Notes

HEPSİNİ ELDE EDENE KADAR 27
Yaptığımız şey modern toplum tarafından yanlış kabul edilir ve hoş karşılanmazdı. Ama başkalarının ne düşündüğü gerçekten umurumda değil. Ben sadece senin, Melisa'in, Aslı'nın ve Buse'nın mutlu olmasını istiyorum." "Melisa her zaman akıllı olandı," diye gülümsedi Eylül. "Peki... şimdi ne olacak?" "Bilmiyorum," diye iç geçirdim, daha önce ikiziyle aramızda geçenleri açıklamak istemiyordum. "Bana karşı bir şeyler hissettiğini biliyorum -benim de sana karşı hissettiğim gibi- ama bu duygularla hareket etmek isteyip istemediğimden emin değilim. Tek bildiğim seni bir daha asla incitmek istemediğim." Eylül ve ben bir süre göz göze geldikten sonra Eylül başını salladı ve bana küçük bir gülümseme verdi. "Ben de ne yapacağımı bilmiyorum. Sana karşı hissettiklerimin normal olmadığını biliyorum ama elimde değil. Günden güne ilerlemeye ne dersin?" "Bu bana bir plan gibi geliyor." Eylül'yi bir kez daha hızlıca kucakladım ama o beni dudaklarımdan öperek şaşırttı. İçgüdüsel olarak öpücüğüne karşılık verirken bir elimle yüzünü kavradım. Daha önce paylaştıklarımızdan çok daha tutkulu bir öpücüktü bu. Vücutlarımız birbirine sıkıca bastırırken dilinin ağzımın içine kaydığını ve benimkiyle buluştuğunu hissettim. Parmaklarım saçlarının tellerinde gezindi ve dillerimiz beş dakika boyunca hâkimiyet için güreşirken boynunun arkasını kavradı. Sonunda ikimiz de nefes nefese kalmıştık ve sikim karnına doğru yükseliyordu. "Bunun için üzgünüm," dedim kasıklarımı göstererek. "Sorun değil," diye gülümsedi. "Bu normal bir tepki. Ve giydiğim şey düşünüldüğünde gurur verici bir tepki." Eylül'yi kol hizasına kadar ittim ve gözlerimin bol kıyafetleri üzerinde dolaşmasına izin verdim. Sonra kaşlarımı hafifçe oynattım. "Her şeyin içinde harika görünürsün." "Aptal," diye gözlerini devirdi Eylül. Ama genişçe gülümsedi. "Hadi geri dönelim." Eylül ve ben çok sessiz bir mutfağa döndük. Aslı, Buse ve Melisa biz yerimize otururken bize bakıyorlardı. Eylül'nin berbat bir poker suratı vardı ve güzel yüzüne yapışan geniş gülümseme barıştığımızın kanıtıydı. Aslı gözle görülür bir şekilde rahatladı ve bana gülümsedi, sonra biraz kaşlarını çattı. Buse ise meraklı bir bakışla benimle küçük kız kardeşimizin arasına baktı. Melisa bana sadece başını salladı, sonra da kesilmiş sosisleri iyi bir ölçü için bıçakladı. Konuşma bir kez daha hızlandı ve Eylül bu kez daha coşkulu bir şekilde katıldı. Kız kardeşlerimin her birini dinlerken ve incelerken, nasıl bu kadar şanslı olduğumu merak ederken ve bundan sonra ne halt edeceğim konusunda endişelenirken kahvaltımı yedim. Melisa bana onunla birlikte olmanın nasıl bir his olduğunu tattırmıştı. Ve eğer bu genetik meselede haklıysa, her biriyle benzer bir deneyim yaşayacağımı tahmin ediyordum. Ama bu tamamen bilimsel bir şey olsaydı kız kardeşlerimi yatağa atmak doğru olur muydu? Sanki bizim kontrolümüz dışında bir şeydi. Sonra her birinin ne kadar şaşırtıcı derecede güzel ve şaşırtıcı olduğunu fark ettim. Kahvaltıyı bitirdikten sonra Aslı'nın masayı toplamasına ve bulaşıkları yıkamasına yardım ettim, küçük kardeşlerimiz de önlerindeki güne hazırlanmak üzere evden ayrıldılar. Bu sabah zaten epeyce iş yapmıştım ve sadece evin etrafında takılmayı planlamıştım. Yakında işe başladığımda daha az boş zamanım olacaktı. "Bana yardım etmek zorunda olmadığını biliyorsun," dedi Aslı, mutfak lavabosunda yan yana dururken. "Biliyorum," dedim. "Ama istiyorum." "Yani..." Aslı birkaç dakika geçtikten sonra söyledi. "Eylül ile barıştınız mı?" "Barıştık," dedim. "Bundan sonra her şey yoluna girecek." Aslı bulaşıkları kurularken ve istiflerken ben bulaşıkları yıkamayı seçmiştim. Birlikte çalışırken onu rahatsız eden bir şeyler olduğunu anlayabiliyordum ama bunu bana söylemesini istiyordum. En büyük kız kardeşimle aramız biraz hassaslaşmıştı ve ben de sınırları zorlamak istemiyordum. "Eylül ile aranızda neler oluyor?" Aslı uzun bir sessizlikten sonra ağzından kaçırdı. "Bizim başımıza gelenler gibiydi," dedim tereddüt etmeden. Aslı elindeki tabağı kurulamayı bıraktı ve dönüp bana baktı. "Onu öptün mü?" "Evet," diye başımı salladım ve ona bakmadan önce ellerimi bir havluya kuruladım. "Bu kadar üzülmesinin nedeni konuşmamızdan sonra onu kendimden uzaklaştırmamdı." "Ve şimdi yine iyi misin?" diye sordu tereddütle. "Evet." "Bugün onu tekrar öptün mü?" diye sordu. "Evet," diye başımı salladım. Kahvaltı için aşağı indiğimden beri hâlâ üstüme bir şey giymemiştim ve Aslı'nın gözlerinin tekrar gözlerimle buluşmadan önce hızla göğsüme indiğini gördüm. Yanaklarında hafif bir kızarıklıkla bana bakarken hiçbir şey söylemedim. Kız kardeşlerime hiçbir konuda yalan söylememeye karar verdim. Bu sadece daha sonra daha fazla soruna neden olurdu. "Sen..." Aslı durakladı ve gözlerini kaçırmadan önce dudağını ısırdı. "Onunla yatacak mısın?" "Bilmiyorum," diye iç geçirdim. "Yatağımda uyudu ama hiçbir şey olmadı. Şu ana kadar olanların yanlış olduğunu biliyorum ama onu önemsiyorum. Sadece onunla bu çizgiyi aşıp aşamayacağımı bilmiyorum." "Peki ya başka biriyle?" Aslı o kadar yumuşak fısıldadı ki neredeyse onu duymayacaktım. Birbirimizden sadece birkaç santim uzakta dururken Aslı'nın gözlerindeki bakış kalbimi hızlandırdı. Hafifçe aralanmış dudakları öpülmek için yalvarıyordu ve vücudundan yayılan sıcaklığı neredeyse hissedebiliyordum. Aslı bana biraz daha yaklaştı, sadece bir dokunuş. Ben de ona yaklaştım. Kontrolün onda olduğundan emin olmak istedim. Elini göğsüme koyduktan sadece bir saniye sonra elim kalçasının üzerine geldi. Şortumu yırtmakla tehdit ederken aletim cinsel gerilimle zonkluyor ve titriyordu. Bu kadını yutmak ve benim yapmak istiyordum. Sevişirken onun tüm görüntülerini, kokularını ve seslerini deneyimlemek istiyordum. Ama aklımda hâlâ bir şüphe vardı. Dırdırcı bir ses bana dünyada bir sürü kadın olduğunu söylüyordu. Neden tüm kardeşlerimle olan ilişkimi lekelemem gerekiyordu? Tüm dünya yok olurken dudaklarımızın birbirine değmesi bir saç teli kadar uzaktı. Sadece Aslı vardı ve dudaklarımız yasak meyvenin tadıyla birbirinin önünde gezinirken sadece onun hissi, kokusu ve varlığı önemliydi. Ön kapının çalınması aramızdaki kırılgan anı bozdu ve ikimiz de aniden yanma sıcaklığına kadar ısınan bir tavayı tutuyormuşuz gibi sıçradık. Aslı'nın yanakları kızarmıştı ve dudakları hala ayrıktı, gözlerinin önce dudaklarıma, sonra tekrar gözlerime kaydığını gördüm. Sonra kapıyı açmak için hızla mutfaktan dışarı fırladı. Bulaşıklara geri dönerken derin bir iç geçirdim. Senaryo yüzünden kalbim hızla çarpıyordu ve Aslı'yı tekrar öpme beklentisiyle dudaklarımı yalamaktan kendimi alamıyordum. Sonra, sanki fantezimi yok etmek için sıraya girmiş gibi, Cihat yanında Aslı ile mutfağa girdi. "Selam dostum," dedi başını sallayarak. Fabio klonunu görmekten duyduğum hoşnutsuzluğu gizledim ve çamaşırlarıma dönmeden önce ona nazik bir selam verdim. Aslı ona hızlı bir öpücük verirken, "Seni beklemiyordum," dedi. "Ne oldu?" "Yok bir şey," diye omuz silkti. "Sadece uğrayıp biraz takılmak istedim. Sevgilimi görmek için bir nedene ihtiyacım var mı?" "Hayır," dedi Aslı çabucak. "Hiç de değil. Sadece bunu beklemiyordum. Şu anda biraz dağınık durumdayım ve evi toparlamam gerekiyor." "Görünüşe göre Ahmet iyi bir ev cadısı oluyor," diyerek gülerek beni işaret etti. "Neden rahatlamıyorsun ve bırak o yapsın." Suyun altında yumruklarımı sıktım ve yorumunu görmezden gelmek için elimden geleni yaptım. Memlekette Cihat gibi adamlar tanırdım. Her zaman kız arkadaşlarının ya da eşlerinin evde onlar için her şeyi yapmasını beklerlerdi. Sonra da sırf 'Onun kadını' olduğu için her gece seks yapmasını beklerlerdi. "Aslı burada harika bir iş çıkarıyor," dedim omzumun üzerinden. "Bana ya da bir başkasına yapacak çok az şey bırakıyor." Aslı bana minnettar bir gülümseme verdi. Ama Cihat orada olduğumu çoktan unutmuş görünüyordu. Nedenini birkaç saniye sonra anladım.