Notes

Ay ışığının altında bir gece, hayallerin şehri Beyaz Şehir' de, sayılı kişinin bildiği, Hırsızlar Loncası adında gizli bir organizasyon vardı. Bu şehrin labirent gibi sokaklarında ve karanlığın hakim olduğu ara sokaklarında hikayemiz, Crain adında genç bir çocuğun, bu organizasyon tarafından kaçırılmasıyla başlar. Crain, bir shadar-kai idi. On yaşında kara tenli bir elf, fakat kulaklarına bakıldığında uzun kulakları olmadığı görülebiliyordu. Crain bu organizasyona getirildiği ilk gün, kulaklarını kesmişlerdi. Crain, onu bayıltıp kaçırdıklarından beri uyanmamıştı ve uyandığında gördüğü manzara pek iç açıcı olmayacaktı.

Crain POV

Benim gibi topladıkları çocukları alıp, ormanda yerin altında olan bu yere getirdiler. Yerin altına iplerle bizi indirdiler ve yüzlerce metre derine indik. Alttaki alan şaşırtıcı şekilde büyüktü. Etrafta küçük mağaracıklar bile vardı. Bizi buraya getirdiklerinde ne yapıcaklarını merak ediyorduk fakat tekrar üste çıkmaya başladılar ipler ile. Daha sonra ise bu ipleri geri çektiler ve üç gün boyunca gözükmediler. Bu sırada diğer çocuklar ile tanıştım, herkes benim gibi buraya gelmeden önce, açlıktan ölmemek için hırsızlık yapıyormuş. Üç gün sonunda yüzleri maskeli, cüppeli bir kaç kişi, erzak ile geldi. Bu üç günün sonunda hepimiz açlıktan ölecek gibiydik, tabi önceki hayatım çok farklı değildi fakat getirilen yemekleri görünce benim bile ağzım sulandı. Fakat getirdikleri erzak, bizim gibi büyük bir grup için az gibi gözüküyordu. Biz 100 kişinin üstündeydik ve getirilen erzak sadece 10 kişiye yeter gibi gözüküyordu. Herkes yemeklere saldırmaya başladı, çocuklardan bazıları çıkıp bu kaosu kontrol altına almak istesede başarılı olan olamadı. Bende elime geçirebildiğim bir şeyler yedim. Daha sonraki erzak ise tam olarak bir hafta sonra geldi. Bu süre zarfında bazı gruplar oluşmuştu. Şu anda büyük olan dört grup vardı. Ben herhangi bir gruba katılmadım. Gözlerim diğerlerinin aksine karanlıkta iş görüyordu, yakaladığım bazı yılanları çiğ çiğ yemek zorunda kaldım. Zaman geçtikçe bu erzakların üstten iple indirilmesinin haftada bir olduğunu anladık. Görünüşe göre aramızda savaş başlatmak istiyorlardı. Tabi bu layığıyla işe yaradı. Erzakların dağıtımı, dört büyük grup arasında sağlanıyordu. Bu gruplarda olmayanlar ise hiç bir şey almıyordu. Grubun içinde ise güçlünün ön planda olduğu bir hiyerarşi vardı. Büyük grupların birinde olsan bile eğer yeterince güçlü değilsen sadece artıklarla beslenebiliyordun. Ben ise duvarlardaki yosunları yemeye başladım. Her ne kadar ilk başlarda, kendimi tutamayıp kussamda bir süre sonra alıştım. Artık buradaki her çocuk birbirini düşman olarak görüyordu. Bu dört grubun liderleri ise sırasıyla Hadriel, Cremia,

Son bir yıldır hiç güneş görmedim. Benim ırkımdan bir kaç kişi daha vardı fakat çoğu hayatını kaybetti. Bir denek olarak kullanılıyor gibiyiz. Her hafta sadece 10 kişiye yetecek kadar yiyecek indiriyorlar, ve biz burada 100 kişinin üstündeyiz. İlk başlarda paylaşmayı denedik fakat, bir süre sonra bu şekilde yaşamanın imkansız olduğunu fark ettik. Şu anda ise 4 grup var