Notes

User
İsim Soyisim : Esat Kara
Doğum Tarihi : 09.08.1998
Meslek : Manav İşletmecisi
Irk : Türk
Doğum Yeri : İzmir / Bornova
Yaşadığı Son Yer : İzmir / Bornova

Aile Bilgileri
Baba : Ayberk Kara - Yaşıyor
Anne : Şule Kara - Vefat (Kalp Krizi)

Los Santos Öncesi Hikayesi :
9 Ağustos 1998 Yılında dünyaya geldi, İzmir / Bornova'da dünyaya geldi. Mütevazi bir aile'nin neşe dolu bir çocuğu olan Esat Kara, okul hayatında Ortaöğretim ve Lise zamanlarında pek başarılı olamadı. Genel olarak haylaz sorunlu bir çocuktu. Okul hayatı başarısızlıkla devam ettiğinden dolayı Lise 1'de okul hayatını sonlandırdı yani okulu bıraktı. Okul hayatının bitmesiyle iş arayışlarına başladı. Çocukluktan beri bilgisayar ve bilgisayar sistemlerine olan ilgisinden dolayı bu alanda iş bulmak istedi. Eğitim durumunun yarım kalması ve adam akıllı bir diploması olmadığı için adam akıllı bir yere iş başvurusunda bulunamadı. Evinin yakınında açılan bir bilgisayar teknik servisi gördü, gitti görüştü. Dükkan sahibine kendini sevdirdi ve çırak olarak bilgisayar servisinde işe başladı. Babasına bu durumu anlattı. Babası bir yandan sevinse de okulu bıraktığı için hala ona karşı tepkili ve sinirli olduğunu hissettiriyordu. 15 yaşında girdiği bilgisayar servisinden 21 yaşında ayrıldı. Ayrılma sebebi işletmenin batmasından dolayıydı. 1 yıl boyunca bu alanda iş aramaya devam etti, ama malesef ekonomik kriz ve diğer çevresel faktörlerden dolayı aradığı alanda bir türlü iş bulamadı. Esat, artık bir yol ayrımında olduğunun farkına vardı. Yaşı 21 olduğundan dolayı askere gitme zamanı gelmişti, yeni iş bulmada karşısına çıkan bu engeli fark edip babası Ayberk ile konuştu. Bir an önce işlemleri başlatıp askere gidip gelip hayatını düzene koyması gerektiğini babasına aktardı. İşlemler başladı, 6 ay sonra askere gitti. Zorunlu askerlik hizmetini yaparken Adem adında biriyle tanıştı, Adem beraber koğuşta kaldığı arkadaşlarından biriydi. Adem'in uzun süredir yurtdışından esrar tohumu getirttiğini ve önce evinde yetiştirmeye başlayıp, ardından bu faaliyeti ticarete dökmeye başladığı ve ilerleyen bir zamanda bir depo tutup orada yetiştirmeye başladığını Esat'a anlattı.
Adem internetin gelişmesi ve e-ticaret pazaryerlerinin oluşmasından dolayı ürünlerini internette illegal ve anonim bir şekilde nasıl satabileceğini Esat'a sordu. Esat kendinden emin bir şekilde Adem'e "Bu işi hallederiz sen takma kafana" gibi kısa bir cevap vererek Adem ile anlaştı. Esat, bilgisayar servisinde çalıştığı sürede kendini bilgisayar donanımları konusunda geliştirse de yazılım konusunda da geliştirmişti, işletmeye gelen müşterilerle web sitesi ve e-ticaret siteleri kurmuştu, bu alanda işletmede çalıştığı esnalar güzel başarılar elde etmişti. Esat, askerlik görevini tamamladı, arkadaşı Adem'le askerden geldikten 1 ay sonra iletişime geçti. Adem, yakında İzmir'e taşınacağını işlere başlayacağını belirtti. Aradan iki hafta geçtikten sonra Esat'ın telefonu bir yaz akşamı evinde bilgisayarının başında otururken çaldı... Arayan Adem'di, çalışmalara başlaması gerektiğini aktardı ve Esat'tan ev adresini istedi. Esat ilk başta tereddüt etse de Asker arkadaşı Adem'e güvenmişti, adresi Adem'e iletti. Aradan 2 hafta geçtikten sonra Adem ufak bir bavul ile Esat'ın evinin önüne geldi. Esat, Adem'i kısa bir süre Adem ev buluna kadar misafir edeceği üzerine anlaştı. Aradan 1 ay geçtikten sonra Adem güzel bir ev ve işlerini yapabileceği bir depo temin etti. Bu esnada Esat, Adem'in istediği anonim güvenli fonksiyonlu bir e-ticaret sitesi kurmuştu. İkisi beraber ürünleri ve ürün çeşitlerini siteye yüklediler. İnternet üzerinde illegal forumlar ve platformlarda reklam yapmaya başladılar. Bu esnada Esat, babası Ayberk'e illegal bir iş yapmadığını kılıfına uygun bir şekilde anlattı. Babası, Esat'a bir manav dükkanı açtığını bu dükkanı işletmesi gerektiğini hayatını rayına oturtması gerektiğini ifade etti. Esat el pençe mahkum babasıyla arası zaten limoni olmasından dolayı bu teklifi kabul etti. Gündüzleri manav dükkanında dükkanı çalıştırıyor, geceleri Adem ile kendi kurdukları e-ticaret sitesinde uyuşturucu satışı yapıyorlardı. Bu düzen yaklaşık 1 yıl kadar sürdü, Esat ve Adem yüklü paralar kazandılar, bu paraları harcamadılar. Bu uyuşturucu işinden kazandıkları paraların banka hesaplarına geçmesi ve harcanması bankalar tarafından fark edilebilir, yüklü miktarlarda paralar ile yapılan işlemler Maliye'nin dikkatini çekebilirdi. 1 yıl boyunca kazandıkları paranın kuruşuna dokunmadılar. Adem'de sıradan bir mağazaya tezgahtar olarak girip işe başlamıştı. Bir gece yarısı Esat evine gitti. Odasında Adem'i gördü. Adem Esat'a "Aga gel bir şey konuşmamız lazım" diye balkona çağırdı. Balkonda Adem lafa girdi, "Esat, bak işlerimiz 1 yıldır tıkır tıkır işliyor, ortak banka hesabımızda yaklaşık 2.000.000 $'a yakın para birikti. Para orada duruyor, ben paraya bakıyorum para da bana bakıyor. Bu parayı bir şekilde bizim aklayıp erişmemiz lazımdı biliyorsun."
Esat kafasını salladı "Biliyorum" dedi... Adem sözlerine devam etti. "Yakın zamanda bir kaç kaynağım ile iletişime geçtim, bir inşaat firması varmış, oradan bu elimizde ki para ile bir daire alacağı dümenden, parayı inşaat şirketine vereceğiz. Adamlarda bize %40 komisyon alıp parayı aklayıp bize parça parça kripto para ile gönderecekler. Biz de bu parayı belirli aralıklarla kripto para borsalarından ufak ufak rakamlarla çekip hesabımıza transfer edeceğiz. Plan bu şekilde" diye planını Esat'a Adem aktardı. Esat biraz düşündü mantıklı olduğu kanaatine vardı. İşlemleri sen başlat gibisinden bir el hareketi yaptı. Adem Esat'a dönerek "Her şey hazır yarın o şirketin finansörü ile görüşmeye gideceğim halledeceğim, gideceğim adres bu. Eğer bana bir şey olursa buradayım" diyerek adresi bir kağıda yazıp Esat'a uzattı. Esat adres kağıdını alıp katlayıp cebine koydu. İkisi de o gece fazla oturmadan hemen yattılar. Sabah Esat kalktığında Adem'i yatağında görmemişti, telefonuna uzandı Adem'den mesaj gördü". Mesajda Adem : "Aga ben yola çıktım birazdan finansör ile buluşacağım öğlen senin manava gelirim bi yemek yeriz. Hadi kolay gelsin" mesajını okuduktan sonra hazırlanıp dükkanını açmak için evinden çıktı. Dükkanına gidip dükkanını süpürüp etrafı düzenleyip müşteri beklemeye başladı. Öğle saatleri olmuştu, saat 13:00'ı bulmuştu. Telefonuna baktı Adem'den bir mesaj göremedi, hemen Adem'i telefona aradı.
"Aradığınız numaraya şuan ulaşılamıyor" mesajını duyduktan sonra irkildi. Bir sigara yakıp düşünmeye başladı. Adem acaba kendisini dolandırıp kaçmışmıydı yoksa Adem'in başına bir şey mi gelmişti. İçi içini yedi, babası Ayberk'i arayıp ufak bir işi olduğunu dükkana bakmasını söyledi. Dükkanın kepengini indirip dükkanını kilitledi, yan taraftaki ayakkabı tamircisine anahtarları bıraktı, anahtarları babasının alacağını söyledi. Arabasına doğru koşar adımlarla ilerledi. Cebindeki adres kağıdını çıkarıp adrese doğru hızlı bir şekilde arabası ile ilerledi. Adrese gittiğinde ambulans ve polis araçlarının olduğunu etrafta yansıyan siren renklerinden anladı. Olay yerine doğru ilerledi, bir kafenin etrafı şeritle çevrilmişti. Yerde yatan birini gördü, üstü gazete ile örtülmüştü ve kişi ölüydü. Etrafı incelemeye başladı, cesedin çevresinde iki üç mermi kovanını gördü. Yerde yatan kişinin Adem olduğunu anlamaya çalıştı, cesedin her tarafına gözleriyle mekik dokudu. Adem'in ayakkabısını yerde yatan cesedin ayağında olduğunu görünce gözleri doldu, etraf kalabalıktı oradan normal adımlarla arabasına doğru sakince ilerledi. Arabasına bindi ve ağlamaya başladı, bir yandan sinirleri bozulduğu için bir sigara yaktı düşünmeye başladı. Muhtemelen finansör Adem'den parayı alıp Adem'i öldürmüştü. İşin içinde bir ceset ve bir şirket bağlantılıydı. Adem ile uyuşturucu üretimi ve ticareti yaptığını hatırladı. O an bir silah bulup bu olayın sorumlusu olan kişiyi öldürmeyi düşündü. Ama kendisini riske atabilirdi, keza Esat eline adam akıllı bir silah alıp tutmayı bile bilmiyordu, kendisini bu olaydan koparmak istiyordu, yaşı daha gençti. Babasının başını bir kez daha eğmek istemiyordu. Hızlıca kendini topladı, evine doğru son sürat dip gazla evine sürdü. Evine hızlıca girdi, evdeki bilgisayarını ve bilgisayar ile alakalı her türlü malzemeyi demir bir bidona doldurdu. Hızlıca çatı katına çıktı, çatı katında sote bir yere geçti. Çatı katında olan ufak bir köşedeki depo gibi bir köşeye koştu, gaz sobaları için kullanılan gaz yağı bidonunu aldı. bidona geri koştu, bidonda ki bilgisayar kasasına ve malzemelerine hızlıca döktü. Cebinden bir sigara çıkardı yaktı ve elindeki Zippo çakmağı metal bidonun içine attı. Bir kaç dakika içerisinde bidon içindekiler yanmaya başladı.
Kullandığı telefonundan sim kartını çıkartıp telefonu da bidonun içine attı. Bütün işlerini yaptığı bilgisayar ve telefonunu imha etmişti. Bidondaki ateş sönmeye, bidon içerisinde ki materyaller erimeye başladı. Saatini kontrol etti, saat 15.30'a geliyordu, hızlıca bidonu çöp poşetine sardı. Aşağı indi arabasına bindi ve çöp poşetindeki delillerin tamamının yok olduğuna emin olduktan sonra yolda giderken bir çöp konteynırına fırlattı. Esat bu noktadan sonra temiz gibiydi, her şeyi ayarlamıştı. Bu işe başlarken iki tane açık hat satın almışlardı bunlardan birin Adem kullanıyordu diğerini Esat, açık hat kişilerin bilgisi dışında adlarına açılan sahte hatlardır. Adem tedbirli bir adamdı, mesaj ve arama işlemlerini Telegram üzerinden yapmaktaydı. Her an yakalanma riskini taşıyordu, yaptığı her işlemden sonra telefondaki verileri siliyordu. Finansör ile görüşmeye gitmeden önce yine aynısını yaptı, telefonunda ki açık hattı kırıp attı. Telefonunu sıfırladı ve buluşmaya öyle gitti. Bundan Esat'ın haberi yoktu, bu yüzden Esat tedirgindi, polisin kendisine ulaşabileceğini düşündüğünden korkuyordu. Esat o gün dükkanına gitti babası ile selamlaştı, normal hayatına 2 ay boyunca devam etti. Bu sürede kurdukları e-ticaret sitesini askıya almıştı, üretim yapılan depoya gizlice tanınmayacak bir şekilde gitti. Depodaki üretim malzemelerini ve eşyaları imha etti. Depoyu dip bucak temizledikten sonra kira sözleşmesini iptal edip dükkanı sahibine geri iade etti.
Bir gün babası ile evde televizyon izlerken bir haber kanalında Adem'in öldürülmesi ile ilgili haberi gördü, haberde Adem'in öldüren kişinin bulanamadığını, faili meçhul bir cinayet olarak dosyanın kapandığını gördü. İçinden derin bir "ohh" çekti, sigarasını yaktı ve babasına döndü. Babasına "Baba ben yurtdışına çıkmak istiyorum, Los Santos diye bir şehir var oraya gitmekte kara kıldım, biliyorsun bilgisayar işleri ile uğraşıyorum gideceğim yerde iyi bir standartta çalışmak istiyorum bana yardımcı olabilir misin lütfen" diye sordu. Babası da bir sigara yaktı, bir süre sessiz kaldı ve Esat'ın dükkan işlerini iyi idare ettiğini ve onun yüzünü kara çıkartmadığı aklına geldi. Oğluna dönerek "Ne zaman gitmek istiyorsun?" diye sordu. Esat bir eliyle sigarasını söndürdü ve "Yarın" diye cevap verdi. Babası derin bi iç çekti, dükkanın geliri ve biraz birikmişi olduğunu bu para ile yeniden başlayabileceğini dile getirdi, eline telefonu aldı ve Esat'ın banka hesabına bir miktar para gönderdi. Esat, babasına uzandı elini öptü ve teşekkür etti. İçeri odasına geçti eşyalarını toplamaya başladı. Eşyalarını toparken Los Santos'ta neler yapabileceğini düşünmeye başladı. Ana mesleği bilgisayar sistemleri olsa da aklı esrar üretip bunun ticareti ile büyümek olduğunu ve bunu başaracak bilgiye sahip olduğunu fark etti. Ama şöyle bir sorun vardı, Esat bu zamana kadar ne birini yaralamış, ne birini öldürmüş, nede farklı bir illegal iş yapmıştı. Yaptığı sadece esrar üretmek, paketlemek ve internet üzerinden satmaktı. Acaba Los Santos'ta işler böyle yürüyormuydu diye düşünmeden edemedi. Uzun süre oturup düşündü illegal işler farklı bir ülkede onun başını belaya sokabilirdi... Her şeye sıfırdan başlamak ona iyi gelecekti, bir dostu ile girdiği bu yola artık tek başına devam edecekti. Kafasında artık tamamen legal bir hayat ve yaşantı vardı. Akademiye başvurdu başvurusu kabul oldu. Bir departmana kabul edildiğini öğrendi. Bir süre geçtikten sonra kararını verdi. Aradan 3 ay geçtikten sonra bir sabaha uçak bileti aldı, sabah babası Ayberk ile vedalaştı ve ilk uçağa binip Los Santos'a doğru havalandı...




Los Santos'a Geliş (1/2):
Esat Mission Row Police Departmant'a göreve başladı. Yavaş yavaş kendisini bu mesleğe geçmişini unutmak üzere bağlandı. Başına bin bir türlü olaylar geldi. Kaçırıldı, alıkonuldu, mesai arkadaşlarını kaybetti, bir kadın tarafından kandırıldı. Bir insanın başına gelebilecek en değişik olayları yaşadı. Geçmişini geride bıraksada geçmişi onun peşini bırakmadı...
Babası ile ayrılıklarının üzerinden 2 yıl geçti. Bir kaç defa babası ile telefonla görüştü. Aile bağlarının ne olduğunu unuttu...

Tüm bu olumsuzluklara rağmen Esat işine sarıldı. Eski dostlarının verdiği güç ile bir şeyleri yerine oturtmayı başardı. Departman da görev yaptığı süreçte kendisine olan ön yargıları paramparça edip işinde profesyonelleşti.

Daha önce tecrübesi olmayan işlere kalkıştı, dedektif büro'yu kurdu...
Babasının ve kendisinin (geçmişteki) ilegal tecrübelerini bu büro'ya aktardı. Eline geçen vakaları incelediğinde vakalara eski yaşantısındaki Esat olarak yaklaştı. Bu şekilde kurduğu mantık senaryoları ile dosyaları çözmeye başladı. Büyük oranda bu teknik başarı getirdi. Şehir içerisindeki büyük uyuşturucu ve silah tacirlerin kafasına vurduğu yumruk ile illegalleri darmaduman etti. Büro içerisinde görev yapan tecrübeli mesai arkadaşlarının yardımları ve emekleri ile kendinden şehir içerisindeki legal kuvvetler arasında bir farkının olduğunu gösterdi.

Yetmedi yeter mi...

Araç sürüş tecrübesini konuşturdu, High Speed Unit biriminin başına geçti...
Normal mesleki tecrübelerinin arasında tecrübeli araç sürüşü de bulunuyordu. Yıllardır polislerden kaçan Esat (geçmişinde) bu sefer bir polis olarak suçluları kovalayacaktı.
Los Santos'un tüm bitki örtüsünde araç kullanımı konusunda tecrübeli olan Esat, birimini yeniden kurdu. HSU Birimine alacakları cımbızla seçti. Birime adam alırken gösterdiği ekstra titizlik sayesinde profesyonel bir birim ile görevini sürdürdü.

Kurduğu veya atandığı her birimi en peek noktasına getirip kendi tecrübelerini mesai arkadaşlarına aktardı. Bir elbise diker gibi yaptı bunu. Tek tek dikiş atarak, tek tek ilmik ilmik dokuyarak yaptı bunu.

Pek fazla sosyal hayatı yoktu Esat'ın, yıllık aldığı maaş ile şehir içerisinde en çok para kazanan kişi kendiside olsa mütevazi bir hayatı seçti. SouthSide'da bulunan kilisenin yanında ufak bir bahçesi, ufak bir garajı olan müstakil bir ev satın aldı. Çoğu zaman departmanda yatıp kalkıyordu. Düzenli bir ev veya sosyal hayatı yoktu. Haftanın bir kaç günü evine gider orada yatıp kalkar iş - ev - ev - iş arasında gidip geldi. Bu rutini bir şey bozdu. O lanet araba gelene kadar. Mesleki başarılısı İçişleri Bakanlığın'ın ve federal hükümetin dikkatini çekmişti. Bir pazar sabahı Esat'ın kapısı çaldı. Kapının önünde paspasın üstünde bir araba anahtarı ve not buldu. Anahtarı kaptı ön yaka cebine koydu.
Notu okumaya başladı. Notta;

Sn. Esat Kara, Mission Row Police Department'da ki başarılı kariyerinizin devamını dileriz. Gösterdiğiniz gayret ve hizmetten ödülü tarafınızın adına kayıt edilmiş bir araç garajınıza bırakılmıştır. Ruhsat ve diğer resmi belgeleri güneşlikte bulabilirsiniz.
Başarılarınızın devamını diler, görevinize olan aşkın hiç bitmemesini umut ederiz.
-Los Santos Federal Hükümeti

Notu kıvırıp yere attı garaja koştu. Garajın kapısı yavaşça yukarı doğru kalktı. İçeride İce Beyaz Orjinal Sıfır Kilometre Mitsubishi Evo 9'u görünce çok sevindi. 35 yıllık hayatında babası bile ona hediye almayan, doğum günü kutlanmayan, bir defa olsun hayatının hiç bir yerinde ve zamanında tebrik edilmeyen o adamı bir bakanlık tebrike etmiş ve ona bir hediye almıştı. Bu onun için büyük bir pozitif enerji kaynağı oldu. Özene bezene aracını muhafaza etti, kılından tüyüne kadar herşeyiyle ilgilendi. Modifiyesini aracın orjinalini bozmayacak bir şekilde yaptırdı. Artık onun uğraşacağı bir şey vardı. Aracının vermiş olduğu pozitif enerjiyi hem işine hemde sivil hayatına yansıttı.

Çalkantılı 2 yılını geride bırakan Esat için artık bir süre tatil yapmanın vakti gelmişti. 10-03.2024 tarihinde kendisine yazdığı dilekçeyi departmanına iletti. Yıllık izinini kullanmak üzere memleketi İzmire bir uçak bileti aldı. Giderken arabasını götürmek istedi fakat araç kendisine geçtiği günden itibaren (2 YIL) aracının vergi borcunun ödenmediğini öğrenmesiyle neye uğradığını şaşırdı. Koskoca bir departmanla ve suçlularla ilgilenmeye kafa yoran Esat, aracının vergi borcunu ödemeyi unutmuştu. Bu durum kendisini çok üzdü, aracın vergi borcunun ödenmemesinden dolayı araç süresiz olarak bağlandı. Vergi borcunun büyük olması sebebiyle kendisi dava edildiğini öğrendi. Bu süreçte yurtdışına çıkış yasağı bulunmuyordu fakat borcu ödemesi için kendisine 3 ay mühlet tanındı. Kendisine tebligatın e-posta olarak yapıldıktan ve işlerini hallettikten sonra memeleketi İzmir'e uçakla, babasının yanına gitmek üzere yola çıktı.




Los Santos'a Gelişinin Son Dilimi (2/2) :
Tatil sürecini güzel bir şekilde geçiren Esat, dipçik gibi departmanına geri döndü. Yeni dönemdeki mezunlar ile tanıştı, görevinin başına geçti. İlk görev gününün akşamı eline kağıt kalem aldı. Adalet Bakanlığına bir dilekçe yazmaya başladı.

Sn. Adalet Bakanlığı;
Şahsım adına sizden talebim şudur. Mesleğimin yoğunluĞU ve yükü dolasıyla aracımın vergi borcunu ödüyemediğim için üzgünüm. Şuanda bu borcu ödüyecek gücüm yok. Toplam borcun taksitlendirilmesini ve aracımın bana geri verilmesini, haciz tedbirinin kaldırılmasını arz ederim.
Mission Row Police Department Captain / Esat KARA.

Dilekçeyi yazdı ve Adalet Bakanlığına göndermek üzere kargoladı. O günün akşamı evine geçti. Televizyonunu açtı haberlere bakmaya başladı. Hava durumu haberlerinde yeni yılın 2.mevsimi olan bahar aylarının yaklaştığını havaları güzel bir şekilde olacağını spiker söylerken uyuya kaldı...