Notes

Merhaba ben Bursa'dan Hasan doğuma büyüme Bursalıyım aslımız ise balkanlara dayanıyor büyüklerimiz Vakti zamanında Bulgaristan'dan Anavatan Türkiye'ye göçmüşler anavatana gelince de Bursa'ya yerleşmişler babam pazarcılık işi yapıyordu hafta sonu semt pazarında tezgah açıyordu Hafta içi de seyyar arabasıyla sokak sokak dolaşıp sebze meyve satıyordu Annem ise hiçbir iş yapmıyordu ev hanımıydı karı koca ve 4 çocuk toplam 6 boğaz babamın eline bakıyorduk biz 4 kardeştik Ben kardeşlerin ikincisiydim benden büyük bir abim benden Küçükte bir kız bir de erkek kardeşim vardı dördümüzde okumadık benim gibi diğer üç kardeşim de sadece ilkokul mezunular Hiçbirimiz liseye bile gitmedik bunun en büyük nedeni maddi imkansızlıklardı içinde hevesi olan her türlü okurdu diyenler çok çıkıyor karşıma Ama inanın bu işler maddiyat olmadan olmuyor bir ayakkabısı bir çantası bir okul üniforması bile paraya bakıyor biz 4 çocuk pazarcılık yapan Düzenli bir geliri olmayan bir babanın üç kuruş kazancıyla nasıl okuyabilirdik bırakın okumayı kimi günler karnımızı bile zor doyuruyorduk Ben ilkokulu bitirdikten yaklaşık 2 yıl sonra babam beni Bir kaporta ustasının yanına çırak olarak verdi tamirhane dükkanına İlk girdiğimde 15-16 yaşlarında falandım askere gidene kadar bu tamirhane dükkanında çalıştım askerden geldikten sonra tamircilik işi yapmak istemiyordum askerden geldiğimde 1991 yılıydı 90'lı yıllar Bursa'da sanayinin geliştiği büyük fabrikaların açılmaya devam ettiği yıllarda Özellikle de Otomotiv Sanayi burada hızla gelişiyordu Ben Askerden önce tamirhanede Çalıştığım için hemen hemen bütün el aletlerini kullanabiliyordum askerden geldikten sonra bu becerim iş ararken Bana çok yardımcı oldu o zamanlar Yeni kurulan ve Otomotiv yedek parçaları üreten bir fabrikada iş buldum Daha sonra eşim olacak olan Ayşegül de aynı fabrikada çalışıyordu fabrikanın yemekhanesinde yemek dağıtan ve bulaşıkları yıkayan Gencecik bir kızcağızdı Ayşegül benden yaş olarak da küçüktü bazen yemekhanede bazen de işe gidip gelirken serviste falan denk gelip konuştuğumuzda Ben ona Ayşegül bacım diye seslenirdim O da bana genelde Ya sadece abi ya da bazen Hasan abi derdi İlk zamanlar birbirimize abi bacım diye hitap ederdik ama daha sonraki zamanlarda aramızda duygusal bir bağ oluştu ve en sonunda Ayşegül benim eşim oldu bizim İki tane de kız evladımız oldu büyük Kızımın adını Selda küçüğünün Adını da Gülşah koyduk bir yandan kızların Okulu Diğer yandan iş hayatı geçim derdi derken Yıllar su gibi akıp geçti yıllar içerisinde Ben de çalıştığım montaj bölümünde Usta başılığa kadar yükseldim benim büyük kızım Selda'nın üniversiteye başladığı yıl Küçük kızım Gülşah lise 2'ye gidiyordu Ben Çocukluğumda ve gençliğimde çok yokluk çektiğim için kendi çocuklarımın bu dünyada hep en güzel şekilde yaşamalarını istedim en büyük dileğim çocuklarımın bu dünyada mutlu huzurlu ve varlıklı bir hayat geçirmeleriydi ama en büyük hatayı da tam bu noktada yapmışım kızlarım için en doğrusunu seçmek isterken onları Özellikle de büyük kızım Selda'yı bir felakete sürüklediğimi bilemedim büyük kızım Selda üniversitede Eğitim fakültesinde okuyordu o yıl son senesiydi Okulu bitirince öğretmen çıkacaktı Selda'nın okuldan Hakan isminde bir erkek arkadaşı olduğunu da öğrendim kızım annesine ve kız kardeşine benim Hakan diye bir sevgilim var biz ciddi düşünüyoruz Okulumuz bitince evleneceğiz demiş eşim Ayşegül bu Hakan meselesinden Bana da bahsetti ben hemen Hakan denen çocuğu araştırıp soruşturmaya başladım Bursa'da çevremizde gençtir Yeri geldi Hakan'ın peşine adam taktırıp takip bile ettirdim bu Hakan kimmiş neciymiş iyice öğrenmek istedim bana gelen bilgilere göre Hakan da kızım gibi Eğitim fakültesinde okuyan babası işçilik yapan fakir bir ailenin çocuğuymuş Hakan'ın Ailesi o kadar fakirmiş ki Hakan birkaç yerden burs alamasa okula bile devam edemeyecekmiş ben bunları öğrenince Hakan konusunda olumsuz düşünmeye başladım Daha önce de dediğim gibi Ben zamanında yokluk gördüğüm için kendi çocuklarımın varlık içinde yaşamalarını istiyordum Hem kızım hem de Hakan öğretmen olacaklardı ama öğretmen olmaktan daha zor olan şey atanabilmek kızımla Hakan ya yıllarca atanamazlarsa diye düşündüm o zaman kızım Selda yıllarca yoksulluk çekecekti kızım Selda eğitim fakültesini bitirdi KPSS sınavına da girip atanmak için beklemeye başladı kızım atama beklediği sıralarda Hakan konusundan Bana da bahsetti babacığım benim sevdiğim bir çocuk var İsmi Hakan O da benim gibi Öğretmen dedi Ben de biliyorum kızım hatta Hakan'ı araştırıp soruşturdum Ama ben bu Hakan konusuna olumlu bakmıyorum dedim kızım da Neden ki babacığım dedi Ben de bak kızım Ben zamanında çok yokluk gördüm Çok yoksulluk çektim Senin de Yoksulluk çekmeni istemem Tamam ikiniz de öğretmensiniz ama ya ikinizde yıllarca atanamazsanız O zaman ne olacak sen de yıllarca yoksulluk çekeceksin O yüzden hem Hakan hem de sen atanıp görevlerinize başlamadan Ben sizin evliliğinize olumlu bakmıyorum dedim kızım Selda Anladım babacığım Sen en iyisini bilirsin dedi kızımın gönlü hakan'daydı ama benim sözümü de çiğnemek istemiyordu Tam da bu sıralarda benim Çalıştığım fabrikada Okuldan yeni mezun olmuş Erkan isminde genç bir mühendis çalışmaya başladı Erkan Mühendislik fakültesini yeni bitirmiş genç bir Delikanlıydı Ben Erkan'la kısa sürede samimi oldum Erkan başlarda bana Hasan Usta diye hitap ederdi aramızdaki samimiyet arttıkça Hasan abi demeye başladı Erkan eğitimli varlıklı bir aileden geliyormuş Erkan'ın Babası da mühendismiş erkanların Bursa'da evleri Antalya'da yazlıkları arabaları falan her şeyleri varmış Bunları öğrenince ben Erkan'ı Benim büyük kız Selda için düşünmeye başladım arada bir de eğer Erkan hem yakışıklı hem de varlıklı bir mühendisin yok mu sevdiğim bir kız diye sorarak aklını arıyordum Erkan da bana Hasan abi daha Gönlümün prensesini bulamadım diyordu Diğer yandan ise Hem kızım Selda'nın hem de kızımın sevdiği çocuk Hakan'ın atanmak için beklemeleri devam ediyordu Ben en sonunda Selda'ya Bak kızım Hakan da sen de atanmak için yıllarca bekleyeceksiniz Belki 5 belki 10 yıl Beklerken geçecek gel sen babanı dinle gençliğin güzelliğin bekleyerek geçmesin Canım kızım bizim fabrikada Erkan isminde genç bir mühendis var Ben Arkanın senin için iyi bir kısmet olacağını düşünüyorum dedim kızım da baba Ben Hakan'ı seviyorum ama dediklerinde bana çok mantıklı geliyor çok uzun yıllar boyunca atanmak için bekleyebiliriz dedi Ben de Ha şöyle kızım babanın sözünü dinle istersen yarın iş çıkışı bizim fabrikanın önüne gel Erkan'ı görmüş olursun Beğenmezsen Sana söz İlla da Erkan'la evlen diye sana kesinlikle baskı yapmayacağım dedim ertesi günü iş çıkışında Erkan da Fabrikadan çıkarken kızım selda'da fabrikanın önünde bekliyordu Erkancığım seni kızımla tanıştırayım Bu benim kızım Selda diyerek Erkan'la kızımı tanıştırdım O günden sonra da kızımla Erkan görüşmeye devam ettiler aradan biraz zaman geçtikten sonra kızıma Erkan'la görüşmeleriniz nasıl gidiyor çocuğu Beğendin mi dedim kızım da bilmiyorum ki babacığım açıkçası kararsız kaldım Hakan gibi kibar ve iyi niyetli birine benzemiyor ama dedi Ben de bırak artık Hakan'ı kızım Erkan İyidir iyi diyerek biraz da benim ısrarlarım sonucu kızımı Erkan'ı kabul ettirmeyi başardım Ben hep kızımın iyiliğini düşündüm kızımın Erkan'la birlikte mutlu mesut ve refah içerisinde yaşayacağını zannediyordum ama durum Hiç de benim zannettiğim gibi olmadı kızımla Erkan evlendikten Birkaç ay sonra Kızım bana dert yanmaya başladı Baba Erkan Gece yarısına kadar içiyor eve sarhoş geliyor bana da çok kötü davranıyor dedi ben şaşırdım Erkan'ın içtiğini bilmiyordum kızım dedim ertesi gün iş yerinde Erkan Oğlum sen gece yarılarına kadar İçki mi içiyorsun dedim Erkan da birkaç duble bir şey içtik ne olacak ya Ne dedi ben zamanla Erkan'ın başka kötü alışkanlıkları olduğunu da öğrendim mesela Erkan Kumarda oynuyormuş Ben kızımı Erkan'la evlendirdiğime yavaş yavaş pişman olmaya başlamıştım Bir Sabah iş yerine yeni gelmiştim ki telefonum çaldı baktım kızım arıyor açtım telefonu kızım Selda ağlayarak Baba Erkan'la bu sabah şiddetli tartıştık bana iki tokat vurdu sonra da Kapıyı vurup çıktı dedi Kızım böyle söyleyince sinirim tepeme fırladı merak etme kızım o hurma birazdan buraya gelir sorarım Bunun hesabını dedim yarım saat sonra Erkan fabrika'ya geldi İçeri girer girmez Erkan'ın yakasına yapıştım Ulan şerefsiz sen benim kızıma el mi kaldırdın dedim Erkan da Çek ellerini üstümden babalık kızını dövdüğüm gibi seni de döverim Şimdi dedi böyle deyince ben Erkan'a bir yumruk vurdum yere yığıldı Ayağa kalkınca o da bana vurdu fabrikanın içinde tekme tokat kavga etmeye başladık işçiler araya gelip bizi ayırdılar iş yerinde kavga çıkardığım için işten de Kovuldum ama iş falan umrumda değildi fabrikadan çıkıp hemen kızımın evine gittim kızımı alıp kendi evime getirdim Hiç korkma kızım sen sahipsiz değilsin Senin arkanda dağ gibi babam var o Hergele Bundan sonra senin kılına zarar veremez dedim ertesi günde hemen bir avukat bulup boşanma işlemlerini başlattırdım Boşanma süreci devam ederken Erkan denen hergele birkaç kez içip içip kapıma dayandı kapımın önünde Karımı almaya geldim bırak Selda'yı diye naralar attı ama ben defol git deyip kapımdan Kovdum hergeleyi en sonunda Nihayet boşanma davası da sonuçlandı ve kızım Erkan olacak hergeleden kurtuldu Bu arada kızımın eski sevgilisi olan Hakan konusunda da bazı bilgiler bana ulaştı Duyduğuma göre Hakan öğretmen olarak atanmış başka biriyle evlenmiş karısına da çok iyi davranıyormuş beni ise şimdi Bin pişmanım keşke Hakan'a karşı bu kadar önyargılı olmasaydım Keşke kızımla Hakan'ı ayırmasaydım diyorum her fırsatta da kızımdan özür diliyorum Affet Beni kızım her şeyi senin iyiliğin için yaptım böyle olacağını bilemedim diyorum kızım Selda bu kadar üzülme baba Ne yapalım benim kaderim de böyleymiş diyor canım kızım benim ben onun başını yaktım ama o yine de beni suçlamıyor Küçük kızım Gülşah ise şu sıralarda üniversite okuyor ama Gülşah'ı hiç karışmayacağım kimi isterse gönlü kimi severse onunla yuva kursun evleneceği kişi iyi biri çıkarsa sevinirim kötü biri çıkarsa da hiç olmazsa vicdan azabı çekmem benim yüzümden oldu demem büyük kızımın benim yüzümden başı yandı küçüğünü de yakmak istemem