Notes

Çevremizi gözlemleyerek öğrendiğimiz davranışlar, ilişkilerimizde ve özellikle romantik ilişkilerde duygusal sınırlarımızı belirler. Bir birey, çocukluk ya da gençlik döneminde etrafındaki yetişkinleri veya rol modellerini gözlemleyerek onların duygusal ifadelerini ve ilişki biçimlerini öğrenir. Eğer bu çevresinde duygusal ifadeler yeterince açık değilse veya duygular konuşulmuyorsa, kişi de aynı sessiz kalıpları kendi ilişkilerine taşır. Romantik partneriyle derin bir bağ kurmak istese bile, içindeki duyguları nasıl paylaşacağını bilemez çünkü buna dair bir rehberi ya da gözlemi yoktur.

Bu bilinmezlik, kişinin partnerine açılmasını zorlaştırır. Kendi iç dünyasında neler yaşadığını hissedebilir, fakat bu hisleri kelimelere dökmek zor gelir; çünkü duygusal ifadeyi, dinlemeyi, anlamayı ve paylaşmayı öğrenememiştir. Partnerinin onu anlamasını arzulasa da, bilinçaltındaki gözlem kalıpları onu bu duyguları gizlemeye iter. Bu yüzden, derin bir bağ kurmak istese bile, öğrenilmiş sessizlik ve duygusal mesafe onu engelleyebilir. Bir ilişkinin sağlıklı bir şekilde gelişebilmesi için kişi, yalnızca gözlem yoluyla değil, deneyimleyerek ve partneriyle de ortak bir dil oluşturarak duygusal dünyasını açabilmeli, paylaşabilmelidir.