Notes

Uyuyordum kızım. Uzak bir diyarın, sıcak kumunda uzanmış uyuyordum. Aşkından habersiz, dünyadan habersiz, sessiz uyuyordum.

Kaçıyordum kızım. Uyurken dünyadan kaçıyordum. Uyanmak istedim, uykuya yarı ölüm dediler, ben tam öldüm. Ölüm arınmaktı, ölüm kutsaldı, ölüm can çekiş, ölüm terkedişti. Biliyordum.

Seviyordum kızım. Çok seviyordum. Ölümlerde seviyordum seni, rüyalarımı seviyordum. Bir ölümden, bir ölüme.. Bin yüz seçemedi yüzümü, bin göz habersiz benden, candan cana tenden tene deyiyordum. Bin ölüme değiyordum.

Biliyordum kızım. Kulağıma hırsları çalındı dünyanın. Aşk değil, sadakat değil, gün değil, gündüz değil, gece çalındı. Karanlık.. Nefretim doruklarına ulaştı sarp dağların. Nefretim, kederimi aştı, yağmurlar göz bebeklerimden taştı.

Acıyordum kızım. Ruhumun uzak, bedenimin bir sebepten içinde olduğu dünyaya acıyordum. Yardan acıyordum. Yaralardan acıyordum. İnsana acıyordum sonra, nedenine acıyordum.

Ellerim vardı, çaresiz, dokunmaz.. Dokunsa hissetmez, hissetse görmez, görse bilmez. Bir bedenim vardı yanan. Kıpırdamadan dünyada cehennemi tadan. Hiç günahsız, yalansız uykulardan, kin dolu dünyaya bakan. Dünyanın hasretinden buram buram kokan. Sevdalardan cayan kızım, sevdalardan canan.

Özlüyordum kızım. Özlemek anlam yitiriyordu, kalbimin her sekmesinde, özlemek bir tat oluyordu sonra, bir ekmek kokusu, bir ses oluyordu. Annem gibi..

Vefasız bu dünyanın cefasını çektim kızım. Yenildim. Yenildim. Terkettim.

Hepsinden öte yazıyordum kızım. Sen bir oluyordun doğuyordun ruhuma, annen, kutsalın başka kollardayken, ben doğmamış kızıma mektuplar yazıyordum…