne tür bir adamdır? Önüne gelen engelleri geçmekle kalmayıp onları ezen bir insan dilini kaybederse ne tür bir adama dönüşür? Hayali bir mezarda kefensiz yatan hayallerimde Cennet'e benzeyen bahçeler, sağlıklı çocuklar, delikanlıların güzel kızlarla gülüşme sesleri, barışın hüküm sürdüğü bir yer var. Bir de şu anki Dünya'ya bakalım! Uyuşturucu maddeler, kavga ve para üzerine dönen saçma bir yerde yaşıyoruz kardeşlerim. Her sabah takım elbiseler, okul kıyafetleri ütüleniyor. Maskeler takılıyor ve ikinci yüzümüzle dışarıda işlerimizi görüyoruz. Yeni bir araba alıyoruz ve bunu herkese gösteriyoruz. Çünkü bunu kendi paramızla aldık! Bunu herkes görmeli ki insanlar kendi arasında bundan bahsetsin. Bu sohbetlere kulak misafiri olduğumuzda adımızın geçtiğini duyalım ki koltuklarımız kabarsın. Yüzümüzde bir gülümseme var ancak bu gülümseme sanki yüzümüze çivilenmiş gibi. Dişimizi fırçalamışız da asıl amacımız o beyaz dişlerimizi sergilemek adeta... Günde üç öğün yalan söylüyoruz. Lafta hepimiz sütten çıkmış ak kaşığız. Bizler papyon takmış bir pabuç gagalı, takım elbise giymiş bir damla balığı gibiyiz.

Emin olun ki tek bir toprak parçasından yedi kıtaya ayrılmış, saatte 1670 kilometre hızla dönen ama bunu bizlere hissettirmeyen harika bir Dünya'mız var. Maalesef bu Dünya sadece milliyet, din, dil ve ırklara göre ayrılmıyor. Mesela bazı insanlar doğuştan büyük olur. Dokunulmazlıklarını daha annelerinin karnında elde edenlerdir onlar. Bazıları ise "Tırnaklarımla kazıyarak geldim buralara kadar." cümlesini kuran ve sadece fiziksel güçlerini kullanarak bir yere gelmeye çalışanlardır. Bazı insanlar ise en baştaki kişi olmak için doğar. Sıradan insanlar bir duvara baktığında duvarın rengini ve pürüzlerini görür. Başta olmak için doğan kesim ise o duvarın arkasında olup biteni anlayabilecek insanlardır. O duvarın arkasını görürler. Onlar istediklerini yaptırmak için kaba kuvvete başvuranlardan değil, "Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır." sözünü benimseyen insanlardır. İşte bu kesim kardeşlerim, meşaleyi taşıyacak kesimdir.

Şu an içinizden "Konunun başlığında ne yazıyor, bu çocuk neler anlatıyor?" diyor olabilirsiniz. Size masal gibi gelebilir bu anlattıklarım ancak hepsi gerçek. Peki, ben bunları neden anlattım? Biliyorsunuz ki yozlaşmaktan korkan bir toplum haline geldik. Fakat yozlaşmaktan korkan yoz bir toplum sizce de gülünç değil mi? Paranın, şöhretin, boş işlerin köpeği olduk. Her şeyimiz elimizden alındı. Biraz aklımız vardı, onu da aldılar bizden. Bizleri birbirimize bağlayan unsurlara zarar veriyorlar. Her geçen gün aramızdaki hainler gün yüzüne çıkıyor. Bayrağımızda ne yıldız ne de ay mutlu şimdi. Kültürü korumaya çalışıyoruz ancak bir türlü beceremiyoruz. Bu yüzden de dostlar, geriye tek bir şey kalıyor korumamız gereken. Dilimiz!

Konfüçyüs boşuna "Bir milleti yok etmek istiyorsanız işe önce dil ile başlayın." dememiş. Az önce de bahsettim, birbirimizi arkadan bıçaklamak yeni mesleğimiz. Yalanlar içinde bir hayat sürüyoruz. Eğer jakuzi keyfinize ara verme fırsatınız olursa dışarı çıkın ve etrafınıza bir göz atın. Caddelerde gördüğünüz tabelaların kaçı Türkçe? Starbucks'dan Mall Of Istanbul'a, Burger King'den Popeyes'a... Neden? Çünkü daha fazla müşteri geliyor. Neden? Çünkü böyle daha havalı. İnanın ki "tamam" yerine "ok" yazacak kadar üşengeç ve aciz varlıklara dönüştük. Daha ne kadar sürecek bu işkence? İçten soruyorum, dilimiz daha ne kadar acı çekecek? Onu çöpe mi atacağız? Onun yerine İngilizce, Almanca mı konuşacağız? Hani sizler için Türkçe dillerin en güzeliydi? Ne oldu da birden arkanızı döndünüz kendi özünüze? Kişiliğinizi de mi diliniz gibi bir kenara fırlatacaksınız?

Biyolojik ve fiziksel benzerlikleri, farklılıkları bir kenara atın. Kişiliğiniz asıl özünüzde saklı. Bu özünüzü de kaybetmek istemiyorsanız konferanslara katılın. Gerekirse Türk Dil Kurumu'ndan yardım dilenin. Ne yaparsanız yapın Türkçemiz Türkiye'de kalsın. Fakat şu küçük ayrıntıyı da unutmayın, dili korumaktaki en büyük görev tek tek her Türk bireyine düşüyor. Sizleri seviyorum kardeşlerim. Özellikle de maskesiz halinizi, özünüzü...