Notes

AZGIN HORMONLAR 1
Dr. Mehmet Demir masasına oturdu ve test sonuçlarının yer aldığı sayfalara baktı. Belirli aralıklarla kalemiyle notlar alıyordu. Kardelen Manas masanın karşısına oturdu ve evlilik yüzüğünü gergin bir şekilde parmağında çevirdi. Endişeyle sonuçları beklerken kendi kendine doğru seçimi yaptığını söyleyip duruyordu. Bir dakika kadar sonra Dr. Mehmet güzel anneye baktı ve "Kardelen Hanım... Emre'ın Hormon programı için mükemmel bir aday olacağını düşünüyorum" dedi. Kardelen gülümsedi ve "Sizce de öyle mi Doktor?" diye sordu. Dr. Mehmet onun gülümsemesine karşılık verdi ve "Evet, öyle düşünüyorum... Gerçekten öyle düşünüyorum" dedi. Dr. Mehmet sözlerine şöyle devam etti: "Oğlunuz oldukça sağlıklı görünüyor ve devam etmememiz için bir neden göremiyorum." Kardelen kendi tercihiyle evde oturan bir anneydi ve onun için hiçbir şey ailesine bakmaktan daha önemli değildi. Telaşlı bir ev idaresinin yanı sıra, okul aile birliği toplantıları ve ara sıra vakıfda gönüllü çalışmalarla da meşgul oluyordu. Kardelen artık kırk üç yaşındaydı ama kimse ona bakarak bunu anlayamazdı. Boyu 1.80, uzun kahverengi saçları, ela gözleri ve 38DD-26-40 ölçülerinde şehvetli bir vücudu vardı. Genç görünümünü iyi aile genleri ve günlük egzersizin birleşimine borçluydu. Sağındaki sandalyede oturan oğlu Emre'ye baktı. Onun kolunu okşadı ve "Gördün mü tatlım... sonunda iyi bir haber!" dedi. Emre gülümsedi ve cevap verdi, "Evet... sonunda!" Emre on sekiz yaşına yeni basmıştı ve lise birinci sınıftaydı. Prematüre doğmuştu ve çocukluğu boyunca ciddi sağlık sorunlarıyla mücadele etmişti. Bu nedenle Emre okula pek gitmedi ve bir yıl geri kaldı. Şu anda sağlığı iyiydi ama bu durum büyümesini büyük ölçüde engellemişti. Görünüşe bakılırsa, Emre genç bir yetişkin yerine on iki yaşında bir çocuk gibi görünüyordu. Emre annesinin kahverengi saçlarını ve ela gözlerini miras almıştı ve yakışıklı bir çocuktu, ancak hafif yapısı ve boyu kendine olan güvenini büyük ölçüde etkiliyordu. Emre'ı tedavi eden endokrinolog geçmişte geleneksel büyüme hormonlarını denemişti, ancak bunların çok az etkisi oldu ya da hiç olmadı ve bu Manas'ları çok hayal kırıklığına uğrattı. O zamandan beri alternatifler arıyorlardı. Kardelen oğlu için derin duygular hissediyordu ve umutsuzca ona yardım etmek istiyordu ve bu nedenle rehberlik için sadakatle dua etti. Birkaç ay geçtikten sonra bir gün Dr. Mehmet Demir'in adını duydu. Daha önce İstanbul'da bulunan HASTANE'de çalışmıştı. Glandüler ve hormonal anormalliklerle ilgili deneysel araştırmalarına büyük saygı duyuluyordu. Bununla birlikte, bir tür başına buyruk olarak görülüyordu. Kuralları esnetmek ve zaman zaman da çiğnemekle ünlüydü.
Kardelen'ın bu durum karşısında cesareti hiç kırılmamıştı. Belki de "kutunun dışında" düşünen birinin Emre'ın durumu için cevapları olabileceğini düşündü. Ancak Dr. Mehmet ile ilk görüşmesinden sonra kocası Rıdvan aynı şekilde düşünmüyordu. Oğullarının bir kobay olarak kullanılmasına tamamen karşıydı. Kardelen, Rıdvan'ı çok seviyordu ve muhafazakâr bir Hıristiyan olduğu için son sözü kocasının söyleyeceğini düşünüyordu ama savaşmadan pes etmemeye karar verdi. Kocasını "yıpratmak" için elinden geleni yaptı ama hiçbir yalvarma ya da tartışma onun fikrini değiştirmeyecekti. Oğullarına yardım etmek için diğer tüm seçenekleri denemişlerdi ve Kardelen bunun dualarının cevabı olduğundan emindi. Kocasına olan sadakati ile Tanrı'ya olan inancı arasında karar vermeye çalışırken acı çekiyordu. Sonunda inancı galip geldi ve isteksizce Rıdvan'ın isteklerine karşı gelmeye karar verdi. Kardelen uzanıp oğlunun elini sıktı ve Dr. Mehmet'e sordu, "Peki... bir sonraki adım ne?" Dr. Mehmet büyük deri koltuğunda arkasına yaslandı ve okuma gözlüklerini çıkardı, "Pekala... eğer tedaviyi kabul ederseniz, hemen başlayabiliriz." "Dört hafta boyunca haftada iki kez bir dizi Hormon enjeksiyonu ile başlayacağız. Bu, etkilerin başlamasına yardımcı olacak. Bundan sonra, önümüzdeki üç ila altı ay boyunca hap versiyonuna geçeceğiz." Kardelen daha sonra sordu, "Peki bu... Hormon ne kadar güvenli?" Dr. Mehmet endişeli anneye gülümsedi, "Pekala, Kardelen Hanım. Çekincelerinizi tamamen anlıyorum. Alanımdaki herkesin size söyleyebileceği gibi, hiçbir şey %100 garanti değildir ve sonuçta bu deneysel bir ilaçtır." Dr. Mehmet ayağa kalktı ve masasının önüne doğru yürüdü. "Ancak şu kadarını garanti edebilirim ki, oğlunuzu güvende tutmanın yanı sıra ona yardım etmek için mümkün olan her şeyi yapmak en önemli önceliğimiz olacak." Kardelen doktorun sözlerini düşünürken sessizce düşündü. Emre annesine doğru eğildi ve "Anne, sen ne düşünüyorsun?" Kardelen tekrar Dr. Mehmet'e baktı, "Mali sorumluluklarımız ne olacak?" "Mali yük mü diyorsun?" Dr. Mehmet masasına döndü ve küçük bir kâğıt yığınını alıp Kardelen'e uzattı: "İşte incelemeniz için anlaşma." Kardelen kâğıtları aldı ve okumaya başladı. Dr. Mehmet daha sonra konuştu, "Deneyi finanse eden bir grup özel yatırımcımız var." Kardelen, Dr. Mehmet'e baktı, "Özel yatırımcılar mı?" "Evet... bu tür araştırmalarda oldukça yaygındır. Bu durumda sizin sorumluluğunuz sıfır olacaktır." Kardelen alt dudağını ısırarak okumaya devam etti. Her şey yasal görünüyordu ama yine de Rıdvan'ın arkasından iş çevirdiği için kendini biraz suçlu hissediyordu. Emre o zaman, "Lütfen anne... Bunu denemek istiyorum!" dedi. Kardelen oğlunun yalvaran gözlerine baktı ve "Emin misin tatlım?" diye sordu. Emre başını salladı, "Evet anne, eminim." Kardelen başını kaldırıp Dr. Mehmet'e baktı ve içini çekti, "Peki Doktor, nereyi imzalıyoruz?"