Notes

TARİHE KAYIT DÜŞÜLECEK BİR HÂTIRAM
Yıl 2010, aylardan Kasım, yer Konya Havaalanı bekleme salonu. Saat: Gece 02. Uçağımız hava muhalefetinden dolayı gecikmeli gidecek. Uzun süre bekleyeceğimiz anlaşılıyor. Kadınlı erkekli umre yolcuları var. Kiminin ihramından kiminin milli takım forması gibi giydikleri ve göğüslerinde at nalı gibi bayrakların bulunduğu kıyafetlerden anlaşılıyor. Konya için fazla sayılabilecek kar yağmış, uçaklar kalkamıyor.

Umrecilerin hocaları A.B. Ve A.B.’yi kendi başına bir köşede otururken gördüm. Fırsat bu fırsat; hemen selam vererek yanına oturdum. Ben, dedim, İstanbul’dan bir Müslüman. Adım da A.K. Size Allah için emr-i bi’l-ma’ruf ve nehy-i ani’l-münker yapacağım, sizi Allah için eleştireceğim” bu bir mü’min olarak benim hem hakkım, hem görevim” diye söze başladım. Referandumla ilgili yazdığınız yazıdaki “oy vermek umreden daha sevaptır” şeklindeki sözlerinizi hâlâ savunuyor musunuz? “Talihsiz bir yazıydı, keşke yazmasaydım’ dediniz mi hiç?” “Keşke yazmasaydım” dedittiremedim.

PİS HAVUZDAN DELİL, HAVUZU BOŞALTMAK İÇİN DARBE!
“Bir saattir Peygamber metodu diye tutturuyorsun. Benim söylediklerimi illâ delil istiyorsun. Delil, delil diyorsun al sana delil”. “Ama çok önemli bir deli” diye ilave etti ve delilin öneminden bahsetti. Ben de demokrasi hakkında hiç bilmediğim veya bu şekilde yorumlayamadığım âyet ve hadis okuyacak diye oturuşumu daha ciddiye aldım, pür dikkat dinliyorum: Devam etti: Biz; (A.B., M.İ., D.İ.Başkanı) 15 günde bir, bazen ayda bir toplanır, önemli konularda F.G. ile birlikte istişare ederiz.” “-F.G. uzakta; nasıl oluyor bu istişare?” “Bazen telefonla, bazen temsilcisi aracılığıyla, bazen de giderek” İşte o istişarelerden birinde F.G. hocamız şöyle demişti. Ben çok beğenmiştim bu örneği. O yüzden delil olarak Hoca Efendi’nin anlattığını sana nakledeceğim:

“Türkiye Cumhuriyetini bir havuza benzetebiliriz. İçi insan pisliğiyle dolu bir havuz; Sıvısıyla birlikte kabası da olan pislik. Bu havuzu nasıl temizleriz? Birkaç yolu var. 1- Havuzu alt tahliye deliğinden tümüyle boşaltır, sonra temiz suyla doldururuz. Bu, ihtilal demektir (darbe), buna gücümüz yetmez. 2- Kova kova boşaltırız; yerine kovayla temiz su doldururuz. Bunun için de çok güçlü olmanız gerekir, yoksa izin vermezler. Havuzu size kova ile de olsa boşalttırmazlar, hatta pislikle doldurmaya devam ederler. 3. Havuzun pis suyunu boşaltmaya gücümüz yetmediği için içine kova ile temiz su dökmeye başlarız. Kısa vadede havuzu temizleyemeyiz, ama uzun vadede bizim döktüğümüz su çoğalır, pis su giderek azalır, havuz da belirli bir zaman sonra temizlenir.” Yani, darbeyle bu havuz temizlenir, ama buna gücümüz yok; ikinci olarak zararlı adamları işten çıkarıp yerine bizim adamlarımızı koyarak devlet temizlenir; buna da tam olarak izin vermiyor, eski adamlarından vazgeçmiyorlar. Bize kalıyor, kova ile temiz su dökmek; yani o pis havuza temiz su takviyesi yapmak, bu konuda sabredersek, belirli zaman sonra havuz temizlenir. İşte demokrasinin ve gayri İslâmî metod diye suçladığın particiliğin meşru olduğuna dair delil.”

“Ben sanıyordum ki, A.B. bir delil sunarsa âyet ve hadisten delil getirir; hâlbuki bula bula F.G’nin b…lu havuzunu delil diye yutturmaya kalkıyor; pis, yutmam. Bu delilin şimdiden kokusu çıktı. Şimdi, söyler misiniz bana: o kova ile boşalttığımız temiz su, havuza girer girmez temizliğini kaybeder mi, kaybetmez mi? Az önce kovada temiz olan su, o havuza girince temiz olarak kalır mı? Yani, siz havuzu mu temizlemiş oldunuz, elinizdeki temiz suyu mu pislemiş oldunuz?” deyince apışıp kaldı; sanki dili tutuldu. O, kendisini bunun büyük bir delil olduğuna şartlandırmıştı; çünkü çok iddialı olarak bu delili gündeme getirmişti. Ve devam ettim: “Nasreddin Hoca’nın göle çaldığı maya gibi, yoğurt suya mı dönüşerek kaybolup gider; yoksa su yoğurda mı dönüşür? Meselâ, kova ile temiz su takviyesi yaptığınız o havuzdan abdest alabilir misiniz? Caiz mi?” dedim. Şunu da ilave ettim: Demokratik ve laik çalışma usûlü için delil olan su, ne kadar temiz sudur? Tâğutî kurum o suyu temiz haliyle bırakacak mıdır?, Sonra, siz de demokrasi diyorsunuz, karşı taraf da. (Bugün olsaydı, şöyle derdim; “Hem devletçisiniz hem darbeci!?”) “Eee başka nasıl olacak, başka çare yok.” “Böyle pis havuzdan delil de başka yerde yok!”

Keşke ben yanılmış olsaydım, Anadolu’nun o güzelim ovalarından, yaylalarından çıkan o tertemiz kaynak suları Fetullah’ın kovasına girdi, yapıları bozuldu; sonra pis havuza döküldü gitti. Daha önce merhametinden karıncayı ezmeyecek şekilde yere bakan bu gençler, halkın üzerine mermi yağdıracak, bomba atacak canavara dönüştüler. Ve işin daha fecisi, Fetullah’ın o pis havuzu boşaltıp temizleme gücünü kendinde görecek hale gelmesi. O havuza bir daldı, soluğu Pensilvanya’da aldı. O havuz öyle duruyor da, döktüğü sular hebâ olup gitti. Su pis havuzu temizler; ya su pis olursa o havuzun hali ne olur? Havuza yüksekten boca edilen Fetö kovasındaki pislenmiş su, havuzun dışını da pislemiş oldu.

Adları büyük hocalar, Fetö’nün delilleri ile iknâ oluyorlardı, rüzgâr o taraftan esiyordu çünkü ve bu taraftakiler o esintinin dayanılmaz savrulmasını yaşıyorlardı. Soyadı ile çelişecek şekilde ağlayan zat, kendini kurtarıcı, Mehdi gören bir megolamana dönüştü. Bir taraftan kendini bir köpek yerine koyup kendinden “Kıtmir” diye mütevazı rolünü oynuyor, diğer taraftan emniyet ve askerdeki kıdemli adamlarının sayısı arttıkça, 150 civarındaki ülkede okul çalışması yaptıkça, uluslar arası bir güç olduğu imajı oluşturuyor, Türkçe Olimpiyatları diye ucube bir olimpiyat oluşturuyordu. Mütevazı görünüşünün arkasında tam bir gurur heykeli bulunduğunu onun yakınında olanlar iyi bilir. Rivayete göre Tayyip’le de kendisi ile de araları iyi olduğu ve istişareler yaptıkları zamanlarda M.İ. bile Amerikalara onunla görüşmek için gidiyor, randevu alamadığı için görüşemeden geri dönüyordu. Hakla bâtılı karıştırmayı âdet edinen bu tür kimseler, kendi makamları için her türlü pis havuza girmeye hazır, kendisine Allah için güvenmiş tertemiz gençleri de o havuzlara atarak hizmet yapmış oluyorlar, kendileri de o havuzlarda boğulmayı hak ediyorlar. Başkaları düşmesin o havuza; mümkün ki, Allah’tan vücutlarını o kadar büyütmesini istiyordur ki, o pis havuzda sadece kendisi ve sevenleri kalsın.

“Yoksa siz Kitab’ın bir kısmına inanıp, bir kısmını inkâr mı ediyorsunuz? Artık sizden bunu yapanın cezası, dünya hayatında rezil olmaktan başka bir şey değildir. Kıyamet gününde ise onlar azabın en şiddetlisine uğratılırlar. Çünkü Allah, yaptıklarınızdan habersiz değildir.” (2/Bakara, 85). Dünya hayatında rezil oldular; tevbe etseler de âhirette azabın en şiddetlisine uğramasalar… Bu anlattığım F.G’nin hikâyesi. Ama, unutmayalım ki, F.G. bir tane değil. Bizim insanımız boş dururken onlar koşturuyor. Öyleyse bize çok iş düşüyor.
Ahmed Kalkan