Notes

WHY IT IS SO DARK
PROLOG
-Uciekaj! Krzyknął jakiś random do mnie.
-słyszysz ! powtórzył. Boje się. Tak bardzo się boję. było ciemno. Nie mogłam znaleść wyjścia usłyszałam krzyk i strzał.


ROZDZIAŁ 1
-Oliwia! Ktoś się odezwał. Leżałam pół przytomna na betonie pod ruinami było dużo krwi obok leżał pistolet i nóż. Zobaczyłam że moja mama przy mnie kuca.
-Oliwia...kochanie karetka już jedzie. Moja mama mówiła do mnie płacząc. po chwili usłyszałam syreny.
- co się stało ? Zapytał jeden z ratowników. Potem moja mama zaczęła coś tam gadać.
- moja córka wyszła z koleżankami na miasto potem na instagrama jakaś jej koleżanka wstawiła zdjęcia zniszczonych budynków i oznaczyła moją córkę. Mama mówiła płacząc.- potem zobaczyłam ze chodzą po zniszczonych blokach wystraszyłam się więc tam podjechałam. gdy już przyjechałam na ziemi leżała moja córka jakiś pan uciekał z bronią a jej koleżanki płakały nad nią. O kurde że niby ktoś mnie próbował zabić? przeraziłam się a gdy mama opowiadała tą historię miałam gęsią skórkę.
-przepraszam mamo mieliśmy tu nie wchodzić ale Maja mnie namówiła. mówiłam jej jadąc w karetce. było mi głupio i bardzo bolało.
- kochanie stała ci się krzywda musimy jechać obiecaj mi że już nigdy nie wjedziesz do opuszczonych domów i bloków jasne? Powiedziała mama
-jasne. odpowiedziałam.
-jej stan jest ciężki. Odezwał się lekarz.- ma ranę obok serca jedziemy jak najszybciej do szpitala pewnie będzie potrzebna operacja. Lekarz wolno mówił a mama jeszcze bardziej płakała. Ja za bardzo się tym nie przejmowałam bo wiedziałąm że się uda i wierzyłam w moje intuicje