Notes

Roma döneminin en büyük tarihçisi kabul edilen Korneliyus Takitus Nero’nun hükümdarlık dönemi hakkında yazmıştır, İsa Mesih’in ölümünden ve Roma’daki Hristiyanların varlığından bahsetmektedir.

Samos’lu Lusyan

İkinci yüzyılın ikinci yarısında yaşamış Yunanlı bir hicivcidir. Lusyan, İsa Mesih hakkında küçültücü ifadelerde bulunmuştur, ancak hiçbir zaman onların var olmadığı gibi bir kanıda bulunmamış ya da bunu ileri sürmemiştir.

Hristiyanlar, bu güne kadar bir insana tapınmaktadırlar. Bu seçkin ve önemli kişi, alışılmamış törelerini tanıttıktan sonra, bunun bedeli olarak çarmıha gerilmiştir... Gördüğünüz gibi, yanlış yönlendirilmiş olan bu yaratıklar sözlerine ilk olarak ölümsüz olduklarıyla başlarlar ve bu da onların arasında çok yaygın olan ölümü küçümsemeyi ve gönüllü olarak kendilerini feda etmelerini açıklamaktadır. Ayrıca bunların kanunlarını belirleyen kişinin kendisi tarafından bunların kafasına sokulmuş olan, bu dine inandıkları andan itibaren aralarında oluşan kardeşlik, Yunan tanrılarını reddetme, çarmıha gerilmiş bilgeye tapınma ve onun kanunlarına göre yaşama gibi fikirler vardır. Bütün bunlara imanla inanmışlardır ve neticede bütün dünyasal mal ve mülklere benzer herşeyi ortak mal olarak görmeye başlamışlardır.

Suetoniyus

Hristiyanlığa karşı bir sempati beslemeyen Suetoniyus, bu tarihten yirmi sene sonra Hristiyanların, imparatorluğun başkentindeki varlığını bildirmiştir ve İsa Mesih’in gerçekten yaşadığı, öldüğü ve ölümden dirildiğine olan inançlarından dolayı elem çektiklerini ve canlarını verdiklerini rapor etmiştir.


Genç Filini


İsa’nın çarmıha gerilmesi esnasında, gökyüzünün kararmasının İncil’deki tasviri herkes tarafında bilinmekteydi ve Hristiyan olmayan kişilerin bu olaya doğal bir açıklama getirmeye ihtiyaçları vardı.
Thallus, İsa’nın çarmıha gerilmiş olması konusunda asla şüphe duymamış. Bu olay esnasında meydana gelen sıra dışı bir olay gerçekleştiğinin ve bu olaya bir açıklama getirilmeye çalışmıştır


Babil Talmudu

Babil Talmud’unda şunları okuruz: “Fısıh bayramının arifesinde Yesua (İsa) asıldı. İdamın gerçekleşmesinden önce, kırk gün boyunca bir haberci dolaşıp, ‘Taşlanmak üzere hüküm giydi, çünkü büyü yapıyordu ve İsrail’i havarilik ile ayartmaya kalktı. Onun lehinde bir şey söylemek isteyen varsa öne gelsin ve onun adına yalvarsın’ diye çığırdı. Ancak onun lehinde hiçbir şey gelmeyince, o da Fısıh bayramının arifesinde asıldı!”

İsa'nın yaşadığına dair en önemli kanıt Yeni Ahit'tir ancak Yeni Ahit dışı tarihsel bilgiler de O'nun yaşadığını kanıtlamaktadır. Her şey O'nun yaşadığını kanıtlar