Notes

Зошто уживаш да ме повредуваш?
Зошто си среќен кога јас не сум?
На која ли и припаѓа твоето срце?
Кој е причината за таа насмевка,мојата омилена?
Знаеш дека си ми се,зошто ме уништуваш?
Која е таа среќничка што ти го слуша гласот секој ден,
која е таа што ја чувствува твојата топлина и љубов?
Многу ли е поубава?Поубаво ли те сака?Како се однесува со тебе?
Ахх...толку многу прашања на кои одговорот не го знам...
И животот би го дала за тебе,светот би го превртела,би се бораела со сите за тебе, би шетала по студени,опасни,мрачни шуми...само сакам да мислиш на мене доцна навечер,пред да запиеш и рано наутро кога ќе се разбудиш,само сакам љубовта да ми биде возвратена..не барам многу,нели?
Но,сето ова е во моите соништа...
Знаеш ли колку е посурова реалноста?
Епа,несреќо моја јас ќе ти кажам...
Јас заспивам со солзи,со скршено срце....толку ме боли срцето,а солзите ме печат...како восок,како сол на рана...како некој да ми забодел нож во срцето....тој некој си ТИ,личноста која ме повредува и уништува свесно,иако јас најмалку го заслужувам тоа.Знаеш дека јас никогаш не би те повредила тебе,зошто неможам,зошто нешто внатре не ми дава,а ти заслужуваш да осетиш како е да си уништен...Зошто за миг не ме сватиш?Пробај,не се плаши.Стави се на моето место.Многу е лесно да замислиш,не се секирај...ако на миг се ставиш во ситуација на личност со невозвратена,искрена,бескрајна љубов нмеа ништо да ти се случи...мене и онака без да замислувам и сакам ме боде таа болка...Но што да правам,не можам да си помогнам,штом го слушнам твојот глас ме обзема некое чудно волшепство,како да летам во облаците,се чувствувам толку убаво,среќно,возбудено,уживам слушајќи го твојот глас,тоа е најубавото нешто на светот,најубавата музика...Твојата насмевка ме опива,ми го разубавува животот,каде и да погледнам ми се појавува твојот насмеан лик.За да затреперам доволно е да го слушнам твоето име...а штом си во близина моето срце чука....толку силно,толку брзо,толку возбудено....
Се е залудно.Ти сакаш друга,а јас тебе...
Само кога би знаел дека се би направила за тебе,за твојата среќа би ја жртвувала својата...вообичаено некое чудно чувство ме обзема кога си со други девојчиња,но сега,кога сватив дека не ти значам,доволно ми е да си среќен,па дури и со друга...тоа стана така денот кога ме уништи,денот кога ми покажа дека не ти требам...ќе престанам да се трудам,но никогаш нема да престанам да те сакам....Понекогаш се мразам самата себеси поради тоа што те сакам,поради тоа што дозволувам некој како тебе да ме уништи,што ти давам моќ да ме повредиш надевајќи се дека нема...
Гордоста не ми дава повеќе да се трудам,можеби така ќе биде подобро...Знам дека нема да го приметиш моето остсутво бидејќи никогаш не го ни ценеше моето присуство...Доколку не ти значам јас,нема потреба да се трудам повеќе...Се ќе си биде исто како и до сега...
Јас ќе те сакам тебе,искрено,како никоја до сега и верувај дека нема да најдеш некоја што ќе те сака волку....НИКОГАШ....
Ти само биди среќен,сакај некоја друга,ти ја посакувам сета среќа на светот....јас ќе ве гледам заедно,ќе ме боли,но и онака се навикнав на болка,ќе трпам....

М.С