Notes

O kadar yalnız hissediyorum ki kendimi nedenini hiç bilmiyorum halbuki çok kalabalık bir çevrem var. Belkide benim aradığım şey mutluluktur.Yada biraz huzur. İnsanlar o kadar çok basit görüyorlar ki bu durumumu yada ben belli edemiyorum bilemiyorum artık ama nedense içimde bir yalnızlık yatıyor her gece onun var olduğunu bilerek yatıyorum ve güne yine yalnızlıkla başlıyorum. Hayal kuramıyorum artık amacıma ulaşamıyorum eskisi gibi güçlü değilim git gide batıyorum bir ara nefes almak bile istemiyorum yada alamıyorum. Her şey bitti diyorum. Hayatımda boyunca '' Keşke '' kelimesini çok sık kullananlardan değilim hatta hiç kullanmıyorum nedense o kelime bana isyan edermiş gibi geliyor. Aslında ''Allah'a Şükür '' demeyi bilmek her şeye yetiyor ya. Ne bilim ya içimdekiler çok karışık hep bir düşünce sıkıntı yalnızlık ve asla gerçekleşmeyecek hayaller. Belkide benim yarınlara besleyecek umudum kalmamıştır belkide bu yüzden bu kadar yalnız kimsesiz hissediyorum kendimi. O kadar çok yazıyorum derdimi kağıtlar tükendi kalemler bitti ve ben hala bitmedim. Tam kalbimin ortasında bir şey var oturmuş '' Yapma cansu,sakın gitme,hayallerin gerçekleşmeyecek'' diyip duruyor. Her gün ağlamaktan sıkıldım her gün düşünmekten sıkıldım ne zaman her şey düzeldi yoluna girdi desem bir şey oluyor ve bozuluyor. Nedensizce sebebsizce kahroluyorum her gün. Düşünmek Dünyanın en kötü şeyi hele birde yalnızsan işte o zaman karanlık bir odada tek başınasındır demektir. Hiç bir