Notes

Fatoşum...

Sanırım saat 7 civarı, yolun da oldukça uzun. Otobüsteki vakti bana ayırabilirsin diye düşündüm.
Bir günlük gibi burayı karalayacağım, fakat buranın günlükten farkı seninle paylaşıyor olmam...
Her insan ilkleri unutamaz, vazgeçemeyeceğini sanır ve fakat en büyük hatayı burada yaparlar, ben de dahil... gerçi ben dahil etmeyeyim kendimi çünkü ben bu düşünceden sıyırabildim kendimi.

Biliyor musun ? Aslında en büyük hatalar "ilk"lerde olur ilk sevgi, ilk aşk belki de ilk ayrılık... Çünkü hiçbir tecrüben yoktur. Tüm saflığınla ona bırakmışsındır kalbini. İnsanlar nankördürler, eğer sevgini gerçek manasıyla ona hissettirmiş isen o bunu nedense aynı şekilde sana yansıtmaz. Aksine bu zaafını (!) kullanır... Buna zaaf dedim lakin nedense o kelimeyi oraya yakıştıramıyorum. Bunu zaaf yapanlar biz nankör insanlarız.

Ha şu da var; Her insan bir mi ? Tabi ki değil ama şu yaşadığımız zaman içerisinde bu cümlenin pek doğruluğu kalmadı... Sanırım artık her insan bir. Farklılar artık görünürde yoklar, ya saklanıyorlar ya da susuyorlar, ya da susmaya zorlanıyorlar...

En güzel örneği senden verebilirim. Sen, şu bahsi geçen "her insan" sınıfına dahil değilsin benim penceremde. Bu yüzden seninle bu kelimeleri paylaşıyorum ya?.. Her neyse söylemek istediğim çok şey var aslında ama hep kendi engelime çarpıyorum. Bu engellerin var oluşunun sebebi de siz kızlarsınız... Ağzım o kadar yandı ki Milkshake'e üfler oldum hani çoğu insan buna yoğurt der geçer ... :)

Geçmişini bilemem ama birini çok sevdiğinden ya da sevdiğine inandığına eminim. Ve sanırım o kadar büyük darbe yemişsin ki "sevgililik" kavramını tamamen silip atma cesaretinde bulunmuşsun.

- "BİR DAHA ASLA!.." dercesine...
- Sevgi boş, sevgi diye bişey yok!
- Aşk mı ?... ancak filmlerde olur o...
- Unut o kelimeyi çok yabancı bize ...
- Yerine yalnızlığı iliştir.
- Hiç değilse kendinsindir bir başkası değil...

Yapma bunu. Yok edemezsin o duyguyu tıpkı mutluluk gibi, üzüntü gibi, heyecan gibi o da var hatta en başlarında var... Yok sayamazsın. Aşk diyince aklına o adam gelmemeli aşk o değil, aşk sensin. Aşk senin güzel kalbin... Güzel gülümsemen, güzel bakışlarında yaşıyor... Bu yüzden cümlelerimin ilk başlarında "ilk"ler aslında en büyük hatalardır ve aynı zamanda en büyük tecrübeler... dedim.

Onunla iken yaşadığın olumsuzlukları düşün. Onun sana karşı kullandığı silahları, çıkarını... Bu unutmak için çok yardımcı olacaktır. Sana yemin ederim ben ilk aşkımı hatırlamıyorum, yokmuş meğer... Ha olmadı mı hayatımda biri? Oldu tabi ki ama nedense hep iyi niyetim kullanıldı kalbim parçalandı. Fakat şunu anladım ki "aşk" öyle bir şey ki kırılan tüm parçacıkları birleştirme gücüne sahip. Yeniden inşa edebiliyor ve canlandırabiliyor... Bunu düşünmelisin, aksi halde yok sayarak parçacıkları da kalıcı olarak bitirmeye başlarsın... Benim teorilerimden biri, erkeklerin gözleriyle sevdikleridir. Oysa kadınlar kulaklarıyla severler. Bir de bu teori ile o insanı değerlendirmeyi dene. :)

Sevilmek mükemmel bir duygu fakat nedense bizler sevilince çok havalanıyor, seveni hor görüyoruz sanki sevdiğini belli ettiğinde artık sevmiyormuşçasına ya da hainmişçesine.... Gerçekten saf duyguları hissedebilirsin. Onları iyi değerlendirmelisin. Hayat için iki seçenek mevcut; güzel / kötü... Bu seçim senin elinde.

Şu da kısa bir not olarak buraya ilişsin; "Heyecan, mutluluk demek değildir, aksine mutluluk arayışındaki istemdir."

Çok konuştum yine ama konuşmak istedim. Birçok cümlem anlamsız gelmiştir belki sana ama emin ol ki aklımdan geçenleri düşünmeden döktüm buraya... Seviliyorsun güzelim iyi ki varsın, hep var ol...

Ayrıca günün de senin kadar mükemmel olsun gerçi 25 dakikalık çamurlu yol ile bu biraz zor ama imkânsız değil... :)

-bir gundi...