Notes

Karakter Yaratma Templatesi:✔️

❌

Ana Başlıklar:
- İsmi✔️
Bjorn

- Onun bu yolculukta yürümesini sağlayan, arzuladığı ve gerçekleştirmek istediği hedefi veya amacı✔️
Amithelia nın ondan istediği kıdemli eseri Escar ormanlarından alıp kendi yetiştiği ormana getirmek ve Annesi gibi gördüğü Amithelianın isteğini tamamlamak.

- Karaktere ait imza bir söz, bir deyiş, bir kelime ya da kelimeler bütünlüğü✔️
Benliğini bilmeyen kişinin kimliği gücüdür.

- Karakterinize dair 1 veya birden fazla sır veya sırları✔️
Bjorn kendisi gibi toplumda az bulunan veya fiziksel olarak farklı gözüken ırklara karşı empati kurma duyarlılığına sahip.(duygusal olduğu nadir konulardan biri)
Sadece gerçekten sevdiği kişilere yemek yapar ve bunu asla kimseye söylemez.

- Karakterin kendisi ile tezatlaştığı bir veya birden fazla nokta❌


- Bir açıklığı, zayıflığı veya zaafı✔️
Kendine aşırı güveni. (gücü yüzünden)
Büyük silahlar zaafı
Ayrım yapıldığı zaman sinirini kaybediyor.

- Hikayesi✔️Bjorn Hikayesi,

Bjorn, diyarın kuzeyinde kalan dağlarda yaşamını sürdüren bir Goliath kabilesinin (Fırtınasürenler'in) liderinin, doğan ilk oğluydu fakat bu yeni doğan oğlan diğer kabilelerce (Buzyürekler ve Donukvadililer) bir tehlike olarak görülüyordu. Diğer kabilelerin liderleri toplanıp bir plan yaptılar, şafağa doğru Fırtınasürenler'e saldıracaklardı. Bjorn'ü ailesini ve halkını katlederek, başka bir kabilenin hükmü altında kalma tehdidinden kurtulacaklardı. Plan istedikleri gibi gitti, Fırtınasüren kabilesi neredeyse yok olma eşiğine geldi ancak planda ters giden, yerinde olmayan bir şey vardı. Bjorn ortalıklarda yoktu.

Fırtınasürenler'in gözcüsü saldırı hazırlıklarını görmüş ve Kabile lideri Tasku'yu (Bjorn'ün Babası'nı) uyarmıştı. Björn'ün babası, oğlunun da bir goliath gibi savaşta ölmesini isterken, Frel'in (Bjorn'ün Annesi'nin) yüreği el vermeyerek oğlunu kurtarmak istedi. Uzun süreler süren bir ikna süreci sonrasında Tasku, Frel'in isteğine uymak zorunda hissetti.

Saldırıdan önce Frel, birkaç günlük olan oğlunu alıp dağın eşiğinde bulunan Giz Nehri'ne indi. Oğlunun bir ihtimal olsa dahi kurtulmasını umut eden Frel, Bjorn'ü kundaklayarak oğlunu ufak bir tekneye koydu. Yanına Bjorn'ün isminin olduğu bir kağıt parçası ve yeterli miktarda da yiyecek bıraktı. Tam tekneyi suya doğru bırakacakken, oğlunu son kez görmek isteyen Tasku Frel'in yanında yaklaştı. Elinde uzun bir nesne tutuyordu. Bu eyşa, asırlardır kabilesinde bulunan çekiç (maul) başıydı. Maul'u iple sararak, oğlunun yanına bıraktı ve oğluna usulca fısıldadı;

- "Sen Fırtınasürenler'den Bjorn, atalarının onurunu ve gücünü bu çekiç başıyla taşıyacaksın, vakti geldiğinde; bir zamanlar hüküm süreceğin toprağını almaya geleceksin (her ne kadar sert ve duygusuz bir ırk gibi görünselerde o an Tasku gözyaşlarına hakim olamaz ve devam eder). Annen ve ben seni çok seviyoruz, Keledrin'den sana şanlı bir ölüm diliyorum. Elveda biricik oğlum."
Tasku, son sözlerini söyledikten sonra yavaşça botu suya doğru ittirdi. Kayık yavaş yavaş giderken Tasku ve Frey, gidişini izliyorlardı, bu oğullarını son kez görüşleri olacaktı.

(Saldırı zamanına geri dönüş):
Diğer kabileler her ne kadar bütün kabileyi talan etseler de, Bjorn adındaki vaad edilen Goliath prensini hiçbir yerde bulamamışlardı. Çocuğun nerede olduğunu ele geçirdikleri herkese sorsalar da, kimse çocuğun yerini ya bilmiyor ya da söylemiyordu. Son çare olarak, savaş sırasında esir aldıkları Kabile Şefi ve Karısı olan Tasku ve Frey'e sorduklarında ise, aldıkları cevap sadece "Keledrin'in izinde" olmuştu. Bu cevaba karşı hissetikleri öfke ve hışımla, kabile liderleri Tasku ve Frey'in kellesini tereddütsüz, fakat acılı olacak şekilde almışlardı. Fırtınasürenler'in mevkibeyinin düşmesi ile birlikte, birleşmiş kabileler olarak Fırtınasürenler'in hüküm sürdükleri dağları da kendi toprakları arasına dahil etmişlerdi.

Zorlu geçen belirsiz günlerin ardından Björn'ün olduğu bot, dağlara nazaran daha güneyde kalan bir ormanda, nehirin durağanlaştığı bir bölgede, ağaç köklerine takılarak durmuştu. Botu gören Dryadlar, öncesinde tedirgin bir şekilde yaklaştılar fakat botun içine baktıklarında daha önce görmedikleri soluk bir ten rengine sahip, gözleri en derin boşluktanda kara olan ve neredeyse en kısa Dryada kadar boyu olan bir bebekle karşılaştılar. Hepsi şaşkınlıkla izlerken Dryadların en kadimlisi olan Amithelia ismindeki kadın, bota doğru eğildi ve bebeği kucağına aldı, gözüne kağıtta yazan isim takıldı ve şöyle dedi;

-Bu bebek bize Kuzey'in tanrıları tarafından bir emanettir. Renk, boy ve ırk gözetmeksizin, artık bu evlat bizim yükümlülüğümüzdür, Bjorn hoşgeldin.

Aradan geçen 28 senenin sonunda Bjorn kocaman bir Goliath olmuştu. Botundaki çekiç başlığı ile ormanın en sağlam ağacının gövdesinden alının bir odun parçası birbirine oturturulmuştu. Bu şekilde Bjorn, en sevdiği şeye sahip olmuştu. Bu füzyon ile oluşan çekicine Swep(çekici) adını koydu. Bu çekici kaldırabilmesini, Dryadların çeşitli ilaç ve yiyeceklerine borçluydu, bu yiyecekler sayesinde (dryardların yiyeceklerini yapmayıda öğrenmişti) ortalama bir Goliath'tan daha çok gelişmişti, fakat bu denli büyümesine rağmen büyüdüğü ormanı asla terk etmemişti, yani dış dünya ile hiçbir bağlantısı olmamıştı. Hayatı boyunca, yalnızca 3 ırk görmüştü Dryadlar, Halflingler ve Gnomelar. Gnomelar, ormanda bulunan büyük ağaçların köklerinde yaşarken üst tabakada ise dryardlar yaşıyordu, ayrıyetten de ormanın bazı bölgelerinde, toprak boğumlarının altında Halflingler yaşıyordu. Irkların arasında olan bu uyum, o kadar ahenkliydi ki sürekli iletişim halinde kalmalarını sağlıyordu. Bjorn'ün ilk geliş vaktinde, bu durumdan pek memnun olmasalar da, aradan geçen zaman ile birlikte gnomelar ve halflingler de Bjorn'ü kendi evlatları gibi görmeye başladılar.

Bu geçen süre içerisinde Bjorn, kendisinin üç ırka da benzemediğini düşünmeye başladı ve eline geçen her fırsatta kendisinin ne olduğunu, nasıl bir ırkın mensubu olduğunu anlamaya çalıştı ve bu çabasına da halen devam etmekte. Bjorn, dryardlar gibi bilge ve pasif bir ırk tarafından yetiştirilse de, hiç anlayamadığı bir öfke sorunu vardı. Çabuk parlayabiliyor ve öfkesi kolayca dindiremiyordu. Bu öfke problemini kendisi de sevmiyordu, çünkü sinirlenince etrafındakilere zarar vermekten korkuyor, bunun olmasından çekiniyordu. Bjorn aynı zamanda o kadar süre eğitilmesine rağmen sadece dövüşme, hayatta kalma ve avlanma gibi yeteneklerde kendini geliştirebilmişti. Bilgi, taktiksel zeka ve ilim konusunda hiçbir adım atamamıştı.

Gnome dilini öğrenmesi tam olarak 15 yılını almıştı.


Geçen zamanlardan sonra Amithelia, Bjorn'ü yanına çağırdı ve ondan özel bir şey istedi. İstediği şey kehanetlerde geçen, varlığı ve gerçekliği şâibeli olan bir kutsal bir eserd. Bu eser, eğer doğru kişilerin ellerinde olursa, Dryadlar'ın yaşadıkları ormanı ömür boyu canlı tutabilecek büyülü bir nesneydi. Amithelia, eşyanın neye benzediğini Björn'e betimledi ve Bjorn'le aralarında şöyle bir konuşma geçti.

A- Bjorn, tüm ömrün boyunca senden hiçbir şey istemedim evladım, ama bugün senden bir şey istemek zorundayım. Sana tanımladığım eserin Sscar Ormanları'nda olduğu söyleniyor. Escar Ormanları, insanoğlu tarafından pek bilinemeyen, balta girmemiş ve için ne olduğu şâibeli olan gizli ormanlardır. Savaşma konusunda sen, bizden çok daha yeteneklisin. Yüreğim el vermese de, senden bize, o ormanlardan birşey getirmeni isteyeceğim. Bu şey büyülü bir çiçek özütü, ve ismi de"Camellia of Serendipity" (Tesadüfiyet Kamelyası). Lakin bu çok zor bir istek. Gene de, ormanın bekâsı için, bunu senden istemek zorunda kalıyorum. Bizler yaşadığımız ormanı terk edemeyiz, her birimiz, kendi ağaçlarımıza bağlıyız. Bunu bizim için getirebilir misin oğlum?

B- Tabii ki anne, isteğini seve seve yaparım. Nasıl olsa, kardeşlerim arasında en büyük ve güçlü olan benim. (Çok yüksek sesle bir kahkaha sesi duyulur.)


A- Evet Bjorn, gücünden şüphem yok. Ancak bilmelisin ki bu yolculuk, senin tek başına altından kalkabileceğin bir yolculuk olmayacak. Her şey saf güç ile çözülemez. Bazen yeri gelecek, dostluklar kurman gerekecek ve yeri geldiğinde de düşünerek hareket etmen gerekecek.

Bjorn, bu sözlerin üzerine bir anlık duraksadı, kafasında sanki bir şeyler düşünüyor gibi duruyordu. Bir süre sonra ise gülerek Amithelia'yı başını yukarı - aşağı sallayarak onayladı ve şu sözleri söyledi;

B- Bilgi dışında her şeyi çekicimle ezerim

Amithelia ve Bjorn gülmeye başladılar, yapılan hazırlıklar sonrasında Bjorn yola çıkmaya hazırdı. Ormanın gnomeları, halflingleri ve Dryadları onu geçirmeye gelmişlerdi. Bjorn yavaş yavaş uzaklaşırken içinde bir hissiyat oluştu, daha önce hiç hissetmediği bir his, tedirginlik... Ormandan hiç çıkmayan Bjorn, kendisinin neler beklediğini bilmiyordu. Bu his, Björn için yeni olmasına rağmen, bundan hiç hoşlanmamıştı. Bjorn kafasını sallayıp yolla devam etti ve şöyle dedi. "Ezilmeye hazır ol Bjorn geliyor."


Anlar:
- En büyük keder anı✔️
Çocukken tanrıların savaşında ormanın büyük bir kısmını kaybetmesi aynı zamanda yetiştiği ve onu yetiştiren dryardların birkaçını kaybetmesi.
- En büyük suçluluk anı❌
- En büyük kahramanlık anı❌
- En büyük korku anı❌
- En büyük sevinç anı✔️
Amithelianın ondan böyle büyük bir şey istemesi onu aşırı mutlu etmiştir.
- En büyük şevhet anı❌
- En büyük başarısızlık anı❌
- En büyük utanç anı❌
- En büyük kefaret anı❌