Notes

7-
'' Bilemiyorum, aslında bu kaçınılmaz son gibi bir şey. Elimden geleni yaparım ama burada herkes kendi başına. Gardiyanlardan yardım isteyebilirsin ama gördüğün gibi hepsi de ceberut gibi ve Fatma sözünü geçirir onlara, diğer manyaklar laf falan anlamaz, sadece Kürt'ten korkarlar. Şöyle söyleyeyim, üç tane ihtimal var. Bir kere yapıp, buna değmeyeceğini düşünürlerse, seni rahat bırakırlar. Ya da, seni ayak işlerini yaptığı grubun olduğu koğuşa aldırır, ki onlar yedi kişilik koğuşlarda kalıyorlar. Üçüncü ve son ihtimalse, senden hoşlanırlar, ve asla yalnız bırakmazlar.''

Son kısmı anlatırken artık iyice rahatsız hissetmeye başlamıştı Ceren, ve konuyu değiştirmeye karar verdi.

'' Yemek o kadar da kötü değilmiş,'' dedi.

Gece boyunca konuşmaya devam ettiler hayatları hakkında. Ceren anlayabiliyordu Gül'ü. Aslında kendi kendini yetiştirdiği belliydi, sert ses tonunun ve mizacının altında çok kadınsı bir kişiliği vardı ama kocasının yıllar boyunca uyguladığı düzenli şiddet ve sonra da hapse girmek, iyice kabuğuna çekilmesine ve dış dünyaya tepkili bir ruh haline bürünmesine neden olmuştu. Baş başa kaldıkları anlarda, bu zırhından bir nebze olsun sıyrılıyordu sanki, ki onlardan birinde Ceren'e sordu.

'' Arkadaşın olmak isterim Ceren, eğer gerçekten ihtiyacın varsa.''

'' Bu çok hoşuma gider. Burada en çok lazım olacak şey, sırtımı yaslayabileceğim bir arkadaş.''

'' Güzel, çünkü bana da senin gibi biri lazım.''

Sonra da yataklarına gömüldüler ve uykuya daldılar.

Ertesi sabah, banyo günüydü. Mahkumlar ayrı bölmelerde duş alıyorlardı ama bazı bölmelerde birden fazla kişinin aynı anda duş aldığını görebiliyordu yine de. Hayatında bu kadar rahatsız hissettiği bir an olmuş muydu hatırlamıyordu. Yanlarından geçerken, birkaç mahkum ıslık çalmış ve laf atmıştı. Duşunu alıp, iç çamaşırlarını giydi ve dışarı çıktı, üstünü giyinmek için. Çingene Necla hemen karşısındaydı. Açıkça memelerine bakıyordu, bedeninde göz gezdiriyordu ama ağzını açmadı. Hemen uzaklaşıp, giyinmek için yanından geçerken, kalçasına bir şaplak attı Necla, parmak izlerini çıkartacak kadar sertti. Acıyla çığlık atıp ona doğru baktı geriye dönüp ve Necla kahkahalarla gülmeye başladı. Gardiyanlardan biri bağırdı, '' Dokunmak yok!'' ve Necla omuzlarını silkip yoluna devam etti, Ceren'in yanından geçerken, '' O amcığını sikmeden seni bırakmayacağım, haberin olsun!''

Ceren, yanında Gül ya da başka bir mahkum olmadan, yemekhanede ya da avluda bulunmamaya dikkat ediyordu. Ya da yakınlarda bir gardiyan olmasına. Erkek gardiyanlardan biri de onu izlemeye başlamıştı bu arada. Adının Serkan olduğunu öğrendiği, yirmili yaşlarda biriydi bu. Temiz yüzlü biri de olsa, Ceren'in deneyimleri, gardiyanlara pek de güvenmemesi gerektiğini söylüyordu ona. Geceleri Gül'le sohbetlerine devam ediyor ve git gide daha da yakın arkadaş oluyorlardı. Onun gibi bir arkadaş bulduğu için mutluydu.

İlk günler herhangi bir 'kaza' geçirmeden devam etti. Avukatıyla görüşmesinden pek bir şey çıkmamıştı, ilk duruşma tarihi bir ay sonraydı. Yani beklemekten başka çaresi de yoktu.

Öğle yemeği için sıradaydılar ve yemeğini tabildotuna aldıktan sonra, Gül'ün yanına gitmek için hareketlendi, bu sırada Necla da ona doğru yürüyordu. Elindeki plastik tabildota bilerek çarptı ve bütün yiyecek ve içecek yere saçıldı, birazı da üstüne gelmişti. Necla'nın grubu kocaman kahkahalar atmaya başladı bu manzara karşısında.

Necla, Ceren'in omzundan tuttu ve sessizce konuşmaya başladı, '' Hala neden bana saygıda kusur ediyorsun, taze amcık?''

Ceren, sesine düşmanca bir ton ekleyerek cevap verdi, o da sessiz konuşuyordu, '' Bana bak, Necla mısın nesin, sandığın kadar kolay lokma değilim. Bilmediğin şeyler var, o yüzden siktirip gitsen iyi edersin. Lezbiyen olduğumu falan mı düşündün? Olsam bile, senin gibi bir inekle asla yan yana gelmem.''

Kara kuru bir başka mahkum hemen ayağa dikildi, Ceren'i yumruklamak ister gibi hışımla hamle yaptı ama Necla kolundan tutup ona engel oldu.

'' Cesursun ve bu hoşuma gitti. Ama ben kalkık götleri indirmeyi de bilirim. Ya sen bana istediğimi verirsin, ya da ben senden alırım. Belki de hoşuna gider, kim bilir?''

'' Aklından bile geçirme derim.''

'' Büyük konuşuyorsun, ama bu hafta bitmeden, bu deliklerin tadı nasılmış öğreneceksin,'' derken, elini apış arasına götürüp, sıkmaya başlamıştı.

Kolunu, diğer mahkumun omzuna atıp, yanından ayrılırken, Ceren'de ona bakmaya devam ediyordu, ateş eden gözlerle. Yemekhanedeki herkes ona bakarken, sakinliğini koruyabilmek için ekstra özen gösteriyordu, ama içinde fırtınalar kopuyordu şüphesiz. Yakında bir şeyler deneyeceği açıktı Çingene'nin ve yeterli korumaya sahip değildi hala.

O gece, Gül, hapishane hakkında daha detaylı bilgiler verdi. Onu gün boyu izleyen gardiyan, Serkan, ona yardım edebilirdi. Ama bunun bir karşılığı vardı. Yine de elinden geleni yapacaktı Gül, onu koruyabilmek için. Yatmadan önce birbirlerine sarıldılar sıkıca, ve söz verdiler, ne olursa olsun beraberlerdi.

Sonraki banyo sırasında, Ceren, bütün kadınların işini bitirmesini bekledi ve nöbetçi gardiyanın etrafta olmasının da güvencesiyle banyoya gitti. Suyu altında girip, yıkanırken, ellerini memelerinde ve kadınlığında gezdiriyordu iyice temizlenebilmek için. Bunu rahat rahat yapabileceği çok fazla şansı olmadığını biliyordu, bir şekilde. En azından onu izleyecek bir düzine insan yoktu etrafında. Elini yarığına götürdü, stres dolu günlerden sonra, kafası karışmıştı, rahatlamak istiyordu ama çekiniyordu. Birden, hamamın diğer ucundan bir ses geldi.

'' Bakalım kimler varmış burada. Sayın Altınel, tek başınıza eğlenmek ayıp olmuyor mu? Bizi de davet etseniz ya?''

Bu sesi nerede duysa tanırdı, Necla'ydı konuşan. Hemen durulanıp, iç çamaşırlarını giymek için hamle yaptı ama Necla birden perdeye asıldı, sonuna kadar açtı.

'' Hey! Biraz olsun mahremiyet duygunuz yok mu sizin?'' derken, önünü kapamaya çalışıyordu.

'' Hayır,'' dedi Sema, Necla'nın bir numaralı yardakçısıydı bu, dün de onu tokatlamaya yeltenen aynı kızdı, adını Gül'den öğrenmişti.

Gül demişken, onun da kapıda beklemesi gerekiyordu, göz kulak olmak için, birazdan gardiyanla birlikte gelir umudu taşıyordu hala. Necla, Ceren'in etrafa bakındığını görünce, '' Hayırdır? Birine mi bakıyordun? Gül hanım, siz de bize katılmaz mısınız?'' dedi Necla. Ceren'in ağzı bir karış açık kaldı, Gül'ü iki yanında iki tane izbandut gibi kadınla içeri girerken görünce. Onu hırpaladıkları belliydi.

'' Burada arkadaşlarını doğru seçmen gerekiyordu Ceren hanım, bu geri zekalı daha kendini koruyamıyor, sana nasıl faydası olsun?'' Ceren ona doğru bakarken, Gül yüzünü kaçırıyordu, yere doğru bakıyordu.

'' Bu kaltak seni korur mu sandın? Burada benim sözüm geçer ciciş kız. Gardiyandan da umudunu kes, çay molası verdi. Önümüzdeki yarım saat ortalıkta görünmeyecek desem?''

Ceren anlamıştı kapana kısıldığını, yine de çığlık atmaya başladı, gardiyanlar ya da başkaları onu kurtarmaya gelsin diye, kim olursa.

'' Biri şu orospunun sesini kısabilir mi?'' diye sordu etrafına bakınarak Necla.

'' Seni kimse duyamaz, hoş, duysalar da yardım edemezler,'' diyerek sırıtıyordu Sema.

'' Lanet olsun, bırakın beni, siz delirdiniz mi?'' diye bağırıyordu.

'' Hmm, sanırım arkadaşımızın bir ön izlemeye ihtiyacı var, Gül hanım, bize yardımcı olur musunuz önceki tecrübelerinizle?'' dedi Necla ve bütün kızlar kahkahalarla gülmeye başladı, altı kişiydiler Necla ile birlikte.

'' Hele bir dene, zaten cinayetten yargılanıyorum, sizi öldürene kadar rahat yok bana!'' diye bağırmaya başladı Gül, ama iki yanındaki kızlar sıkıca tutarken, Sema hızla ona doğru ilerledi ve iki tane tokat patlattı suratına. '' Kes lan! Arkadaşına kötü örnek oluyorsun,'' dedi ve kasıklarına doğru geçirdi dizini. Gül, acıdan karşı koyamıyordu artık.

8-
'' Yapmayın!'' diye bağırdı Ceren ama nafileydi, diğer kızlar hemen onun da kollarına girmişti, yine de, beklemedikleri bir şey oldu, Ceren karşı koyuyordu, ilk yaklaşan kızın kolunu kıvırdı, böbreklerine doğru bir yumruk attı, acı ile inlerken, diğer kızın kolunu da geriye doğru kıvırıp, belinde tutarken, diğer koluyla da boğazını sıkmaya başlamıştı. '' Geri çekilin! İstemediğim şeyler yapmak zorunda bırakmayın beni!'' diye bağırıyordu Ceren. Bir an göz göze geldiler ama sonra Necla ve diğer kızlar aynı anda üstüne çullandılar ve yere kapaklandı Ceren. Hepsine birden karşı koyamazdı.

'' Çok kızdım, vaktimi boşuna harcattınız,'' derken hızla soluklanıyordu Necla. '' Bugün sana dokunmuyorum, ama yaptıklarının sonuçlarına katlanacaksın, sen çekmezsen sevdiklerin çeker cezasını!'' diye bağırdı, soluk renkli fayansları yumruklarken.

'' Gül orospusu! Köpek gibi dört ayağının üstüne, hemen!'' diye inledi.

'' S.ktir git!'' diye küfretti Gül, eder etmez de karnına tekmeyi yedi Sema'dan.

'' Köpek gibi havla!'' derken, bir yandan da tokatlıyordu Gül'ü Sema, saçlarından tutmuş çekiyordu. '' Havla, yoksa oda arkadaşınla devam edeceğim!''

Daha fazla dayanamayan Gül, havlamaya başladı, sessizce de olsa. Ceren şok olmuştu, denileni yapmaya başlamıştı Gül, gözlerinden yaşlar süzülürken, göz göze geldiler. '' Gül, hayır, benim için buna katlanmak zorunda değilsin,'' dedi ve kızlardan biri eliyle ağzını kapadı. Diğeri de karnına okkalı bir yumruk yerleştirdi, nefesi kesildi adeta, gözleri karardı.

'' Hadi kuçu kuçu, dört ayağının üstünde, kuyruğunu salladığını göreyim.''

Hala Ceren'e doğru bakıyordu tereddütle, ama bir yumruk daha geldi arkadaşına ve Gül, kalçasını sallayıp, havlamaya başladı, hala gözyaşları akarken. '' Ahh, Gül, ne kadar da tatlı bir küçük köpeksin sen,'' diye dalga geçti Necla.

'' Emekleyerek Sema'nın yanına kadar git ve a.cığını kokla bakalım. Dur, vazgezçtim, kıçını koklamaya ne dersin?''

Sema manyak gibi gülerken, önünde arkasını dönüp, nereye koklaması gerektiğini göstermeye başladı eliyle dokunup. Parmağını arka deliğine götürmüştü.

'' Hadi, yala bakalım Sema'nın kıçını, köpecik. Güzelce yala!''

Gül, gözlerinden yaşlar akarken, ama suratında çok kızgın bir ifade ile, külotuna doğru uzattı kafasını ve, koklamaya başladı, burnuna çekerek. '' İndir şu külotu!'' diye emretti Necla.

Ellerini uzatıp, külotunu indirdi yavaşça, ve kalça yanaklarını araladı, arka deliği ortaya çıkmıştı Sema'nın. Çekindiğini fark eden kızlardan biri, kafasını oraya doğru bastırmak için yanına eğildi ve ittirdi onu. Ağzını, kalçasının arasına doğru tutarken, saçlarından çekiyordu, acıya dayanamayan Gül, dilini çıkardı ve yalamaya başladı. Sema, zevkle ohlama sesleri çıkarırken diğerleri gülüyordu. Kafasından ittirmeye devam etti kadın, şimdi daha da derine giriyordu dili, sadece yalamıyor, diliyle beceriyordu resmen arkasını.

Ceren, hala önünü kapamaya çalışıyordu elleriyle, bütün bedeni kaskatı kesilmişti şok içinde. Gözleri önünde cereyan eden olaylara inanamıyordu.

Çingene'nin gözleri onun üzerindeydi, yakından inceliyordu, ve ona doğru ilerlemeye başladı. Hala ıslaktı Ceren, kurulanmaya fırsatı olmamıştı. Elini, Ceren'in çenesine götürdü ve kafasını yukarı kaldırdı, gözlerine bakması için, sonra da sordu, '' Gördüklerin hoşuna gitti mi yavrum?''

Ceren cevap vermedi, gözleriyle etrafa bakınıyordu, Gül hala diliyle Sema'yı yalarken, hiçbiriyle göz göze gelmek istemiyordu.

'' Sanırım hoşuna gitti. Öyle değilmiş gibi davranmayı tercih ediyorsun. Beni biraz tattıktan sonra sen de Gül gibi olacaksın, benim yeni evcil hayvanım sensin. Her istediğimi..'' elini omzuna atıp, sıkmaya başladı, ''..yapacaksın,'' derken, eğilmesine neden oluyordu Ceren'in, acıyla.

Kulağına yaklaştı ve fısıldadı. '' Seni..becereceğim..'' dedi ve dilini çıkarıp, Ceren'in kulağını yalamaya başladı. Başka çaresi olmadığını anlayan Ceren, birden, kızların kollarından kurtardı kendini ve Necla'yı da iterek, koşmaya başladı kapıya doğru, ama bunu gören diğer kızlar üstüne çullandı yine, karın boşluğuna attığı bir yumrukla, onu da yere serdi. İki güçlü kol, tekrar onu yakaladı yerde, ve kollarını arkasında birleştirip ayağa kaldırdılar. Artık kaçış şansı kalmamıştı. Kollarını arkadan başladılar bir ip bulup. Necla, boğazından sıkarak duvara kadar itti Ceren'i.

'' Böyle çok daha iyi,'' dedi. Burnundan kan geliyordu, yere düşünce olmuştu. Gül, yerde oturuyordu, soğuk zeminde, kollarını önünde birleştirmiş, hem acıyla hem de üşüyerek titrer gibi bekliyordu.

Sema ve diğer kızlardan biri, Ceren'i köşeye sıkıştırdı ve Necla seslendi, '' Tamam, sıra sana geldi küçük orospu. Açın şunu!''

Ceren, bacaklarını sıkıca kilitlemişti ve onlara bakıyordu, hala direnir gibi. Bu kadında, tahmin etmedikleri bir sertlik, bir karşı koyma hali vardı.

'' Lanet olsun Ceren, dediklerini yap gitsin,'' diye bağırdı ona doğru Gül. Tokat atmaya başlamıştı Sema şimdi, sanki vurduktan sonra, bekliyordu reaksiyon vermesini, sonra yeniden abanıyordu avuç içiyle. Daha fazla direnemeyen Ceren, yavaşça bacaklarını araladı. Sema, elini önüne götürdü Ceren'in ve iki parmağıyla, zevk noktasını okşamaya başladı. Yavaşça, vajinasının içine doğru girmeye başladı parmaklar, içinde hissettiğinde, ağzı açıldı. Sema yarığını parmaklarken, diğer kadın da memelerini sıkıyordu, ve hiç de kibar değildi. Aslında, zorla olmasaydı, zevk bile alabilirdi bundan, ama bu kadınlar başka bir şeyin peşindeydi, bunun amacı, ona ders vermekti. Meme uçlarını acımadan sıkıyordu. Sema, elini deliğinden çekip, Ceren'in ağzına götürdü, kendisini tattırmak istiyordu ona. Ağzını açmamak için direnince, kasıklarına bir diz darbesi daha vurdu. Acıyla inledi Ceren.

'' Bu kadar yeter Sema,'' dedi Necla. Bu laf, Sema'nın kendisini geriye çekip, Necla'ya yer açmasına yetmişti, ama şimdi de Gül'e doğru gidiyordu. İşbirliği yapmadan buradan çıkamayacakları belliydi. '' Dizlerinin üstüne çök küçük orospu,'' dedi Necla.

Ceren hala tereddüt ediyordu.

'' Sana, dizlerinin üstüne çök dedim!''

Cebinden, kırık bir cam parçası çıkarmıştı bu kez. Ceren'in direnci kırılıyordu artık. '' S.ktir git!'' diye tükürdü yüzüne. Cevap aniydi. Necla'nın okkalı tokadıyla, dünyası karardı Ceren'in, oda etrafında dönüyordu sanki. Cam parçasını boğazına dayadı ve, '' Dizlerinin üstüne, Hemen! Yoksa boğazını keserim,'' dedi. Şaka yapmıyordu, Ceren denileni yapmazsa, başına gelecekleri anlamıştı.

Yavaşça, yere çöktü. '' Çok daha güzel,'' dedi Necla. '' Şimdi...ayaklarımı yalayarak başla.''

Ayakkabılarını ve çoraplarını çıkardı, uzanıp, ayaklarının üstünü öpmeye başladı, iğrenir gibi bir surat ifadesiyle. Haklıydı da, iğrenç kokuyordu ayakları, hızlıca ilerlemekten başka çaresi yoktu. '' Biliyordum asıl yalamak istediğin yerin daha yukarılarda olduğunu,'' diyerek güldü Necla. Bir hamlede, külotunu çıkardı ve bacaklarını ayırdı önünde. Bu kadınlardan utanma beklemiyordu zaten. Çoktan ıslandığını görebiliyordu Necla'nın, ama sandığı kadar kötü görünmüyordu manzara.

'' Bugün, yumuşak bir başlangıç yapacağız, her ne kadar beni uğraştırsan da, hepsini yalayıp yutuyorsun tatlım, çabuk olsan iyi edersin.''

Ceren, hayır demek istiyordu ama elindeki cam parçasıyla göz göze geldi.

'' Ağzından lafları duymak istiyorum. Kadınlığımı yalamak için yalvar, köpecik.''

'' Yalayabilir miyim seni..lütfen?'' derken, ağzından çıkan sözlere inanamıyordu Ceren.

'' Ahh, küçük orospum, tabi ki. Şimdi seni çözeceğim, en ufak bir hatanda, çizerim seni.''

Bacaklarının arasına doğru emekledi, Necla, kalçalarını ona doğru itti oturduğu yerde ve ıslak deliğine ağzına götürdü. Dilini çıkarıp, yavaşça bacak arasına doğru ilerledi Ceren. Dışını yalamaya başladı, gerçekten ıslaktı kadın. Bir dakika kadar yaladıktan sonra, '' Lolipop değil kızım bu, hadi, dilini kullan, sok içime,'' dedi. Ceren, dilini, dudaklarının arasına soktu ve aşağı yukarı hareket ettirmeye başladı, yarığında geziniyordu ama hala içine sokmayı reddediyordu.

'' Bu böyle olmuyor. Gül orospusu, buraya gel de göster bakalım nasıl yapılıyor bu iş,'' diye seslendi Necla. Herkes o tarafa dönmüştü, Ceren de. Sema, önünü parmaklıyordu onları izleyip. Çok sürreal bir ortam vardı, kelimenin tam anlamıyla. Kendini parmaklamayı bırakıp, saçından sürükleyip, onlara doğru götürdü Gül'ü.

Birden, içeri başka bir kız daha girdi. '' Abla! Gardiyanlar dönüyor, elinizi çabuk tutun!

Herkes birden ayaklandı, telaşla üstünü başını düzeltmeye başladılar. Ceren ve Gül hariç, onlar maruz kaldıkları muamele ile, yerlerinden kımıldayacak halde değillerdi.

'' Şanslı gününüzdesiniz küçük orospular. Yine de, güzel bir başlangıç oldu. Umarım, sözümden çıkmamayı öğrenmişsinizdir. Şimdi gidiyorum, ama artık benimsiniz!'' diye bağırırken, iğrenç sırıtışını atıyordu yine.

9-
Gelen Gülay gardiyandı, sesinden tanımıştı Ceren. Yerinden kalkmak istedi ama kaburgaları çok acıyordu. Güzel benzetmişlerdi onu. Gözleri Gül'ü aradı, hemen köşede de gördü. Onun durumu daha iyiydi ama neden zamanında haber vermemişti ki ona? Aslında ona kızmıyordu, kendine kızıyordu. Kimseye güvenememesi gerekiyordu, Gül kötü biri olduğundan değildi bu fikir, diğerlerinin şeytana pabucunu ters giydirecek kadar iblis olmalarındandı.

'' Ne oluyor burada, bu haliniz ne?'' diye bağırarak sordu Gülay gardiyan.

Herkes birbirine bakarken, ayak işlerinden sorumlu müdür Sema atıldı hemen. '' Arkadaşların ayağı kaymış, çömez olduklarından bu banyoların ne kadar kaygan olduklarını bilmiyorlar patron. Halbuki ben onları uyarmıştım, banyoda kayarlar diye. Bakın, kaymışlar, gözlerinizle görüyorsunuz,'' dedi yılışık bir ifadeyle Sema.

Hepsi de keyiflenmişti, sırıtıp gülüyorlardı. '' Kes!'' diye bağırdı Gülay. '' Senden yavşağı gelmedi şu cezaevine. Siz ikiniz, bu haliniz ne? Nasıl oldu bu?'' diye sordu Ceren'e bakarak.

Ceren ne diyeceğini düşünüyordu. Olan olmuştu, plansız programsız bir kavgaya girecek değildi bunlarla. '' Ayağım kaydı patron,'' dedi. '' İlk kez duşa girdim. Daha dikkatli olmalıydım.''

'' Ne biçim ayak kayması be bu? Kamyon çarpmışa dönmüşsün. Ya sen?'' derken Gül'e döndü. '' Senin de mi ayağın kaydı, gerzek misiniz siz yaa?''

Gül kafasını salladı sadece, Ceren'e bakıyordu.

'' Kalkın yerden. Ayağı kaymış ama burnu kanıyor. Siz de salaksınız demek ki, dayak yemek hoşunuza gidiyor. Kalkın. Revire gidiyoruz. Başıma kalmayın, sonra gardiyanlar dövdü oluyor.''

Necla'nın ekibinin kahkahaları arasında, birbirlerinden destek alarak ayağa kalktılar. Giyindiler ve Gülay'ın peşine takılıp revirin yolunu tuttular. Yolda, Gülay konuşmaya devam ediyordu.

'' Sen akıllı birine benziyordun. Daha ne kadar oldu geleli de bunların canını sıktın?'' diye sordu Gülay. İlk defa bir gardiyanın onları umursayan bir sorduğuna şahit oluyordu Gül. Bu hayra alamet değildi, Ceren'in güzelliği başına her anlamda bela olacaktı.

'' Ben birşey yapmadım. Sadece buraya uyum sağlamaya çalışıyorum. Yeni gelen herkese aynısını yapıyorlar diye tahmin etmiştim,'' dedi Ceren.

'' Herkese değil. Senin gibi güzel olanlara,'' diye cevap verdi Gülay.

Gül hemen Ceren'e bir bakış attı, Ceren de ona bakıyordu. Gardiyanın arkasında yürürlerken, göz göze geldiler.

Revire vardıklarında, bir hemşire onlarla ilgilenmeye başladı. Yüzündeki kanları temizledi ve açılan kaşına bir dikiş attı. Ağrı kesiciden fazlası bulunmuyordu revirde. Mahkumların bu ilaçları çaldığı biliniyordu bir şekilde, çok ağır bir durum olursa hastaneye sevk ediyorlardı zaten. Doktor çağırmışlardı, geceyi revirde geçirmek istiyordu Ceren, en azından bir gece rahat uyuyup dinlenmek istiyordu, doktor da bu yönde görüş bildirecekti ki, Asiye geldi.

'' Ne oluyor burada!''

Doktor cevap verdi. '' İki mahkum ciddi darbe almışlar. Travma şüphesiyle bir gece revirde müşahede altında tutmak istiyorum.''

'' Gerek yok. İkisi de turp gibi doktor. Sen bunları bilmezsin, düştük kaldık diyerek bir alıştırırsan, her gün yirmi tane mahkum gelir buraya. Sen evinde uyumak istemiyorsun anlaşılan. Gecenin köründe yataktan düşer gelir bunlar.''

'' Anlıyorum ama Ceren hanım gerçekten kötü durumda..''

'' Doktor!'' dedi Asiye. '' İyiler dedim. Sen ağrı kesici ver yolla 'hanımları', biz ilgileniriz içeride arkadaşlarla.''

Doktorun sözü burada geçmiyordu. Kızsa da ağzını açmadı, kağıtları doldurup imzaladı ve revirden ayrıldı bir hışımla.

'' Bana bakın,'' dedi Asiye. Ceren ve Gül halsizlikten yere bakıyorlardı. '' Size diyorum lan! Burası anaokulu değil. Ben bu numaraları yemem. Şimdi s.ktirin gidin hücrenize. Ağzınızı açarsanız akşam yemeği vermem. Hadi!''

Yemek saatine kadar ranzada uzanmak istiyordu artık Ceren. Hücreye girer girmez gözlerini yumdu. Gül'ün konuşmaya çalıştığını hayal meyal hatırlıyordu.

Uyandığında, yemek saati gelmişti.

Ceren yerine geçip, sessizce çorbasını içmeye koyuldu, kafasını kaldırıp etrafına bile bakmıyordu. Etraftan birkaç mahkum ona laf atıyordu ama oralı bile olmamayı tercih ediyordu. Bir ara göz ucuyla baktı onu ıslıkla taciz eden bir tanesine, elini bacaklarının arasına götürmüş, diliyle yalama işareti yapıyordu Ceren'e doğru. Artık midesi bulanıyordu bu insanlardan.

Gül uzun süre sessizliğini koruyabilecek biri değildi. '' Aferin sana. En güzeli bunları görmezden gelmek, ne kadar çok tepki verirsen, o kadar zevk alırlar. İşin aslı, bütün bunlar onlar için bir oyun,'' dedi Gül. Ne kadar çok konuşursa, o kadar kolay unutturacağını düşünüyordu bugün olanları. Ona verdiği sözü tutamamanın mahcubiyetini yaşıyordu. '' Bu duvarların arasına düşünce, en masumu bile bir şekilde suça meyilli hale geliyor. Onlar için eğlence kaynağı olmanı bekliyorlar.''

Ceren kafasını kaldırmadan cevap verdi. '' Biliyorum,'' dedi soğuk bir ses tonuyla. '' Bak..başımın çaresine bakabilirim, tamam mı?''

'' Başımın çaresine bakabilirimmiş, bir bok yiyemezsin,'' dedi Gül, elindeki kaşığı ona doğru tutarak. '' Banyoda bir gün bunlarla mücadele ettin ve kendini herkesten farklı görmeye mi başladın? Ben aylardır bunlarla uğraşıyorum. Burada tek başına bir BOK yiyemezsin. Arkanda biri olmalı. Beni beğenmedin mi? Tamam, git bir gardiyanın altına yat o zaman. Ya da Kürt'ün himayesine gir. Ama,'' dedi, derin nefes alarak, '' Bana ukalalık yapma. Çünkü seni başka kimse alamaz bunların elinden!''

'' Yavaş ol,'' dedi Ceren, bu kez ona bakıyordu. '' Seninle bir derdim yok. Bana karşı bir sorumluluğun da yok. Buraya senin yüzünden düşmedim, buradan beni çıkaracak olan da sen değilsin. Ama kusura bakma, kimseye muhtaç değilim. Dediğim gibi, benim de düşündüğüm bazı şeyler var.''

'' Neymiş onlar bakalım?'' diye sordu Gül merakla.

'' Avukatımla görüşeceğim yarın.''

'' Yani? Avukatının elleri cezaevinin içine mi uzanacak? Banyo kapısında seni bekleyecek?''

Ceren gülmemek için zor durarak cevap verdi. '' Senin beklediğinin yarısı kadar beklese yeter.''

Bu cevap Gül'ün hoşuna gitti. '' Ağızlara bak. Pekala, sonraki banyo günü bu sözlerini hatırlatırım. Mumla arayacaksın beni.''

'' Hey. Bugün olanları unutmak istiyorum tamam mı. Bir yolunu bulmaya çalışacağım, bana güven. Göründüğüm kadar çıt kırıldım değilim. Bu orospular bana vız gelir. Hadi kalkalım,'' dedi Ceren. Tabağında duruyordu yemekler.

Tabldotunu alıp, çöp kovasına doğru yürümeye başladı. Dalgındı, düşünmesi gereken çok şev vardı. Birden, ayağı birşeye takıldı ve dengesini kaybedip, yüzü koyun yere devrildi. Tabldottaki yemekler beton zemine yayılmıştı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken, bir yandan da yerden kalkmaya çalışıyordu ama bu iğrenç kahkahayı yüz kilometreden tanırdı. Sema orospusuydu bu, çelme takmıştı ayağına.

Bir hışımla kalkıp, üstüne yürümek istedi, aynı anda Sema da yerinden fırladı. İkisi de burun buruna geldiler. Yumruklarını sıkıyordu Ceren, buna bir son vermeliyim, hemen şimdi! diye içinden geçiriyordu ki, Gül kolundan tutup hemen çekti onu kendine doğru. '' Hey! Sakin ol diyen sen değil miydin bana! Düş önüme, hücreye gidiyoruz,'' dedi onu sürüklerken.

'' Lan Ceren karısı, sen ne dengesiz biri çıktın yaa. Kızım, buralarda kaymak normaaaal!! Alış bunaaa!! diye kahkaha atarak bağırıyordu Sema.

Ceren sinirden küplere binmişti ama Gül'ün onu sürüklemesine de sesini çıkarmıyordu. Arkasını dönüp Sema'ya bakarken, birden Kürt Fatma'nın onu seyrettiğini fark etti. Gülmüyordu. Sadece onu izliyordu. Tepki vermiyordu.

Ceren önüne döndü, bir düşman daha kazanmaya niyeti olsaydı,ne bakıyorsun diye ona da bağırabilirdi ama sakinleşti. Aklına gelen fikre sadık kalacaktı.

Gül'le hücrelerine vardılar. Üstü başı batmıştı.

Temizlenmesi uzun sürdü. Yat saati gelince, sayım yapıldı ve kapılar kapandı.

'' Biraz daha iyi misin?'' diye sordu üst kattan Gül.

'' Hı hı,'' dedi Ceren, hala düşünüyordu. Yorgundu ama uyuyamıyordu.

'' Ne düşünüyorsun,'' diye sordu bu kez.

'' Buraya nasıl düştüğümü,'' dedi Ceren.

'' Hadi ama, her gece aynı şeyleri tekrar yaşamak zorunda değilsin, sen güçlü bir kızdın hani? Gerçeklikle yaşamayı öğrenmelisin, bu Allah'ın belası yerde kapana kısıldık ve yakın zamanda da bu değişmeye...''

'' Gül,'' dedi Ceren.

'' Efendim?''

'' Yanıma gel..''

'' Yanına mı?''

'' Bana sarılmanı istiyorum...'' Herşey daha berraktı artık. Bir planı vardı.