Notes

Aklıma gelen bir düşünceyi, alınması yakın bir kararı paylaşmak istedim:

Kalıcı olarak gitmeyi düşünüyorum. Sahte insanların sahteliklerinden, sanal saçmalıklardan bunaldım. Kişilerle uğraşmak oldukça yorucu. Gereksiz konuşmaya gerek de yok bundan sonra.
Muhabbet etmek isteyen olursa, orası ayrı. Muhabbet etmek isteyen kişi olursa, onunla konuşabilirim ancak onun dışında diğerleriyle bu saatten sonra fazla bir konuşmam olmayacak. Haa bu arada, muhabbet etmek isteyen kişilerin, bu kavram ile konuşma kavramı arasındaki farkı bilmesi gerekiyor.
İkinci bir husus ise, konunun belli olması gerekiyor. Yani kişinin konu ile gelmesi lazım. Peki bu konular neler olabilir diye sorarsan, her alanda olabilir. Bilimden tut felsefeye, insan psikolojisinden tut matematiğe, edebiyattan sanata kadar her alan olabilir.
Bu şekilde bir karar almamın sebebi, artık ""düşünme vakti""nin gelmesi. Kişinin düşünüp, hayatı anlaması, yorumlaması gerek. Ben bunu zaten sürekli yapıyorum. Yapmak isteyen olursa da, eğer konu güzelse seve seve eşlik edebilirim. İnan, böyle çok daha iyi oluyor. Hayatı anlıyorsun. İnsanı anlıyorsun. Kendini anlıyorsun. Anladıkça da güzel olmaya başlıyor her şey ya da sen güzel görmeye başlıyorsun.

Dediğim gibi, onun dışında pek fazla konuşmak istemiyorum kimseyle. Ha eğer çok merak ediyorsan; tanışmak, görüşmek istiyorsan; "gerçekten" tanımak istiyorsan; Adana'ya beklerim. (Geldiğinde haber vermen yeter.) Gelirsin, görüşürüz, tanırsın. Bundan sonra gerçeklerle işim olacak. Sanal'a veda vakti. Hoşçakalın.