Notes

Güneşin ilk ışıklarıyla birlikte kuşatma kulesi hareket geçti. Borcha'nın birliği, yani acemiler var gücüyle kuleyi itiyor ve büyük ihtimalle içlerinden ne zaman gerçek bir savaşçı olabileceklerini düşünüyorlardı.

Kule ağırdı, Artimenner'in tüm diğer kuşatma makineleri gibi. "Sağlam olması hızlı olmasından iyidir." derdi hep. Kirişleri en kalın ve en sağlam ağaçlardan seçerdi. Üzerindeki tam donanımlı onlarca savaşçının ağırlığını kaldırmalıydı çünkü.

Her hareketinde gıcırdayan kulenin yoğun arbaletçi atışı altında ilerleyip surlara varması 2 saat kadar sürdü. Son birkaç metrede Alhedras en üst kata, Lezalit'in bulunduğu bölüme çıktı. Hemen önlerinde özel kuşatma ekibi duruyordu.

"Efendim," dedi Lezalit. "Bir alt kata inseniz daha iyi olur. Burası birazdan epey karışacak."

Alhedras hayır anlamında başını salladı. Planının işe yarayıp yaramayacağını kendi gözleri ile görmek istiyordu. Lezalit itiraz etmeye hazırlanırken kulenin ilerlemesi durdu.

"Geldik" dedi Lezalit, artık Alhedras'ın nerede duracağı üzerinde düşünecek vakti yoktu. Bir kumandan olarak saldırıya konsantre olmalıydı. "Kalkanlar hazır olun" diye bağırdı. "Rampa indiğinde hemen pozisyonunuzu alın!"

Lezalit daha önce de Rhodok'a karşı savaşmıştı. Rampa indiğinde üzerinde bir Rhodok kalkan duvarı bulacağını biliyordu. Rhodok geleni rampada durduracak ve yanlardan arbaletçiler ile baskı altına alacaktı. Ancak bu sefer Lezalit hazırlıklıydı. Onlara kendi silahları ile cevap verecekti.

Rampa indiğinde onlarca adam ileri fırladı. Ellerinde daha önceki Rhodok savaşlarından alınmış geniş Rhodok kalkanları vardı. Aynı anda diğer taraftan Rhodok birlikleri de rampaya çıktı. İki grup büyük bir gürültüyle rampanın ortasında çarpıştılar.

Kimse yaralanmadı veya ölmedi. Çünkü bu ilk hareketin böyle bir niyeti yoktu. İki taraf ta geniş kalkanlarını kaldırmış, rampanın ortasında birbirini itiyor üstünlük sağlamaya çalışıyordu. Birkaç dakikalık itiş kakıştan sonra güçler eşitlendi.

Rampa kilitlenmişti.

Lezalit arbaletçilerin yakında atışa başlayacaklarını biliyordu. "Yancılar!" diye emir verdi. Yine geniş Rhodok kalkanlarına sahip bir grup ileri fırladı ve yanlarda (tam da zamanında) bir kalkan duvarı oluşturdu. Duvar tamamlanır tamamlanmaz arbalet atışları başladı. Kalkanlar çınlıyor sarsılıyor ama adamlar yerinden kıpırdamıyordu.

Rampada hala hareket yoktu.

Kalkanlar arbalet oklarını durdursa da çok fazla dayanamazlardı. Şimdi Alhedras'ın planına gelmişti sıra.

Alhedras Rhodok'un savaşma stratejilerini uzun uzun incelemişti. Defansif savaş düzenleri hayran kalınacak cinstendi. Özellikle surlarda geniş kalkanları ve ağır zırhları ile konuşlanmış bir Rhodok birliği, adeta surun bir parçası haline geliyor ve ağır kayıplar verilmeden yerlerinden sökülemiyorlardı.

Alhedras devamlı ve devamlı saldırırsa eninde sonunda bu savunmayı yarabileceğini biliyordu. Ancak bunun için ne yeterli adamı ne de zamanı vardı. Başka bir şey düşünmeliydi.

Sonra Alhedras bu muhteşem savunmadaki ufak bir çatlağı farketti. Rhodok savunması o kadar sıkı ve sağlamdı ki, hareket etmekte zorlanıyordu. Bu açığı kullanmak isteyen Alhedras çok büyük miktarlarda dinar harcayıp özenle seçilmiş 20 Nord paralı askeri tutmuştu. Şimdi kulenin en üst katında Alhedras ve Lezalit ile birlikteydiler.

Nord'lar kısa boylu, tıknaz ve yapılıydılar. Üzerlerinde çok hafif zırhlar vardı ve sadece kısa kılıç, kısa balta veya küçük fırlatma baltaları taşıyorlardı. Kalkanları veya miğferleri yoktu. Hepsi vücutlarına savaş boyaları sürmüşlerdi.

Alhedras'ın işaretiyle Nord'lar ileri fırladı. Adamlarının omuzlarına ve başlarına basarak kalkan duvarını aştılar ve Rhodok askerlerinin arasına daldılar.

Alhedras Nord'ların kaleyi fethetmesini beklemiyordu. Onların görevi hareketsiz Rhodok savunması içerisinde dolaşmak, mümkün olduğu kadar fazla rahatsızlık vermek ve savunma hattını bozmaktı.

Öyle de oldu. Ufak tefek ve hafif zırhlı Nord'lar kalkanlı ve ağır zırhlı sıkışık Rhodok sıraları arasında dolaşıyor. Tekmeliyor, ısırıyor, kılıçları ve baltaları ile ufak kesikler atıyor ve sonra hop! birden başka bir sıranın arasına girip ortadan kayboluyorlardı. Gece uyutmayan sivrisinek gibiydiler.

İlk birkaç dakika bir şey olmadı. Rampadakiler hala sabit duruyordu. Sonra aniden sağ taraftaki arbaletçi atışı kesildi. Nord'lar arbaletçilerin arasına dalmıştı.

Lezalit fırsatı kaçırmadı. "Sağ taraf ŞİMDİ!" diye bağırdı. Sağ yandaki adamlar kalkanlarını bırakıp ön tarafa yüklendiler.

Rampadaki Rhodok askerleri önce biraz kıpırdandı sonra baskıya dayanamayıp ilk önce bir adım, sonra iki adım ve sonra durmaksızın geriye doğru çekilmeye başladılar. Adamlar yüklendikçe geriye çekilmeleri hızlandı. Sonunda bir tanesi dengesini kaybedip rampadan aşağı düştü. Bunu bir diğeri izledi ve en sonunda kalkan duvarı aniden boşaldı. Svadya birlikleri ete giren bir kama gibi surlara daldı.

Surlara ilk çıkanlar Svadya şövalyeleri oldu. Battal kılıçları ve seheryıldızları ile silahlanmış ağır zırhlı şövalyeler sağa ve sola dönerek surları temizlemeye başladılar. Bu sırada Borcha, Marnid, Artimenner ve Rolf üst kata çıkmışlardı.

"Pekala" dedi Alhedras. "Planladığımız gibi... işte başlıyoruz."

Herkes ileri fırladı. Lezalit ve Artimenner çoğunluğunu Svadya şövalyelerinin oluşturduğu birlikleri ile sağa doğru dönerek sur üzerinde ilerlemeye başladılar. Alhedras, Marnid ve Rolf ise piyadeler ile birlikte sola döndü. Bu arada Borcha kulenin emniyeti sağlamak üzere acemi birliğini yerleştiriyordu.

Nord fikrinin işe yaradığını görmek Alhedras'ı sevindirmişti. Surların üzerinden geçip ilk kuleye vardıklarında Alhedras ve Rolf merdivene doğru yöneldi. "Biz avluya iniyoruz" dedi Marnid'e. "Sen bir sonraki kuleden in, surları Lezalit'e bırakalım o temizlesin. Biz avluyu emniyete alalım."

Sonra Rolf ve piyadelerin bir kısmı ile birlikte merdivenlerden aşağı inmeye başladılar. Burada ilginç bir manzara ile karşılaştılar. İki grup Rhodok askeri merdivende karşılaşmıştı. Bir kısmı aşağı inmeye çalışıyor, diğerleri ise yukarı çıkmaya çalışıyorlardı. Nord'lar kafalarını oldukça karıştırmışlardı anlaşılan. Hemen saldırıya geçtiler. Kısa bir süre sonra tekrar merdivenden inmeye başlamışlardı.

Alhedras avluya indiğinde orada burada koşuşturan bir kaç Nord ve peşlerinde takip eden Rhodok askerlerini gördü. Karışmadı, sonuçta Nord'lar bu iş için para alıyorlardı. Ana kapıya doğru yöneldi.

Kapıdaki direniş çok fazla değildi. Halledip kapıyı açtıklarında Katrin ve Matheld'in beklediğini gördüler. Yanlarında arbaletçiler hazır bekliyordu. "Çok uzun sürdü çocuk" dedi Katrin gülerek. "Bu kadar uzun süreceğini bilseydim ben de kuleden girerdim."

Matheld ise yanından geçerken kısa bir bakış atmakla yetindi. Alhedras karnında birşeylerin kıpırdandığını hissetti. "Şu kadın!" diye düşündü. Ama şimdi Matheld ile uğraşacak zamanı yoktu. Hepsi birden avluya girerken Alhedras batı duvarının altındaki büyük binayı işaret etti. "İç kaleye gidiyoruz!"

****

İç kalenin çift kanatlı kapısı kapatılmış. Rhodok arbaletçileri pencerelerde yerini almıştı. Tam bir arbaletçi savaşı gerçekleşiyordu.

Baltalı adamlar kapıya saldırıyor, Rhodok'lar yukarıdan onları vurmaya çalışıyorlardı. Svadya'lı arbaletçiler de onları vurmaya çalışıyordu.

Lezalit ve Artimenner saldırıyı yönetiyordu. Diğerleri yandaki bir ahırda oturmuş bekliyorlardı. Birkaç ufak çizik dışında aralarında yaralanan olmamıştı. "Kaleye girmemiz daha kısa sürmüştü!" dedi Alhedras dişlerini gıcırdatarak. Neredeyse bir saattir iç kalenin kapısını kırmaya çalışıyorlardı. Ancak rhodok arbaletçileri işlerinde iyiydi. Çok fazla yaralıları vardı.

Artimenner ellerini ovuşturarak içeri girdi. "Alhedras," dedi "iyi haberlerim var."

"Lütfen kapıyı kırdığınızı söyleyin" dedi Alhedras. "Hayır," diye cevapladı Artimenner. "ama sanırım içeri girmenin başka bir yolunu bulmuş olabiliriz."

İç kalenin kuzey tarafında Rhodok arbaletçilerinin görüş alanı dışındaydılar şimdi. Artimenner duvardaki bir bölümü gösterdi. "İşte" dedi.

Alhedras duvara baktığında dikkat çekecek herhangi bir şey göremedi. "Bu.. bir duvar" dedi sonunda. "Ben de kapı falan buldun sanmıştım. Duvarlardan geçebileceğini mi söylüyorsun Artimenner?"

"Hayır, hayır" diye cevapları Artimenner. "Duvardaki izleri görmüyor musunuz? Bakın şuradaki eğimi? Bu bölüm sonradan örülmüş, belki önceki kuşatmaların birinde bir mancınık duvarı parçalamıştır. Sonra da duvarı tekrar örmüşlerdir. Bilmiyorum, ancak bu bölge duvarın geri kalanından farklı, harcı daha zayıf. Binanın ağırlığı altında eğilmiş."

Alhedras duvara bakmaya devam etti ama hala bir fark göremiyordu. Sonunda yapı işlerini Artimenner'e bırakmaya karar verdi. "Kırabilir miyiz?" diye sordu. "Kapıdan daha çabuk olacağı kesin." diye cevapladı Artimenner.

****

Açılan delik küçüktü. Sürünerek geçilebilirdi ancak. Tüm adamların buradan girip iç kaleyi almaları imkansızdı. Daha önce kullandığı stratejiyi yine kullanmaya karar verdi Alhedras. Sağ kalan yaralanmamış birkaç nord ve küçük bir kuvvetle içeri girecek ve dikkat dağıtıp kapıyı içeriden açacaklardı.

Delik küçük bir odaya açılıyordu. Alhedras ve Rolf ile birlikte bir düzine kadar savaşçı içeri girmişti. Diğerleri ön kapı açıldığında hızlıca içeri girmek için hazır bekleyecekti.

Rolf kapıyı hafifçe aralayıp baktı. "Uzun bir koridor" diye tarif etti. "Görünüşte kimse yok ama yan kapılar var."

"Pekala," dedi Alhedras. "Şu anda iç kalenin kuzey tarafındayız. Kapı doğuya bakıyor. Yani hepimiz dağılıp soldaki kapılara bakarak ilerleyelim. Eninde sonunda ana kapıya ulaşacağız." Adamların hepsi başlarını tamam anlamında salladılar. Rolf kapıyı açtığında hepsi birden ses çıkarmamaya çalışarak koridora çıktılar.

****

"Bu taraftan" diye bağırdı Rolf. Kapının bulunduğu salonun diğer ucundaydı. Çift elli baltası ile kesip biçerek kapıya doğru ilerlemeye çalışıyordu. Salona bakan diğer kapılardan birkaç Nord savaşçısı girdi. Salon karışmıştı.

Alhedras dövüş seslerini duyuyordu ancak binanın içinde kaybolmuştu. Sol taraftaki birkaç kapı ve koridoru izlemiş ancak ya yukarı ya da aşağı inen merdivenlerle karşılaşmıştı. Geri dönerken de yanlış bir yerden dönmüştü. Şu anda kalenin neresinde olduğu konusunda en ufak bir fikri yoktu.

Bir köşeden döndü ve başka bir kapı ile karşılaştı. Önünde de ellerinde mızraklı balta olan iki Rhodok çavuşu vardı. Alhedras'ı gördüklerinde hemen saldırdılar.

Alhedras'ın elinde (kalkanı sırtında asılı olduğu için) çift eliyle tuttuğu battal kılıcı vardı. İlk rhodok çavuşunun saplama hareketini sola doğru savuşturdui. Üzerine doğru gelen adamın gelişine bir tekme atarak yere düşürdü. Diğerinin yukarıdan gelen savurma hareketini görüp son anda kenara kaçtı. Baltalı mızrak yere vururken kılıcını kaldırıp adamın ellerine doğru indirdi. Adam kopan kolunu tutarak yerlerde yuvarlanmaya başladı.

Bu arada yerdeki adam kalkmıştı. Bu kez soldan bir savurma yaptı. Alhedras soldan gelen saldırıyı karşıladı ve sola doğru etrafında tam bir tur dönerek eğildi ve kılıcını adamın bacağına doğru savurdu.

İki adam da yerde yuvarlanırken Alhedras kapıya yöneldi. Bu ikisinin neyi beklediğini merak etmişti. Kapıyı açtı. Karşısında taht odası ve elinde çift elli bir seheryıldızı tutan Lord Culmarr duruyordu.

****

Büyük bir gümbürtü koptu. Binanın içinde yankılanan sesler aniden arttı.

"Teslim ol Culmarr" dedi Alhedras. "Kapı açıldı. Adamlarım birazdan burda olur. Aptallık etme."

"Teslim olmak mı?" dedi Culmarr. "Burası Culmarr kalesi seni köpek! Atalarım bu kaleyi hiç kimseye vermediler. Benden de alamazsın!"

Aniden saldırdı. Alhedras oldukça ağır bir silahı bu kadar kolay kullanan birini daha önce görmemişti. Kılıcı ile son anda karşılayabildi. Yine de darbe o kadar güçlüydü ki iki adım geri savruldu. Culmarr'ın sonraki saldırısında kalkanını ancak eline alabilmişti.

Taht odası içinde savaştılar. Culmarr çift elli silahı hem saldırıda hem de savunmada oldukça iyi kullanıyordu. Alhedras ağır darbeler alan kalkan tutan kolunun uyuşmaya başladığını hissediyordu. Battal kılıcı ile bir saplama yaptı.

Culmarr o anda sol eliyle tuttuğu seheryıldızı ile kılıcı karşıladı ve sağ eliyle Alhedras'ın kaldırdığı kalkana yumruk attı.

Alhedras bütün yaşamı boyunca yaptığı savaşlarda böyle bir darbe ne görmüş nede duymuştu. Adam GÜÇLÜYDÜ! Kalkanı havadaydı ancak böyle bir darbe beklemiyordu, tamamen hazırlıksız yakalanmıştı. Geriye doğru tökezledi ve sırtüstü yere düştü. Kalkanını tekrar kaldırmayı son anda akıl etti ve Culmarr'ın seheryıldızı kalkanın üstüne indi.

Sırtüstü yattığı için kalkanı göğsünün üzerinde tutmuştu. Darbenin şiddeti ile akciğerlerine çok büyük bir baskı oldu ve nefesi kesildi. Etrafta uçuşan kırmızı noktalar görüyordu.

Culmarr uzandı ve Alhedras'ın sersemlemiş ellerinden kalkanı çekip alarak bir kenara fırlattı. Çift eliyle kullandığı ağır seheryıldızını kaldırdı. Alhedras hamleyi gördü ancak kılıç tutan koluna hükmedemiyordu. Kılıcı ancak birkaç santim kaldırabildi. Aklında bunun son olduğuna dair o düşünce büyümeye başladı.

Vızıldayarak gelen bir ok Culmarr'ın göğsüne saplandı. Culmarr elleri hala havada seheryıldızını tutarken göğsündeki oka baktı, hissetmemiş gibiydi. Sonra da yerdeki Alhedras'a baktı ve seheryıldızını indirmeye başladı.

İkinci bir ok gelip diğerinin hemen yanına saplandı. Culmarr elindeki seheryıldızını düşürdü ve büyük bir gürültüyle Alhedras'ın üzerine düştü. Alhedras bayılmadan önce sadece birkaç saniyeliğine başını çevirip bakabildi.

Kapıda elinde yayıyla birlikte Nizar duruyordu...