Notes

Bir roman yazmaya başladım beni etkileyen şiirlerdeki karakterleri tek bir romanda topladım kendi şiirlerimden ve başka şiirlerden alıntılar bulunmaktadır.Bu kısım romanın son kısmının birazı fakat romanın başında yer alacak değerlendirirseniz sevinirim.
--------------------------------------------------------------------
Gece gündüz tek düşüncem kırmızı kırmızı kırmızı
Kan yağmurlu bir pazartesi sabahı,kıpkırmızı bir rüyadan uyandım.Jilet yiyen kızı görmüştüm rüyamda.Bir türlü aklımdan çıkaramıyordum onu.
Militanı olduğum sosyalist saçlarını,
Birlikte kırmızı belalar bulduğumuz merihli geceleri,
Yangın yalazı salınışını,
Aklımı başımdan alan ağzını,
Unutmak mümkünmüydü ki zaten ?
Sağıma baktım şıra köpüğü kırmızı.
Soluma döndüm örümcek kırmızı.
Etrafı inceledim önüm bıçak izi,arkam elektrik kırmızı.
Gökte bulutlar ısırgan,yer yakut pulu kırmızı.
Her yer yine kırmızı.
Belki hiç bir kırmızı onun kadar kırmızı değildi ama onu hatırlatıyordu.Dayanamıyorum, Beynimde,beynimde depremler oluyor, dışardan siren sesi geliyordu.Ağladım Kanlı kirpiklerimden akan tam 13 damla göz yaşını saydım.
Biraz kafamı dağıtmak için dışarı çıktım.Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet vardı.Alev kırmızı bir kafenin, nar kırmızı masasında bir palyaço oturuyordu.
Belki, ''Hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize.
Belki palyaçolar da pazartesi sabahları ağlardı'',
Belki beni anlardı.Yanına oturdum palyaçonun
Bana birşeyler anlat, canım çok sıkılıyor dedim palyaçoya.Palyaço birşey söylemedi,garsonlara baktı köşede papyonu mercan kırmızı olan garsonu çağırdı.Beyaz Şarap istedi garsondan.Garson beyaz şarapı açtı gül kırmızı bir kadehin içine doldurdu.
Bana baktı palyaço şarap ? dedi
Hayır dedim. Palyaço uzun bir süre beyaz şarap dolu gül kırmızı kadehi izledi.
Konuşmayacak mısın ? Hadi birşeyler söyle, çocuk gözlerim dolsun dedim palyaçoya
Palyaço önce bana baktı sonra tekrar kadehe baktı, kadehe bak dedi.
Baktım
An gelir şarabın gazabından kork çünkü fena kırmızıdır kan tutar / tutan ölür dedi Palyaço.Bunu palyaço söylemişti ve Beyaz şarap, kan kırmızı şarapa dönüşüvermişti bir anda.
an gelir
paldır küldür yıkılır-kırmızı- bulutlar
gökyüzünde anlaşılmaz-kırmızı- bir heybet
o eski, o eski heyecan ölür
an gelir biter-kırmızı- muhabbet.
-kırmızı-şarkılar susar heves kalmaz
şataraban ölür.
Kaldır sende kadehini şairin kırmızı satırlarına.
Bunu palyaço söyledi
Bunu palyaço söyledi ben dinledim.
Derin,Kıpkırmızı bir ah çektim.Garsondan şarap istedim.İstedim çünkü içmesem ağlayacaktım şairin kırmızı satırlarına .
Belki biraz eksilecektim zaten eksilebileceğim kadar eksilmiştim. Herşeyden biraz birazdım,biraz daha eksilsem ne olurdu ki ?
Her yudumda kırmızılar içinde boğuldum.
Palyaço gözümün içine baktı,nar kırmızı masaya vurdu ve gül kırmızı kadehi eliyle parçaladı.İşte o an Şarabın gazabını iliklerimde hissetim.
Ardından
''Biz...
Biz,Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş
Biri saksımızı çiğneyip gitti , biri duvarları yıktı
Camları kırdı , fırtına gelip aramıza serildi
Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri , her şeyi kötüledi
Bizi yaraladı , biri şarabımızı döktü , soğanımızı çaldı
Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu ciğerim yanıyor
Yüreğim kanıyor olmasaydı sonumuz böyle'' dedi Palyaço
Biz kimdik ? Palyaço beni nereden tanıyordu ? Palyaço yalan mı söylüyordu ?
''Hayır hayır,her sözüne inanmalı bir palyaçonun.
Hem Bir palyaço neden yalan söylesin ki ?
Ben palyaço olsaydım yalan söylemezdim.''
Belki de söylerdim.
Belki yalanlarda kırmızı
Belki belkilerde kırmızı
Bilemezdim.