Notes

27.Sayfa
Gittin. Ne kadar da acı bir şey. Gittin ve beni bıraktın. O gece sabaha kadar hıçkırarak ağladım. Oysa bana hiç gelmemiştin. Hiç gelmeyen biri gidebilir miydi ki? Gidermiş, bunu öğrendim. Biliyor musun, böylesi daha acı. Ben sahip olmadığım birini kaybetmiştim. Seni. Hiç bir zaman bilmemiştin seni ne kadar sevdiğimi. Bunların hepsi cesaretsizliğimden. Özür dilerim. Keşke biraz daha cesaretli olabilseydim. Gözlerine bakıp da sana olan aşkımı anlatabilseydim. Ama korktum. Sana yemin ederim ki korktum. Beni istememenden, terslemenden çok korktum. Keşkeler yetmiyor, çoğaldıkça çoğalıyor. Şimdiler de ise ceset gibiyim. Yaşayan bir ceset. Kalbi olmadan yaşayan bir ceset. Giderken kalbimi de götürdün ruhumu da. Beni bu duruma getirdiğin, o gece sabaha kadar ağlamama sebep olduğun hâlde seni affettim. Sen bilmesende seni affettim.

28.Sayfa
Boş veremezsin , kafana takarsın.Hep gülemezsin , bir gün ağlarsın. Ve o gün ağlarken gözünden dökülen her damla yaşta , canının her yanışında , senden alıp götürdüklerini düşünürsün.Yüreğine bir sancı durur , bir kıvılcım doğar.Bir orman gibi yanarsın.Söndürmeye çalıştıkça kelimelerin boğulur.Gün ve gün unutulurken sen , yüreğin unutmaz böylesine yanarken.Kör olası ayrılık bir saniye bırakmaz hep boğazına durur , bir kuru ekmek gibi. Ne yutkunabillirsin , ne de yokmuş gibi davranabilirsin.Sevda deyip tutunduğun , gün olup unutulduğun kadın da öyledir işte.Ne acısı geçer bir saniye , ne de hiç gitmemiş gibi yaşayabilirsin.Gömülürsün kimi zaman şarkılara , kimi zaman yalnızlıklara.Hatırlamak istediğin güzel anılar unutulur da unutulmaz o zamansız veda.Gitti derken kan dökülür sesinden dizelerine.İşte bundandır gitti diyemeyip veda deyişin.Ve öyle bir veda ki sanki yüzlerce kelimenin anlatamadığı bir vazgeçiş.Onlarca şairin bir araya gelse dahi anlatamayacağı bir vazgeçiş.Onun senden , senin kendinden vazgeçişin.Bizimkisi de böyleydi işte ; bir terk ediliş , bir vazgeçiş ve zaman ayarlı bir veda.Geldi , geçti ama geçmeyecek izi kaldı.

29.Sayfa
Unutamıyorum. Ne kadar uğraşırsam uğraşayım olmuyor. Sen ve ben asla 'biz' olamadık. En çok da bu koyuyor. Canım yanıyor, sevdiğim. Sana bu kadar yakınken aslında uzak olmak çok acıtıyor. "Neden?" diye soramıyorum. "Neden beni sevmedin?" diyemiyorum. Nasıl diyeyim ki? Beni sevmediğin için sana da kızamam ki. Kalp bu işte, seveceğin insanı seçemiyorsun. Seninle o ilk tanıştığımız yere gidip sana olan aşkımı gözlerine içine bakarak anlatmak isterdim. Ama olmuyor, sevgilim. Buna ne cesaretim var ne de yüzüm. Yoruldum. Çok yoruldum. Seni sevmekten, sonunun nereye çıkacağını bilmediğim o sokakta yürümekten çok yoruldum. Durmadan sigara yakıyorum. Paketi aldıktan on dakika sonra içine çakmak sığıyor. Anla işte nasıl kötü olduğumu. Her nefeste yüzün aklıma geliyor. Uzun parmaklarının tuttuğu sigara dalını kıskanıyorum. Dudağına değen her sigaradan nefret ediyorum. Yüzünü okşayan rüzgarı tokatlamak istiyorum. Aldığın her nefesi ciğerlerimde hissetmek istiyorum. Bu sana duyduğum nasıl bi aşk gözlerine doyamadığım? Şuram acıyor sevgilim. Tam şuram, sol tarafım. Böyle aniden geliyor sancı yüreğime, ruhum sensizlikle tutuşuyor. Bir kere, sadece bir kere yüzünü avuçlarımın arasına alıp tanrının özenle yerleştirdiği kirpiklerini dudaklarımla buluşturmak isterdim. Biliyorum çok şey istiyorum. Affet beni sevgilim. Bu sefer tamamen vazgeçiyorum. Yoksa bu aşk beni bitirecek. Affet beni sevgilim. Ruhumun parçalarını toplarken ellerim kanlar içinde kalıyor. Affet beni sevgilim. Kalbimi senden alıyorum. Ve hoşçakal sevgilim, ben vazgeçiyorum.

30.Sayfa
Hâlâ yalnız mısın?
Sadece özgür.
Peki ya aşık?
Sadece eksik.
Peki ya sen?
Hâlâ bekliyor musun?
Beklemek, şimdi hiç duymayan birine,
Dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.
Peki ya umut?
Umut, şimdi hiç görmeyen birine,
Gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız.

31.Sayfa
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız.
Şimdi arasam seni,
Arayabilsem,
Bildiğim tüm dillerle “dön” desem sana. Diyebilsem...
Bu kadar insan olmasam ben,
Bu kadar insan olmasan sen,
Böyle gururlu, böyle afsız.
Vicdanım acıyor,
Sarılsan geçecek.
Gelsem şimdi sana,
Öyle aniden.
Bağırsam biraz gözlerinin içine baka baka, Seni nasıl sevdiğimi,
Sen nasıl büyük,
Seni nasıl annen gibi,
Seni nasıl her şeyden çok sevdiğimi bağırsam.
Dökülsem sana,
Dökülebilsem.
Sen de toplamasan beni,
Bağırsan biraz,
Yanıma dökülsen,
Dökülebilsen.
Bu kadar insan olmasak biz,
Böyle kibirli, böyle inatçı.
Umudum azalıyor,
Sarılsan geçecek.
Tutup kendime çeksem seni,
Öpsem,
Öpebilsem.
Sen de karşı koymasan bana,
Sen de karşılık versen hatta.
Bu kadar insan olmasak,
Böyle bencil, böyle kinci.
İçim yanıyor,
Sarılsan geçecek.
Bu kadar insan olmasak sevgilim! Haklı sanmasak kendimizi, mükemmel sanmasak, savaşmasak.
Yenik düşmesek içimizdeki şeytanlara.
Bastırmasak özlemlerimizi, saklamasak...
Özledim,
Sarılsan geçecek.