Notes

Piaget'nin de katıldığı "insanın öğrenme ve düşünme kapasitesi uyarlanabilir" sözü ile başlamak istiyorum. Uyarlanabilir derken yönlendirmek anlamımı yoksa geliştirme anlamımı. Sanırım her iki anlamda. Bizler çocuklara vereceğimiz eğitim ile zihinlerini dolduruyoruz. Verilen eğitime göre düşünen beyinler yetişiyor. Tabi bu kademe kademe yapılması gerekir. Her yaşta farklı bir öğrenme biçimi var. Nasıl ki toplama çıkarmayı öğrenen birine direkt integral almayı öğretmiyorsak her şeyin sırası var. Peki bu gelişim evrelerini nasıl fark edeceğiz. Yaşına veya olaylara verdiği tepkilere göremi belirleyeceğiz. Benim 1 yaşındaki yeğenimin söylediklerimizi anladığını, gel git dediğimiz zamanlarda verdiği tepkilere göre anlamıştık. Çocukların hayatlarını deneysel öğreniyoruz ya. Her çocuk bir olaya aynı tepkiyimi veriyor, veriyorsa neden veriyor. Hani her çocuk özeldi :). Çocukların zihni sürekli öğrenmeye açtır. Sürekli bir soru sorma telaşı öğrenme hevesi. İnsan zihninin bu denli bilgi açlığının kaynağı nedir. Çevreyi tanıdıktan sonra soracağımız sorular bitiyormu. Veya merak ettiğimiz nesne hakkında bişgi sahibi olduktan sonra artık çocuk için bir değeri kalmıyor mu? Çocukların öğrenme hevesi beni aşırı derecede mutlu ediyor(çok fazla soru sormaları can sıkıcı olabiliyor). Bu özellik neden büyüyünce kayboluyor? Yada kaybolmuyor bizler mi baskılıyoruz? İnsanı olgunlaştıran evrelerden bahsediyoruz. Yeni bilgiler öğrendikçe insan zihni genişliyor, büyüyor deniyor. Peki bu bilgileri doğru kullanamazsak. Mesela kaşığı ters bir şekilde tutmayı öğrenen bir çocuğu kararından nasıl vazgeçireceğiz. Bunun değişmesi için acı bir tecrübe etmesi lazım olabilir mi? 21 gün boyunca sadece sulu yemekler önüne koyalım. Bu süreç içinde kaşığın diğer tarafını kullanmaya başlıyacaktır. Çocuğu kararından değiştiren şey açlık oldu. Çektiğimiz acılar ile bilgilerimizi test etmiş oluruz. Yenilmekten zevk almak, çok hoş bir terim. Futbolda başımıza çok gelir. Yenildik ama çok güzel top oynadık. Yada vicdan rahatlatma durumuda olabilir. Ben elimden geleni yaptım, olmadı. İnsanın hayatı boyunca hesap verdiği vicdanını rahatlatma isteğide olabilir.


Muhammet KAYA
170132029