Notes

کجا هستند آنهایی که مهدی خزعلی را "خرعلی" صدا می کردند؟ آیا واقعاً تمسخر نام خانوادگی افراد صرفاً به دلیل باورهایشان کار درستی است؟ آنهم از طرف کسانی که به اصطلاح خود را طرفدار آزادی بیان و سکولاریسم می نامند اما در عمل...؟ حتماً باید شخصی زیر پا له شود یا مصدوم شود و یا زندگیش نابود شود تا اندکی پشیمان شویم و آنهم از روی دلسوزی موقتی دست از تخریب شخصیت افراد برداریم؟ متأسفانه برخی از ما معنای آزادی بیان را به درستی درک نکرده ایم و تصور می کنیم هر آنچه بر زبانمان جاری شد را می توانیم بر مبنای آن بیان کنیم غافل ازاینکه در هیچ کشور متمدن دنیا پرداختن به مسائل شخصی افراد جزء آزادی بیان محسوب نمیشود و عملی مذموم و ناپسند است. خود شخصاً ایرادات بسیاری به نظرات آقای خزعلی دارم اما در این نوشتار خواستم دوستانه از بعضی افراد دعوت کنم بیایید به جای تمسخر فامیلی دیگران، دست کم کسانی که بر علیه دزدان و جانیان از خود گذشته اند و در زندانها با تحمل رنج هزینه می دهند و پرداختن به مسائل شخصی، باورهای یکدیگر را نقد کنیم و به هم گوش فرا دهیم و همینکه سخنی مغایر با عقاید خودمان را شنیدیم به هم توهین نکنیم و همدیگر را حیوان ننامیم. این صرفاً یک توصیه دوستانه و نه با قصد "تعلیم" با کمال احترام به همه کسانی بود که هدف نهایی آنها ایجاد یک حکومت و جامعه آزاد، آباد و سالم در ایران است.