Notes

Lord Etrosq ve adamları Rivacheg'in kuzey kapısına vardıklarında neredeyse güneş batmak üzereydi. Tüccar kılığındaki grup, dikkat çekmemeye çalışarak kapılardan geçip en yakındaki hana doğru yöneldi.

Han konumu itibariyle devamlı kalabalıktı. Şehre giren çıkan hemen hemen herkes son haberleri almak veya birkaç ticari bilgi edinebilmek için hana uğrardı. Ana salonda boş masa yoktu. Ancak hancının eline sıkıştırılan birkaç dinar, bazı ayyaşları masalarından kaldırmaya yetti.

Lord Etrosq sıcak baharatlı şarabını yudumlarken hana şöyle bir göz gezdirdi. Herkes konuşuyor ve konuşulanlara kulak kabartıyordu. Bu pek hoşuna gitmedi. Arayışının şehirdeki her meraklı kulak tarafından duyulmasını istemiyordu. Sonunda salonun diğer ucunda kendi aralarında konuşan ufak bir grup gördü. Etraflarındaki masalardakilerin çoğu kafayı bulmuş, kendi çaplarında eğlenmeye başlamışlardı. Konuşulanları duysalar bile ertesi sabah hiçbirini hatırlamazlardı.

Lord Etrosq yaverine grubu işaret etti. Yaveri tamam anlamında başını salladı. Ardından kalkarak bara gidip bir kadeh içki aldı. Sonra sallana sallana yürüyerek sanki masaları şaşırmış gibi grubun masasına oturuverdi.

Lord Etrosq olanları masasından izliyordu. Gruptakilerin önce şaşırmış yüzlerini, sonra yaverinin söze girişini gördü. Kısa bir konuşmanın ardından adamların hayır anlamında başlarını salladıklarını, sonra yaverinin çıkardığı dinar kesesini... Birkaç dakika sonra yaveri yanına dönmüştü bile...

Yaklaşık yarım saat sonra hanın arkasındaki sokaktaydılar. "Adım Ruba'dır beyim." dedi adam. Handaki masada yaverin dinar kesesini ilk kapan kişiydi. "Kervan muhafızıyım. Şehirdeki tüm tüccarlar beni tanır. Ben..."

Lord Etrosq adamın yüzüne dikkatle baktı. Savaş meydanlarında geçen uzun yılların ardından gerçek bir savaşçı ile bir korkağı ayırt edebilir hale gelmişti. Pek savaşçı yüzü yoktu adamda. Daha çok ilk haydut saldırısında kaçacak biri gibi duruyordu. Ancak şimdilik ellerindeki tek bilgi kaynağıydı. "Kervanımız yok." dedi Etrosq. "Birini arıyoruz, tüccar Roskar'ın adını duydun mu hiç?"

"Tüccar Roskar adını duydum beyim." dedi Ruba. "Onun bir tane bile kervanını görmedim hiç, ama adını duydum. Batı kapısının orda bir evi var." Başıyla şehrin bir tarafını işaret etti.

"Bizi oraya, tüccar Roskar'ın evine götürür müsün?" diye sordu Lord Etrosq.

Ruba sıkılgan bir ses tonuyla cevap verdi. "Tam yerini bilmiyorum, bir kere önünden geçtim, o da gece vaktiydi. Tekrar bulabilir miyim bilmem. Hem ne yapacaksınız ki onu?"

Lord Etrosq adamın hiç rol yapamadığını gördü ama ses etmedi. İşareti ile yaveri bir dinar kesesini adama doğru fırlatıp "Bu merak etmemen için." dedi "Evi de doğru hatırlasan iyi olur." Ruba keseyi havada kapıp sırıttı. "Bu taraftan beyim." Lord Etrosq'un atının yularına doğru hamle yapmıştı ki yaveri adamı kolundan tutup öne doğru itti. "Önden ben gidiyorum." dedi. "Benim atımın yularını tut!"

Rivacheg'in kargacık burgacık arka sokaklarında ilerlerken Lord Etrosq; "acaba bu adam, tüccar Roskar adını kullanan kişinin, aslında Rhodok'un sürgündeki veliahtı Lord Kastor olduğunu bilseydi; iki kese dinar ile yetinir miydi?" diye düşünmekten kendini alamadı.