Notes

Birine bir şeyler yazmak için hazır edilmiş bi tomar kağıt olur filmlerde hani. Bilindik de bi sahnedir. İlk

yazışta olmaz, ikincisinde de olmayınca ilkini buruşturup atmış olmanın pişmanlığını yaşıyor gibi hissederim

karakterin. Bi ton kağıt heba edilir. (ne büyük israf) Yazar, yazar ve olmaz. Hangi düşüncelerdir yazanı tatmin

etmeyen? Karşısındakine kendini ifade edemeyeceği düşüncesi mi? Duygularını istediği gibi dile getiremeyişi mi

her defasında? Neden dile getiremeyiz. Net mi değilizdir. Mantıksız mıdır düşündüklerimiz? Korkuyor

muyuzdur? Neden korkarız? İnsan korktuğu birisine neden kendini anlatmak ister? Filmlerdeki adamların ne

düşündüklerini bilemeyiz de eğer yeterince netsek, hiçbi art niyet barındırmıyorsak içimizde, biraz da vakıfsak

dile, anlatılamayacak şey yok. Ben böyle inandım ve böyle bildim. İletişimle hallolamayacak şey yok. Sürece

bırakılan şeyler var. Yaydıklarımız var. Korkularımız var. Nereden geldiği belirsiz çıkarımlarımız var. İletişimin

eksikliği en çok da burada hissettirir kendini. Yanlış çıkarımların sürüklediği binbir türlü ihtimal. Max. 80 yıl

yaşayacak bi canlı parçası bu kadar karmakarışık olmamalı. Mesela bir yıl geçince akıl başa gelmemeli. Koca bi

yıl değil, en fazla bikaç gün yetmeli düşüncelerimizin netleşmesi, fikirlerimizin belli bi hizaya girmesi için..


Yeter miktarda kafa karıştırdığımı düşünerek (zihin egzersiziniz tamamlandı, tebrikler!) asıl niyetime

geliyorum. Asıl niyetini söylemekten esrarengiz güçlerle uzaklaştırılan insanlara inat. (Burada bana yazdığın bir

mesajın aklına gelecek.)


Ne yapmalıyım daha fazla ne söylemeliyim. Elinde yalnızca kelimeleri olan bi insan için fazla zor tüm bunlar.

Şunu bil ki gelmeni diliyorum, istiyorum, talep ediyorum. Her kapıyı tık tık’lamaya varım bunun için ve bu

çabam belli bi süre için sonuçsuz kalırsa, yalnızca benim hayatımdaki yokluğun düşüncesine, biyolojik vedanı da

ekleyeceğim. Çünkü gelmiyor aklıma başkası. Ara sıra goy goyuna bile olsa bana bakmıyor olamazsın. (Yemin

ederim bu çok acımasızca. Bunu en iyi sen bilirsin.) Çünkü biz anlaşan iki kafayız. İki karşı cins değil sadece. Bu

hayatta beni anlayan dostlardan birisisin de ayrıca. Böyle büyük büyük laflar ediyor gibi olmak, seni geri

çekilmeye zorlamak da istemem. Ama artık bil istiyorum ben. Sana kendimi anlatmak istiyorum. Bunun

sonucu ne doğurur bilemeyiz. Belki de sen biliyorsundur. Sen bilirsin. Bana da anlat bana da öğret istiyorum.

Ben her zaman her şeye hazırlıklıyım. İhtimalleri daima göz önünde bulunduruyorum ve hiçbi şey beni fazla

yıkmayacak. Hasılı beni motive eden, beni zaman zaman güldüren, inanmazsın belki ama bana güç veren

sözlerinden mahrum bırakılmış olmak üzüyor. Laf senin cümlelerine gelmişken kendi kendime düşünüp, belki de

senin bilinçli olarak yaptığın şeyler de daima üzdü. Sen bilirsin onların ne olduğunu. Ama ağır basan bu değil

işte. Öyle olsa bunları dahi sana ifade edecek cesaretim olmayabilirdi. Ama bana bi güven verdin. Ellerinle dahil

ettin beni senli bir şeylere. Ben birkaç defa kaçmak istesem de yine yanında buldum kendimi. Gidişlerimde

kendi gururumun payı olmuş olsa da seni kurtarma düşüncesi de vardı. Yoğundun hep, bana vakit ayırman bi

lütuf gibi olmasın da istiyordum. Sonra daha ileriyi düşünüşlerim... Bunlar bana ya geri adım attırdı ya da

kestirip attırdı. Bu defa da böyle bir adım atıyorum işte. Sonucunun güzellik olabileceğini düşündüğüm bir adım

ve büyük bi hevesle. Tüm bunları görmüyor olma ihtimalini düşünmek bile istemiyorum zaten. “Beklemek şimdi

şarkılar söylemek gibi hiç duymayan birine..” lafını eden adamla bozuşturma beni. Haklı çıkarma elin adamını.

Hem sen tanımazsın onu sen beni tanırsın. Tanırsın değil mi? Ve son olarak da son zaman seni üzdüysem özür

dilerim. Belki şimdi bir şey ifade etmez ama o zamanki sen için ederdi diye düşünüyorum. Uzun uzun yazdım

biraz. Sevdiğini biliyorum/biliyordum ve öyle umut ediyorum. Söyleyeceklerin var ya da yok bilemem ki gönlüm

olsun ister. Bunu da netçe belirtiyorum. zaten daha iyi nasıl belirtilir bunu da öğrenmedik biz.


Bi iletişim kanalı bulabilmen dileğiyle.

Özlemli not: Bu gün (29.01.2016) ve yarın bekleyeceğim yine. Sonraki günler için bu biraz imkansız olacak. 7

Şubat Pazar günü ise yine geleceğimdir.


Sevgiler..
K.