Notes

KEŞKESİZ BiR YAŞAM İÇİN İLETİŞİM DONANIMLARI
Doğan Cüceloğlu bu kitap bilincimizi donatmak için yazıldığını belirtiyor kitabın başında. Peki biz bilincimizi donatınca ne olacak? Bunun bir örnekle açıklamak isterim.
Örneğin; iki insan düşünelim bunların birine x diğerine y kişisi diyelim ve ortak bir hedefleri olsun.X kişisi hedeflediği şeyi en ince ayrıntısına kadar araştırmış programını önceden her olasılığa karşı hazırlamış ve işine başlamış olsun.
Y kişisi hedeflediği konu hakkında araştırma yapmamış program hazırlamamış bilgi donanmamış bilgisiz bir şekilde işine başlıyor.
Bu iki kişiden hangisinin başarılı olacağını kestirmek zor değil. Bu sebepten dolayı insan her şeyden önce bilinçlenmelidir. Bilincin altında potansiyelden bahsediliyor. Farkına varılmamış potansiyel bir kayıptır diyebiliriz.
Her insanın bir potansiyel olduğunun bilincinde olan bir aile ortamında çocuk bir potansiyel olarak görülür, çocuk yeteneklerine göre yönlendirilir ve arkasında durulur. Çocuğunun potansiyelinin farkına
varamayan aileler ise çoğu zaman çocuğun ezilmiş ve ötekileştirilmiş hissine kapılmasına sebep olurlar. İnsanın bir potansiyel olduğunun farkında olan toplum başarılı olur sonucunu
Çıkarabiliriz. Örnegin
Bir olay farklı bireyler tarafından farklı şekilde algılanabilir. Bunun nedeni olay algılanırken kullanılan kelimelerin farklı ya da bakış açımızın benzer olmamasıdır, potansiyel ya da olayı anlama şekli farklıdır. Buna en iyi örnek bir arkadaşınızla farklı yönden farklı açılardan gördüğünüz bir nesne üzerine ya da gördüğünüz şey konusunda diretmeniz olabilir. Bunun yerine olaya bir de onun bakış açısından bakmayı ve empati kurmayı deneyebilirsiniz. Burada iletişim devreye girer.
Çoğu kişi sadece sözle iletişim kurulduğunu düşünür. Oysaki İki insan birbirinin farkına vardığı andan itibaren iletişim başlar. Birbirine karşı yabancı olan karşı cinsten iki birey yolda karşı karşıya geldiğinde
yüz yüze dahi gelmeyip yanından sessizce geçmiş olsa dahi orada iletişim vardır. Siz rahatsız olmasın
diye gözünüzü kaçırsanız dahi bu da bir iletişim oluyor. İletişimden kaçınmak mümkün değildir. Alıcıya
gönderilen, sözsüz veya sözlü her mesaj birer iletişim aracıdır. Girdiğimiz her ortamda bize bir mesaj vardır. Örneğin dışardan gelip bir köye gittiğimizde en güzel odalarını bize açarlar bizi önemsedikleri mesajını verirler. Biz bunu duyularla anlarız.
İnsanoğlunun her duyu organı bir iletişim kanalıdır. Örneğin bakışlarımızla bir konudan rahatsız
olduğumuzu belirtebiliriz ya da yüz ifademizle o anki ruh halimizi belirtebiliriz.
İletişim kurduğumuz insanların bize gösterdiği dış dünyayı görür mesaj olarak alırız. Fakat
gördüğümüz o dış dünyanın arkasında öznel bir dünya vardır bu dünyaya erişebilmek için iletişim
kurduğumuz kişiye onun bizim için değerli olduğunu hissettirmemiz gerekir. Ortamdan ortama degişen,
iç ve dış dünyamız arasındaki farklılık bizi yoğun bir strese sürükler. Bazı şeyleri içinde tutamayan insanlarda bu durum daha az görülür. Çocukluk dönemimizde bu stres nerdeyse hiç yoktur çünkü
doğruyu ve yanlışı ölçemeyip pat diye söyleriz.İnsanoğlu hem sahiplenilmiş hem özgür olmak ister. İletişimin başlangıcı, İki insan birbirini fark edince başlar ve içten gelen sorular oluşur. Kişi bu soruları sezgisel
düşünür bilinçli değildir.
Birey, iletişim kurduğu kişiler tarafından fark edilmek, umursanmak yani önemsenmek ister.
Konuştuğu kişiler tarafından yargılanmadan, kendi özünde olduğu gibi kabul edilmek ister, konuştuğu kişiler için değerli ve bulunduğu gurupların vazgeçilmezi olmak hatta konuştuğu kişiler tarafından emin olmak ve bir şeyler yapabileceğine inanmak ister o kişi tarafından değer görmek, sevilmek ve özlenmek ister.