Notes

Karanlığın içinde bir ışığa yürüyorum
Sağım solum yokuş
nereye varacak bilmiyorum
Unutulmuş hayallerin, düşlerin peşinde
Yolun sonunda karanlığın içinde kayboluyorum, yok oluyorum


Sonu yok bunun
Anlamsız kovalamanın
Döngünün içinde hapsolmuş
Dönüp durmanın
Gittikçe daha kötü bir hal alıyor
...


Beş parasız çulsuz bir adamım ben
Kimsenin takmadığı önemsemediği
Geriye kalan boş hayaller rüyalar

Bomboş bir duvara bakıyorum
Artık kaybediyorum kendimi biliyorum
Anılar gözümün önünden geçip gidiyor


Kafası karışık boşluğun içinde
Kaçınılmaz sona ilerlemekte
Başına geleceklerden habersiz


Bir balık gibi özgürüm
Bir o kadar da belirsiz
Bugün yaşıyorum, gelişiyorum
Yarın belki olmayacağım
Ya oyunu kurallarına göre oynayacağım
Ya da bu hayata yem olacağım

Gizden gölgeden yürür yarası saklı
Tüm gözlerden kaçınır kimse görmez onu
Kaybolur sokakların kalabalığın gürültüsünde
Ama o seni görür, duyar, hisseder
sen farkında olmadan
O seni izler, takip eder, seni bilir
sen ayakta uyurken


Her şey çok güzel giderken bir olay yaşarsın
Yıkılırsın artık eskisi gibi olamazsın
Olmak istesende başaramazsin
İçinde bir şeyleri öldürmek istersin
ondan kurtulamazsin o hep peşindedir
Bir gün biriyle tanışırsın sana eskiyi unutturur
İçindekini öldürmez ama unutturur
Hep içinde bir yara olarak kalır ama artık toparlanmanın zamanı gelmiştir ayağa kalkarsın, artık yıkılmayacak kadar sağlam duvarların vardır

Atsam kendimi boğazın hırçın sularına
Süzülsem sonsuzluğa doğru özgürce
Kimsenin haberi olmasa gittiğimden
Bulamasasalar beni koca denizde

Zaman durmuş sanki
Saatler hiç geçmiyor
O gün geliyor biliyorum
Kendimi buna hazırlamalıyım


Üşüyorum hiç olmadığı kadar
Sırılsıklam, çaresiz, tükenmiş
Kanıyorum, insanlara, hayata
Ağlıyorum sessiz sessiz
Ölüyorum yavaş yavaş

Sessiz sessiz ağlıyorum bu gece
Gözüme uyku girmiyor
Kırık bir kalp uzgun bir insan
Bitmiş bir hikaye

Gittikçe depresifleşiyorum
Depresifleştikçe tükeniyorum
Tükendikçe ölüyoum

4 Ekim 2022 saat gece 2:55
Bugün uzun zaman sonra sessiz sessiz ağladım, her ihtiyacım olduğunda yanımda olan bana kızsa darılsa bile bırakmayacak birini hiç ama hiç haketmeyecek birini üzdüm hem de defalarca, şuan bile o kadar üzmeme rağmen beni teselli ediyor yanımda oluyor beni güldürüyor.
Ana bugün bunu öğrendim ilk sevdiğim kızdan seneler seneler geçmesine rağmen her ne kadar kendime değiştim desemde değişmediğimi düzelmediğimi anladım, şöyle bir yerlere bakıp düşündüğüm zaman ne kadar gereksiz olduğumu arkadaşlarımın beni hiç takmadığını hiç bir işe yaramadığımı bir kez daha anlıyorum bir şeyler yapmaya çalışmıyor değilim elbet ama nedense olmuyor olduramıyorum.
Sonuca baktığım zaman işe yaramaz bir çocuk ve onu düzeltmeye çalışan bir insan, gerçek bir insan, ama bu çocuk bunları hak etmiyor.
Bugün kendime bir söz veriyorum
Her şeyin bittiğini anladığım, yolun sonuna geldiğimi, artık istenmediğimi anladığım zaman sessiz sessiz göç edeceğim bu dünyadan o zaman artık hiç kimse kovamayacak beni hiç bir kimse

13 ekim 2022
Kalbimin soğukluğunu hissedebiliyorum
Sinir, kaygı, yalnızlık artık bunlar alıştığım şeyler
Değiştirmeye, bir topluluğun parçası olmaya çalışsamda yapamıyorum
Yüzlerce insanın içinde yalnızlık hissediyorum
Keşke elimden bir şeyler gelse de yapabilsem
Kendimden nefret ediyor ve iğreniyorum
Yaşamayı hiç hak etmiyorum


Her geçen gün daha da yaklaşıyorum
Artık tükendim ve yoruldum
İnsanlar için bir önemim kalmadı artık
Son bir kez daha savaşmak için çabalıyorum

Sarılacak kimsem bile yok
Yapayalnız göç edeceğim bu dünyadan
Gün gelecek unutulacam
Bir zamanlar aranızda yaşayan kişi artık olmayacak

Sürekli kendimi sorguluyorum
Neden yapıyorum bunları ne için
Bu yola neden çıktığımı bile hatırlamıyorum artık
Ne yapıyorum ben

bir an gelir ne söylesen kötü olursun ne desen suçlanırsın
Delirdiğini sanarsın susarsın
Ama içi patlamaya hazır barut gibisindir
Zaman içinde değiştiğini sanıp bir daha yaşamayacağını düşünürsün
Tekrar ve tekrar yaşarsın