Notes

selamlar müge. yazacağım uzun olacağı için burdan yazmaya karar verdim. tiktokta karakter sınırı var. hayatta hepimiz kendimizi başkalarıyla kıyaslama halindeyiz sanırım. ben de 20 yaşında bir mekatronik müh öğrencisiyim. bunca zamandır lisede çok çalışkan denen bir öğrenci idim. 11-12. sınıfta terapiye gidecek durumlardayken herkes gibi ben de mi sırf derse çalışıp mutsuz olmalıyım yoksa hayattaki mutluluğumu bulmalı mıyım dedim. ve çok uğraşarak kendimi mutlu edereksıkıntılarımı çok iyi aşabildim. evet herkes gibi devlet üniversitesi kazanamadım, herkesinbeklentilerinin altında bir sonuç aldım. ama en azından mutlu olarak bir şeyler yaptım. ailemin parasıyla okudugum icin kendimi devlet ünililerin arasında kötü hissettim, kompleks yaptım. üniversitede derste erkekler bol olduğu için makine bilen birçok erkek vardı. e kız olarak biraz zortlama durumu oluyor tabii. ve bir şeyleri anlayabilmek için daha çok çaba göstermek zorundayım. mesela şanzıman nedir halen daha pek bilmem, ha ama sorsan alttan hiçbir dersim yok. sanırım kendim hakkında biraz bahsedebildiysem asıl şeye geleyim: sınıftaki en yakın arkadaşım 23 yaşında. ve daha ilk defa bir ilişkisi oluyor, staj deneyimi daha hiçbirimizin yok vs.. hepimiz bir şeyleri yeni yeni tattığımız bir dönemdeyiz. o da senin gibi 23 yaşını sorun ediyor. ama biz onun için gerçekten geç kalınmamış ideal gencecik bir yaşta oldugunu düşünüyoruz. takdir ettiğim birçok arkadaşımın arka planda bazı şeylerde de bize çok imrendiğini fark ettim. çok konuşurum çok boş yaparım diye ağladım geçen hafta. ama arkadaşım aksine özgüvenli olduğumu ve benim gibi olmak istediğini söyledi. arkadaşım okulunda çok iyi kodlama öğreniyor, ama okulunda eski sevgilisiyle aynı sınıftaymış bu yüzden her gün sınıfa korkuyla ağlyarak gidiyor. sırf onunla karşılaşmamak için ders saatlerini değiştirmeye çalışıyor. bu başka bir okulda olup kendisini çok takdir ettiğim bir arkadaşımdı. ama hayatından mutlu değilmiş. dersleri dinlemiyorum, derste dizi izliyorum. hayatım vize haftaları dışında boş yapmakla geçiyor. sınıfta çalışkan bi kız bana "derslerden verim almaya odaklan bence" dedi. düşündüm de, onun da sadece 1 arkadaşı var sınıfta? ben ona "sosyallikten verim almaya odaklan bence" diyor muyum? ve evet videoda dediğin gibi sağlık çok önemli bir faktör. ben de bu hayatta dileklerimde her zaman sağlık mutluluk huzur dilerim.
linkedine ilk baktığım zaman çok streslenmiştim. sonra sertifika almalar, sektöre dahil olmalar vs derken aslında linkedinde yazan çoğu şeyin kolpa olduğunu anladım. mesela internette alacağı boktan bir sertifika programı, en ufak bir verim alınmıyor. gitmiş linkedine öyle bir pohpohlayarak yazmış ki, sanki staj yapmış gibi. ne bileyim, artık linkedin beni stres etmiyor, sadece network edinebilmeue odaklandığım kolpa dolu yer. mesela yönetim kurulu üyesiyim diye sayfamda yazıyor, ama kavga ederek aylar önce çıktım. sadece 2 aylığına durdum. halen daha üyeymişim gibi yazıyor. adamlar biosuna C kodlama dili biliyorum C++ biliyorum yazıyordu. geçen grup chatine "la biz c mi gördük? c++ değil miydi o?" yazdılar.
kendini geliştirmek için özendiğin, idol gibi benimsediğin birkaç insan olabilir ama onun dışında insanlar bence hepimiz aynı düşüncelerden ve farklı zorluklardan geçiyoruz.
sınıftakiler benim derslerimin iyi olduğunu düşünür, ama ailem baskıcı olduğu için aktif bir sosyal hayatımın olmadığını, eskiden terapiye gittiğimi, bu yüzden hayatımda sadece sabretmeye çalışıp (senin sahil kasabası hayaline kıyasla) ileride yaşayamadığım şeyleri yaşamak için beklediğimi bilmiyorlar. sağlık sorunları yaşıyorum mesela. keşke sadece sağlıklı olsam falan diyorum, sağlıklı hissettiğim her gün için kendim şükrediyorum.
müzik yapıyorum, hiç dinlenmese bile en azından hayalimi gerçekleştiriyorum. youtubeta ben de dertleşirken video atıyorum, kimse dinlemiyor ama olsun en azından "hiç atmadım video, atsam nasıl olurdu acaba" demekten iyidir.
söylediklerim ne kadar etki edebilir bilmiyorum. ama videon 0 like 0 yorumken çok izleyesim geldi. sonuna kadar samimiyeti hissederek seni dinledim. sana hayatta en iyisini diliyorum. belki de hayatta bu aralar bi bıkkınlık var, çünkü bahar dönemi geldiğinden beri (şubat ayından sonraki üni dönemini kastediyorum) resmen depresyonda gibiyim bazen. sabah 6da kalkıp 2 saat yol gidiyorum, yol yoruyor, eve geliyorum yorgunum, dersler ağır (8 ders bi de), ramazan zart zurt, hayat aksilikleri.. istemsizce hassaslaştım ve bazen tek başıma kalınca ağlıyordum. söylenen her cümle batmaya başlamıştı. ama geçeceğini biliyorum, eğer vize finalden yüksek alırsam tabii audkgkeldkdösöflg
seninki de hemencicik bitecek kısa bir düşünce dönemidir umarım
kendine cici bak