Notes

Bjorn Hikayesi,

Bjorn diyarın kuzeyinde kalan dağlarda yaşamını sürdüren bir goliath kabilesinin (Fırtınasürenler) liderinin doğan ilk oğluydu fakat bu yeni doğan oğlan diğer kabilelerce (Buzyürekler ve Donukvadililer) bir tehlike olarak görünüyordu.Diğer kabilelerin liderleri toplanıp bir plan yaptılar şafağa doğru Fırtınasürenlere saldıracaklardı, Bjorn,ailesi ve halkını katledip başka bir kabilenin hükmü altında kalma tehdidinden kurtulacaklardı. Plan istedikleri gibi gitti Fırtınasüren kabilesi neredeyse yok olma eşiğindeydi ancak planda olmayan bir şey vardı Bjorn ortalıklarda yoktu, Fırtınasürenlerin gözcüsü saldırı hazırlıklarını görmüş ve Kabile lideri Taskuyu (Bjornün Babası) uyarmıştı, babası bir goliath gibi savaşta ölmesini isterken Frel (Bjornün Annesi) dayanamayıp oğlunu kurtarmak istedi. Uzun süren bir ikna süresi sonrasında Tasku Frelin isteğine uymak zorunda kaldı.

Saldırıdan önce Frel birkaç günlük olan oğlunu alıp dağın eşiğinde bulunan nehire indi, bir ihtimal olsa dahi kurtulmasını umut eden Frel Bjornü kundaklayıp ufak bir tekneye oğlunu koydu, yanına Bjornün isminin olduğu bir kağıt parçası ve az miktarda yiyecek bıraktı. Tam tekneyi suya bırakacakken oğlunu son kez görmek isteyen Tasku Frelin yanında belirdi, asırlardır kabilesinde bulunan çekiç (maul) başını iple sararak yanına bıraktı ve oğluna usulca fısıldadı;

-Sen Fırtınasürenlerden Bjorn atalarının onurunu ve gücünü bu çekiç başıyla taşı,vakti geldiğinde bir zamanlar hüküm süreceğin toprağını almaya gel (her ne kadar sert ve duygusuz bir ırk gibi görünselerde o an Tasku gözyaşlarına hakim olamaz ve devam eder) Annen ve ben seni çok seviyoruz, Tyrdan sana şanlı bir ölüm diliyorum. Elveda.

Tasku son sözlerini söyledikten sonra yavaşça botu suya doğru ittirdi, bot yavaş yavaş giderken Tasku ve Frey gidişini izliyorlardı bu oğullarını son kez görüşleri olacaktı. (Saldırı zamanına geri dönüş) Diğer kabileler her ne kadar arasalarda Bjornü bulamamışlardı son kez Tasku ve Frey e sorduklarında ise aldıkları cevap sadece "Tyr izinde" olmuştu. Diğer kabile liderleri Tasku ve Freyi öldürdükten sonra dağlarda hüküm sürmeye başladı.

Birkaç zorlu gün sonunda bot dağlara nazaran daha güneyde olan bir ormanda ağaç köklerine takılarak durdu, botu gören dryardlar öncesinde tedirgin bir şekilde yaklaştılar fakat botun içine baktıklarında daha önce görmedikleri soluk bir ten rengine sahip, gözleri en derin boşluktanda kara olan ve neredeyse en kısa dryarda kadar boyu olan bir bebekle karşılaştılar. Hepsi şaşkınlıkla izlerken dryardların en kadimlisi Amithelia bota doğru eğildi ve bebeği kucağına aldı, gözüne kağıtta yazan isim takıldı ve şöyle dedi;

-Bu bebek bize nehir tanrıları tarafından bir emanettir. Renk,boyut ve ırk gözetmeksizin artık bu evlat bizim yükümlülüğümüzdür, Bjorn hoşgeldin.


Aradan geçen 28 senenin sonunda Bjorn kocaman bir goliath olmuştu. Botundan çıkan çekiç başlığı ile ormanın en sağlam ağacının gövdesinden alının odun parçası birbirine oturturulmuştu bu şekilde Bjorn en sevdiği şeye sahip oldu Swep(çekici) bu çekici kaldırabilmesini Dryardların çeşitli ilaç ve yiyeceklerine borçluydu, bu yiyecekler sayesinde (dryardların yiyeceklerini yapmayıda öğrenmişti) ortalama bir goliathtan daha çok gelişmişti fakat bu denli büyümesine rağmen büyüdüğü ormanı asla terk etmemişti yani dış dünya ile hiçbir bağlantısı yoktu. Hayatı boyunca 2 ırk görmüştü Dryard ve gnomelar, ormanda bulunan büyük ağaçların köklerinde gnomelar yaşarken üst tabakada ise dryardlar yaşıyordu, bu uyum o kadar iyiydi ki sürekli iletişim halindeydiler. Bjornün ilk gelişinden pek memnun olmasalarda aradan geçen zaman sonrasında gnomelarda Bjornü kendi evlatları gibi görüyordu.

Bu geçen süre içerisinde Bjorn kendisinin iki ırkada benzemediğini gördü ve eline geçen her fırsatta kendisinin ne olduğunu anlamaya çalıştı ve halen çalışıyor. Bjorn dryardlar gibi bilge ve pasif bir ırk tarafından yetiştirilsede hiç anlayamadığı bir öfke sorunu vardı, çabuk parlayabiliyor ve öfkesi kolayca dinmiyordu. Bu öfke problemini kendiside sevmiyordu çünkü sinirlenince etrafındakilere zarar vermekten çekiniyordu. Bjorn aynı zamanda o kada süre eğitilmesine rağmen sadece dövüşme, hayatta kalma ve avlanma gibi şeylerde geliştirebilmişti kendini bilgi,taktiksel düşünme ve bilim konusunda hiçbir adım atamamıştı.

Gnome dilini öğrenmesi tam olarak 15 senesini almıştı.


Geçen zamanlardan sonra Amithelia Bjornü yanına çağırdı, ondan bir şey istedi. İstediği şey kehanetlerde geçen varlığı ve gerçekliği şahibeli olan bir kutsal bir eserdi, bu eser eğer doğru ellerde olursa yaşadıkları ormanı ömür boyu canlı tutabilecek bir eşyaydı. Amithelia eşyanın neye benzediğini açıkladı ve Bjornle aralarında şöyle bir konuşma geçti.

A- Bjorn tüm ömrün boyunca senden hiçbir şey istemedim evladım ama bugün senden bir şey istemek zorundayım sana tanımladığım eserin escar ormanlarında olduğu söyleniyor, onu bizim için getirmelisin.

B- Anne tabii ki isteğini seve seve yaparım nasıl olsa kardeşlerim arasında en büyük ve güçlü olan benim (çok yüksek sesle bir kahkaha)

A- Evet Bjorn ancak bilmelisin ki bu yolculuğunda her şey saf güç olmayacak bazen yeri gelecek dostluklar kurman gerekecek ve yeri gelecek düşünüp hareket etmen gerekecek.

Bjorn bu sözler üzerine bir an durdu ve Amitheliayı kafasıyla onayladı ve şunu söyledi;

B- Bilgi dışında her şeyi çekicimle ezerim

Amithelia ve Bjorn gülmeye başladılar, yapılan hazırlıklar sonrasında Bjorn yola çıkmaya hazırdı ormanın gnomeları ve dryardları onu geçirmeye gelmişlerdi, Bjorn yavaş yavaş uzaklaşırken içinde bir his oluştu daha önce hissetmediği bir his tedirginlik ormandan hiç çıkmayan Bjorn kendisinin neler beklediğini bilmiyordu bu his yeni olmasına rağmen Bjorn kafasını sallayıp yolla devam etti ve şöyle dedi. "Ezilmeye hazır ol Bjorn geliyor"