Notes

galing sa nakakpagod at mahabang araw na paghahanap ng trabaho, ang magsasaka ay namahinga muna sa lilim ng palma ng datiles. Hindi naman natinag ang mahimbing niyang tulog sa kalansing ng mga bagon at yabag ng mga mangangalakal sa magkabilaang direksyon. Sa itaas, ang ibong huma ay nagpatianod sa hangin. Napansin niya ang magsasaka sa ilalaim ng palma ng datiles na punit punit ang dami. kung kaya naawa siya dito " bibigyan ko siya ng gintong itlog upang ang kaniyang isipan ay hidi na mabalot ng pagkalala. "

Pagkagising ng magsasaka ay nakita niya ang gintong itlog at sibrang siyang natuwa " sa wakas may maipapakain na ako sa aking pamilya! " Hind niya alam ang saktong presyon ng itlog kaya bumalik siya sa palengke at humingi ng gabay sa mangangalakal. " magkano ang ibibigay mong pera sa akin kapalit ng gintong itlog na ito?" tanong ng magsasaka "ibibigay ko sayo ang isang araw na sweldo ng gintong itlog na ito" sagot ng mangangalakal "sapat na iyon upang mabilhan mo ng masarap na hapunan ang iyong pamilya at maaari ka pang makapamili ng maliliit na regalo upang maipakita ang iyong pagmamahal".

Ang mangalalakal ay hindi patas sapagkat alam naman talaga niya ang tunay na presyo ng gintong itlog. "Bakit hindi ka bumalik sa lugar kung saan mo nakuha ang gintong itlog at bumalik ka dito bukas nang may dala pang isa?" suhestiyon ng mangangalakal " babayaran kita ng doble".

Kinabukasan ay bumalik nga ang ibong huma at nag iwan ng isang ginton itlog. Dahil sa kasakiman ng magsasaka, naghintay siya nang nakadilat ang isang mata at nagkukunwaring tulog. "kapag nahuli ko ang ibang ito ay magiging triple ang bayad sa akin ng mangangalakal". Nang sinimulan na ng humang ibon ang kaniyang ag pagtaas hinawakan ng mabuti ng magasasaka ang kaniyang paa. Dahil sa malaking pagkakamali, ang huamng ibon ay biglang nawala pati ana rin ang gintong itlog na nakalatag sa tabi niya. Sa loob ng dalawang araw, nawala ng dalawang kapalaran ang magsasaka dahil sa kaniyang kasakiman at kamangmangan.