Notes

Praven'ın şölen salonunda beklerken Alhedras'ın düşünceleri karmakarışıktı. Bir yandan Kral Harlaus'u verdiği karar için haklı çıkartacak sebepler arıyor, diğer yandan dostlarının uyarılarını düşünüyordu.

Svadya kanunlarına göre; tek başına bir kale ele geçiren her Kont, kalede hak talebinde bulunabilirdi. Tabii ki son kararı Kral verirdi. Ancak bir kaç anlaşmazlık dışında sorgusuz sualsiz ve üstelik de bu kadar çabuk bir şekilde kalenin başka birine verildiği duyulmuş şey değildi.

Aklını kurcalayan ikinci bir sorun daha vardı. Kont Haringoth nasıl olmuş da kuşatmanın hemen ertesi sabahı, elinde Kral Harlaus'un mesajı ile gelivermişti?

Bunun sadece tek bir anlamı olabilirdi: Kral, Culmarr kalesini daha ele geçirilmeden önce Kont Haringoth'a vermişti.

Peki o zaman Alhedras ne için savaşmıştı?

Kral Harlaus'un huzuruna ilk çıkışını hatırladı. Kılıcını Kral'a sunup himayesine girmeyi kabul etmişti. Koşulsuz şartsız... Yine de...

Şölen salonun kapıları gürültüyle açıldı ve selam duran zırhlı şövalyelerin şakırtıları eşliğinde Kral Harlaus içeri girdi. Yanında Kont Clais te vardı. Marnid'in dediğine göre Harlaus'un en yakın dostu ve sağ kolu.

"Ona dikkat et!" demişti Marnid. "Calradia'da ticaret işlerinde dönen her rüşvet bir şekilde onun cebine gider. Calradia'da güç için dinar gerekir ve o da dinarın merkezini yani Dhirim'i kontrol ediyor."

Alhedras ayağa kalkarak şövalyelerin standart selamını verdi: Sağ kolunu önünde tutarak başını öne eğdi. Kral yanına gelene kadar da o şekilde bekledi.

"Rahat, Alhedras" dedi Harlaus. Alhedras'ın yanına kadar gelmişti. "Seni kutlarım," dedi Alhedras'ın elini sıkarken. "Culmarr bugüne kadar hiçbir svadyalı tarafından alınamamıştı."

"Hala öyle" dedi Clais arkadan. Alhedras'ın bir svadyalı olmadığını ve belki de asla olamayacağını ifade etmek ister gibiydi.

"Hadi ama Clais!" dedi Harlaus. "Teknik detayları bir kenara bırakalım. Sonuçta kalenin surlarında Svadya sancağı dalgalanıyor ve o lanet Culmarr da yedi sülalesinin yanına gitti. Hah" diye güldü. "Eminim Graveth konseyinden köşe bucak kaçıyordur şimdi. Zamanında kendisine oy versinler diye kimbilir ne zaferler, ne ganimetler vaadetmişti. Şimdi elinde ne zafer kaldı ne de ganimet... Evet, Culmarr da artık Svadya'nın."

"Ve Kont Haringoth'un" dedi Alhedras. Kont Clais'in delici bakışlarını üzerinde hissetti. Yine de buraya bu meseleyi açıklığa kavuşturmak için gelmişti. Ne kadar çabuk olursa o kadar iyi olurdu.

"Ahh evet şu mesele" dedi Harlaus. "Üzgünüm Alhedras, ancak acil bazı meseleler vardı ve senin sadakatinden emin olduğum için gönderdiğim mektupta yeterince açıklayıcı bilgi veremedim."

"Şunu bilmeni isterim ki konunun seninle ilgili kişisel bir nedeni yok. Culmarr kalesi bildiğin gibi Calradia'nın batı ile olan ticaret yolları üzerinde."

"Tam üzerinde," diye araya girdi Clais. "Kalenin önemini anlayabiliyor musun Alhedras? Batı ile olan tüm ticaret Culmarr kalesinin kontrolüne bağlı. Geçmişte yolu açık tutması için Lord Culmarr'a ve onun büyük büyük babalarına ne kadar rüşvet ödediğimizi biliyor musun?"

"Evet," diye sözü tekrar aldı Harlaus. "Culmarr kalesi Clais'in de dediği gibi, bir kale olmaktan daha çok bir ticaret kapısı. Ve orayı senin gibi askeri yetenekleri üstün bir kumandandan daha çok bir tüccarın yönetmesi gerekiyor."

"Bu nedenle kaleyi kim ele geçirirse geçirsin eninde sonunda kale Kont Haringoth'a verilecekti. Eğer verdiğim ödülü yeterli görmediysen..."

"Ödülünüz yeterli Kral'ım" dedi Alhedras. Sonucu hoşuna gitmese de konunun netleştiğine memnun olmuştu. Dostları ne derse desin o hala Kral Harlaus'a güveniyordu. "Svadya adına bir zafer kazandım. Bu da bana yeter." Tekrardan Clais'in bakışlarını hissetti. Bu adamın derdi neydi acaba?

"Kaleyi sana vermememin bir nedeni daha var Alhedras" dedi Harlaus. Sesini yavaşça azaltarak. "Sadece senin gerçekleştirebileceğin bir görevim var."

******

Şövaleyeler salondan çıkmış, uşaklar sıcak ve bahartlı kırmızı şarap getirmişlerdi. Vücuda bir uyuşukluk veren, ancak bir şekilde zihni daha da berrak hale getiren bir içecekti.

"Yeğenim Isolla," dedi Harlaus. "Senden onu bulmanı ve geri getirmeni istiyorum."

"Kralım," dedi Alhedras. "Lady Isolla kaçırıldı mı? Kimin tarafından?"

"Aslında tam olarak kaçırıldı denmez." dedi Harlaus. "Bir hafta kadar önce ortadan kayboldu."

"Yeğenim, elbette kraliyet ailesinden olduğu için taht üzerinde ikinci dereceden hak sahibi. Gerçi bir kadın olarak tahta geçmesi mümkün değil. Aklı başında hiçbir kont onu desteklemez."

"Ancak Calradia'da hainlik hiç bitmez ve birbirine düşman iki krallığın birbirlerinin varisleri üzerinden iç savaş çıkartmaları olmamış birşey değildir."

"Yeğenimi bu tür politik oyunlardan uzak tutmak için yıllardır Suno'da sıkı bir gözetim altında tutuyordum. Ancak nasıl olmuşsa düşmanlarımız ona ulaşmış."

"Hainleri yakalıdığımızda çok geç kalmıştık. Zavallı yeğenim kendisine sunulan vaatlere kanmış ve Suno'yu gizlice terketmişti."

"Hainleri konuşturmayı başardık ve Isolla'nın bu hainler ile nerede ve ne zaman buluşacağını öğrendik."

"Ancak sorun şu ki, bu yer Khergit topraklarında: Tulbuk kalesi."

"Öyleyse hainler Khergit'ler mi?" diye sordu Alhedras.

"Bunu bilemeyiz" diye cevapladı Kont Clais. "Bu tür gizli kapaklı işlerde kim kimin tarafında asla bilinmez. Buluşmanın Khergit topraklarında olması düşmanın Khergit olması anlamına gelmeyebilir."

"İşte bu nedenle sana ihtiyacımız var." dedi Kral Harlaus. "Khergit ile şu andaki ilişkilerimiz çok iyi bir düzeyde. Herhangi bir yanlış anlaşılmaya sebep olmamak için, yeğenimin hayatı pahasına bile olsa oraya koca bir orduyla gidemem."

"Birkaç cesur adamın gizlice Tulbuk kalesine gidip Isolla'yı geri getirmesi gerekiyor."

******

Alacakaranlık çökerken surların tepesinde duran iki kişi Alhedras ve dostlarının gidişini izliyordu. Bir tanesi göçer kıyafetleri içinde kaba saba bir adamdı. Diğeri pelerinin kapuşonunu örtmüştü ve yüzü gözükmüyordu.

"Beni anladın mı Baheshtur?" diye sordu pelerinli adam. "Sancar han'a ne söyleyeceğini anladın mı?"

"Anladım" diye cevapladı Baheshtur. "Bir hafta sonra Tulbuk kalesinde"

"Evet," dedi pelerinli adam. "Sonra beni tekrar görmek için nereye geleceğini biliyorsun."

Kaba saba Khergit başını sallayarak onayladı ve gecenin karanlığı çökerken ahırın yolunu tuttu.