Notes

Özgürlük…
Ben dahil bir çoğumuz için sorgulanması gereken ve içinde bir çok anlamın yüklü olduğu bir kelime. Kitap bittikten sonra tekrar düşünmeme sebep oldu. Ne idi ki sahi özgürlük ? Bireyin kendi hür iradesiyle, kısıtlamalarda ve sınırlama olmadan hareket etme güdüsü mü gerçekten. Şu an düşünmenizi istiyorum hangimiz günümüzde gerçekten tam anlamıyla özgürüz ve tam anlamıyla kendi irademize göre hareket edebiliyoruz sahi… şöyle bir etrafımıza bakalım. Hangi hareketi acaba birisinin görüp de derler acaba demesiyle yapmadık, veya gerçekten içimizden gelen bi davranışı başkalarının korkusuyla içimize sindirdik. Eminim hepimiz yaptık bunları. Bu minvalde şu an toplumda ne kadar özgürüz peki ? Bizimde etrafımızda düşünce polisleri, tele-ekranlar, mikrofonlar, bizi kurtaracağına inandıran O’Brienlar, veya da Büyük Biraderler mevcut mudur acaba ? Kitaba gelecek olursak; kitap kendini, derinliğini, biriktirdiği anlamı en sonunda çarpıcı bi şekilde veriyor. En başından sonuna doğru yazar, önce bize acaba böyle bir düzen yıkabilir mi umudunu verip en sonda da öldürücü darbeyi indiriyor. Sonuç korku ve nefret imparatorluğu. Parti bu korku ve nefret imparatorluğunu o kadar sistematik bir düzende inşa etmiş ki yıkmak gözükmüyor. Ve en başta okumaya başlarken beklide hepimizin içinde bir ihtimal olarak düşündüğümüz Winston’un bu sistemi yıkması umudu tamamen yok oluyor. Sistemin kusursuz olduğunu okuyucuya kabul ettiriyor yazar. Tele-ekranlar, mikrofonlar, düşünce polisi, paramparça edilmiş ve kendisi ebeveynlerini dahi ispiyonlayabilecek aile düzeni, ve daha bir çok etmen kusursuz bir dizayn halinde devam ediyor. Sistem parti sloganında da belirtildiği “ geçmişi denetim altında tutan, geleceği de denetim altında tutar, şimdiyi denetim altında tutan, geçmişide denetim altında tutar.” şekilde işliyor. Ayrıca kitabın beklide en can alıcı noktası ve her dönem okunabilen bir kitap olmasının sebebi, bu düzenin her ne kadar biz itiraf etmesek de günden güne beklide içinde yaşadığımız veya yaşanabilme ihtimalinin olması. Eminim bir çoğumuz bunu sorguladık kendimize. Gerçekten bu düzenin olma ihtimali var veya biz acaba şu an bu düzenin içinde miyiz ? Bu soru cevabı tamamen size ait. Bana göre sistem tam olarak yaşanmasa da insan oğlu yazarın bahsettiği ütopya’ya gün be gün yaklaşmakta ve adım adım özgürlüğünden birer parça kaybetmekte. Ve bu kayıp teknoloji çağının ilerlemesi ile hızını artırmaktadır. Günümüz toplumunun beklide en acı hastalığı olan iktidar hırsı kitapta parti özelinde ele alınmıştır. Partinin iktidar hırsı O’Brien’in şu cümlelerinde özetlenmiştir. “ İktidar bir araç değil bir amaçtır. Kimse devrimi korumak için diktatörlük kurmaz; Diktatörlük kurmak için devrim yapar. Zulmün amacı zulümdür. İşkencenin amacı işkencedir. İktidarın amacı iktidardır… Bireyin yalnızca bir hücre olduğunu anlamıyor musun, Winston? Hücrenin yorgunluğu, organizmanın canlılığını gösterir. Tırnaklarını kesince ölüyor musun? ... Biz iktidarın rahipleriyiz. Tanrı İktidardır… Kavraman gereken iktidarın insanlara hükmetmek olduğu. Bedenlere hükmetmek, ama en çokta zihinlere hükmetmek.”. Özgür ve Özgün düşünebilmek dileğiyle. Kitapla kalın...