Notes

Her şey gülüşün ile başladı. O çekingen bakışların arkasındaki enfes gülümseme .. Bunu yazmamı biri söylemiyor bana, veya dürtmüyor içimden biri, sadece yazıyorum. Ama biliyor musun prenses,
ben yoruldum. Ben bitiyorum prenses, ben çürüyorum. Zaman geçtikçe yıkıyorsun içimdeki şehri, gezeni. Her şey artık daha farklı prenses biliyor musun bunu ? Çiçekler gri, güneş mavi
insanlar turuncu.. ama sen.. sen hala aynısın prenses. Kalbimdeki ağrılara sebebiyet veren, karanlık odalarıma umut olan sen. Ama acıyor prenses, tüm hayatım bir dikene saplanmış, yan yan gidiyorum
ama sadece yerimde sayıyorum. Bu yazı sana değil ama ben içindem geleni yazıyorum sadece. Değişiyorum, değişiyoruz. Her hücreme ayrı bir his yükleniyor, karışıyorum. Ama sen prenses
sen hala aynısın. Gözlerinin önünde bir kralın ölüşüne sadece tanıklık ediyorsun. Oyun bitiyor, savaş yakın, siperler hazır. Ya piyonlar ? hiç düşündün mü feda ettiklerimi.Ya da söylemediğim
halde hissettin mi bu kötülükleri ? Neden uyarmadın prenses ? hani biz idik bu dünyada yanlız.. Uykunun güzelliğini anlatıp geceleri uyutmayan sen , hiç bir fedakarlık göstermeyen sen.
Ya bu askerlere ne olacak prenses ? Gidiyorlar, ölüm olduğunu bile bile. Dur de artık prenses, dur ! Her hamlede daha da yakınlaşıyoruz uçuruma, sonu olan bir sonsuzluğa. Vakit daralıyor prenses,
sen hala anlamadın mı ? Kül oluyorum, YOKOLUYORUM ! Artık geriye bir şey kalmadı prenses, her şey bitti. Mutlak olan kader yine buldu erkenden beni. Ne hissetiğimi bilmiyorum. Mutluluk, hüzün
, çaresizlik, umut.. ve belki bir tutam da nefret. Neden ? Ne için ? n'oluyor sana prenses ? İstediğini aldın fakat halen durmuyorsun. Harabe ettiğin dünyayı tekrar yıkıyorsun. Mutlu mu ediyor?
Hayallerini mi süslüyor ? hayır, hayır bu değil. Masumiyetin, nefretine yenik düşüyor. Artık o sen, sen değilsin prenses. Sadece bir maske, bir gülüş...

-Kutayz