Notes

Dinlendikten sonra Servet abi ile akşam yemeğini otelde yedik. Biraz sohbet, biraz şarap ile yemeği geçiştirdik. Ve sabah saat 8:30 da otelden ayrılmaya karar verdik.

Sabah kahvaltısından sonra otelden ayrıldık ve muhasebeci ile buluşmaya gittik.

Her şey hazırdı iş imzalara kalmıştı. Lüksemburg makamları benim giriş vizemi istedi.
Pasaportum kayıp olduğunu ve dün yenisini çıkarttığımızı beyan ettik.
Pasaportum polise bir yazı eşliğinde gönderildi. Öğleden sonra pasaportum bir yıllık Schengen vizesi ile geri geldi.
Oturma iznim bir yıl içinde verilecekti.
Kiralanan ofisi gezdik. Servet abinin ayarladığı elemanlar ile tanıştık.
Aslında bu ofis ve elemanlar fiktifti. Sadece kağıt üzerinde var olacaklardı.
Yani Lüksemburg'lulara göstermek amacıyla orada bulunuyorlardı.

Akşam 5 gibi işlemler bitti.

Şirket kurulmuştu. Fatura ve gereken belgeler hazırlanıp İstanbul'a gönderilecekti.
Faturaları biz kesecektik. Biraz alengirli bir işti ama yapılması gerekiyordu.

“Servet abi. İşimiz bitti. Eğer Müsaade edersen ben buradan Brüksel'e geçeyim. Dönüşüm pazar.”
“Tabii, istersen bırakırım.”
“Yolunu uzatma abi.”
“Olurmu canım ne uzatması. Hadi bin arabaya seni merkezde bırakırım.”
“Teşekkürler abi.”
“Ne demek,asıl ben teşekkür ederim.”

İki saatlik yolculuk sonrası Brüksel'e vardık . Ben merkeze yakın bir yerde indim.
Servet abi ile selamlaşıp ayrıldık.
Brüksel..
Avrupa'ya ilk ayak bastığım şehirdi.
Acı tatlı anılar ile doluydu.

Önce kalacak bir yer ayarladım. Ardından eski dolaştığım yerleri dolaştım.
Vitrinlerini temizlediğim, camlarını sildiğim mağazaların önünden geçiyordum.
O anları tekrar yaşıyordum.
Garip bir duyguydu bu.

Ayaklarım beni eskiden çalıştığım bara götürdü. Kapanmak üzereydi.
Benim İtalyan Clara, dışarıdaki masaları içeri alıyordu.

Beni görünce duraksadı. Gözlerine inanmadı.
“Mustafa?”
“Evet Clara...Nasılsın?”
Yanıma yaklaşıp kollarını boynuma doladı ve beni yanaklarımdan öptü.
Parmağındaki yüzüğü gösterdi.
“Ben evlendim..”
“Çok sevindim. Kim bu şanslı adam?”
“Sen tanımazsın. Aldo, benim gibi italyan.”
“Senin adına çok mutlu oldum.”
“Teşekkür ederim. Sen ne yaptın? Bu güzel kıyafetler neden? Yoksa benim için mi?”
“Yok, artık ben bir işte çalışıyorum. Müdür oldum.”
“Ciddimisin? Ayda ne kadar kazanıyorsun?”
“Ayda 15.000 avro kazanıyorum...”
“Nee??”
“Evet..”
“Ne yapıyorsun bu kadar para ile?”
“Biriktiriyorum. Hiç harcamıyorum. Tüm masraflarımı şirket karşılıyor. Ev, araba,yeme içme. Hepsi bedava.”
“Çok şanslısın.”
“Teşekkürler. Kapatıyıor musunuz?”
“Evet kapatıyoruz. Sen bir şey içmek istermisin?”
“Yok teşekkürler, seni bir görmek istedim. Evlilik sana yaramış, daha güzel olmuşsun?” diye yalan söyledim. Çok hoşuna gitti. Dudaklarıma bir öpücük kondurdu.
“Çok teşekkür ederim. İstersen bu akşam bize gel seni kocamla tanıştırayım.”
“Sizi rahatsız etmek istemem.”
“Sen nasıl istersen.”
“Sana hayatında başarılar dilerim? Çocuk var mı?”
“No bambino..çocuk yok.”
“Neyse hayırlısı.”
Yanaktan öpüşüp ayrıldık.

Koca götlü Clara evlenmiş. Bakalım sözünü tutmuş mu? Sorayım dedim. Geri döndüm.

“Şey Clara, sözünü tuttun mu?”
“Ne sözü?”
“Arkadan seks sözü...”

Elindeki bezi bırakıp yanıma geldi.

“Evet tuttum.”
“Eee?”
“Daha önce yapmadığıma o kadar pişmanım ki...”
“Neyse ,açığı kapatırsın artık....”
Gülüşerek ayrıldık.

Otele doğru yürüdüm. Artık yatma zamanı gelmişti.

Sabah çok sağlam bir kahvaltı yaptım.

Biraz alışveriş yapmaya karar verdim. Beraber olduğum kızlara ve ofistekilere birer hediye almayı planlamıştım.

Brüksel'den neler alınır ki? Aylak aylak dolaştım. Ivır zıvır hediyeler aldım. Dönüşe daha çok vardı.
Bir araba kiralayıp dolaşmak istedim. Nereye gidebilirdim ki?
Paris!
Paris buraya 250 km mesafedeydi. Paris'i hep görmek istemiştim. Saat 12'ye geliyordu. Otelden tam zamanında ayrıldım ve kiraladığım araba ile yola çıktım. Navigasyonlu bir arabaydı. Citroen C4.
Güzel konforlu bir arabaydı.
3 saat sonra Paris'teydim.
Eyfel kulesi , Zafer Anıtı, Champs Elysee..
Hepsinin yanından geçtim.

Otel ayarlayıp arabayı park ettim.
Paris'te muhteşem bir metro sistemi var. Şehrin altını bir örümcek ağı gibi sarmış.
Her yere metro ile gitmek mümkün.
3 günlük turist bileti satın aldım. Ertesi gün için Disneyland bileti aldım.
Çocuklar gibi eğlenecektim.
O 3 gün çok çabuk geçti. Brüksel'e dönüp arabayı teslim ettim ve tren ile Amsterdam havalimanına gittim. Uçağım öğleden sonraydı.

Akşam 8 gibi İstanbul'a indim. Taksi ile eve gittim. Duşumu alıp yattım. Yarın artık işe başlayacaktım.

Sabah Ayten hanım tarafından uyandırıldım. Kahvaltı kokuları yatak odama kadar gelmişti.

Üstümü giyinip mutfağa geçtim.

“Günaydın Mustafa bey. Hoşgeldiniz.”
“Hoş bulduk Ayten hanım. Nasılsınız görüşmeyeli?”
“Çok iyiyim teşekkürler. Sizler?”
“Bomba..Bomba..”

Kahvaltı sonrası işyerine gittim.
Aysun hanım kahvemi ve sabah gazetelerini getirdi.
“Aysun hanım, günaydın.”
“Günaydın Mustafa bey. Hoş geldiniz.”
“Hoş bulduk. Nasıl gidiyor. Her hangi bir sorun yaşan dımı?”
“Allaha şükür hiç sorun yaşamadık. Her şey plalandığı gibi gitti.”
“Yeni personel şefi başladı mı?”
“Evet iş başı yaptı. Çok tatlı bir bayan. Ben onu sevdim.”
“Sizin düğün nasıldı?”
“Everdik geldik.”
“Darısı size..”
“Geç kaldık o iş için.”
“Çok yanlış düşünüyorsunuz. Kim bilir , aşkınız her an karşınıza çıkabilir.”
“İnşallah..”
“Hayırlısı..”
“Evet hayırlısı..”
Gazete ve raporları okuduktan sonra idari personle aldığım hediyeleri dağıttım.
Küçük biblolar ve magnetler almıştım. Hani şu buzdolabının üzerine yapışan mıknatıslı şeyler var ya. Onlardan almıştım. Paris'ten,Brüksel'den ve Amsterdam'dan.
Sibel hanımıda unutmamıştım.
Odasında oturuyordu. Personel dosyalarını okuyup bilgileri bilgisayara giriyordu.

Onun yanında biraz oturup sohbet ettik. İşinde çok ciddi duruyor gibiydi.
İlk fırsatta bu karıyı götürmem gerekiyordu.

Öğleye doğru Berrin aradı.
“Selam, ne haber.?”
“İyilik senden?”
“İyi valla, bıraktığın gibi işte. İşlerin nasıl geçti? Olumludur inşallah?”
“İyi,iyi. Gerekenler yapıldı.”
“Sevindim. Öğlen buluşalım mı?”
“Bugün olmaz. Buradaki işleri tekrar ele almam gerekiyor.”
“Tamam..peki. Sen nasıl istersen. Seni sık boğaz yapmak istemem,istediğin zaman beni arıyabilirsin.”
“Ok. Görüşürüz. Öptüm.”
“Öptüm.”

Telefonu kapatıp. Masama geçip oturdum.
Aysun hanımı çağırdım.
“Aysun hanım kapıyı arkadan kilitlermisiniz lütfen. Rahatsız edilmeyelim.” derken pantalon kemerimi gevşetip açtım.
Aysun hanım olayı hemen kavramıştı.
Yanıma gelip önümde diz çöktü. Pantalon ve külotumu ayak bileklerime kadar indirdi.
Aletimi eline alıp okşamaya başladı.
Gözlerimi kapayıp kendimi zevkime bıraktım.
Kadın gerçekten bu işi biliyordu. Nereyi nasıl ve ne sıklıkla yalayacağını,ısıracağını,somuracağını çok iyi biliyordu.
1 haftada bir kadınla 3 kez sevişmiştim. Taşşaklarım doluydu. Zaten çok kısa zamanda gelecektim.
Düşündüğüm gibi de oldu. Aysun hanım hiç bir damlasını ziyan etmedi. Hepsini yalayıp yuttu. Dediği kadar vardı. Bu işi çok iyi yapıyordu. Dudaklarının kenarındaki spermleri parmağıyla sıyırıp parmağını yaladı. Ayağa kalkıp ofis kapısını açıp odadan çıktı.
Pantolon ve külotum ayak bileklerimde kalmıştı. Rahatlamıştım..
Kendime çeki düzen verdim. Öğle yemeğini odama getirttim..
Karnımı tıka basa doyurduktan sonra 1 saatlik bir güzellik uykusuna geçtim. Dinlendim. Aküleri şarj ettim.

Akşama doğru eve gittim. Ayten hanım yemek pişirip çıkmıştı. Etli türlü ve arpa şehriyeli bulgur pilavı yapmıştı. Cacık yapmayı ihmal etmemişti.

Karnımı bir güzel doyurup tv karşısından uyuya kalmışım. Sabaha karşı yatağıma geçtim.

O hafta sorunsuz geçmişti. Sevkiyatlar tam gaz gidiyordu, ihracat ödemeleri zamanında geliyor ve
biz kendi borçlarımızı zamanında ödüyorduk. Zamanında ödersen,piyasa seni tutar, destekler.
Kredin artar.

Cuma akşamı Sibel hanım ofisime geldi.
“Buyurun Sibel hanım, sizin için ne yapabilirim?”
“Merhaba Mustafa bey. Şey eğer müsaitseniz sizi yemeğe davet etmek istiyorum. Ne dersiniz?”
“Ne zaman için?”
“Bilmem..bu akşama ne dersiniz?”
“Bu akşam mı?. Olabilir aslında. Evet olur. Bu akşam boşum.”
“Çok iyi. Nasıl buluşuruz?”
“Benim telefona adresinizi atın. Akşam gelip sizi alırım.”
“Evim çok uzakta..”
“Fark etmez. Gelip alırım.”
“Tamam anlaştık. İsterseniz Beylikdüzünde buluşalım. Orada çok güzel bir et restaurantı var.”
“Ooohhh, ben ete bayılırım.”
“Tamam o zaman. Saat 9 uygun mu?”
“Uygundur.”
“Ben size adresi atıyorum. Orada buluşuruz.”
“Sizi evden almayacakmıyım?”
“Yok gerek yok. Orada buluşuruz.”
“Tamam görüşmek üzere o zaman..”
“Görüşürüz.tam 9 da.”
“Ok.”

Evet...Sibel ile siftahı yapacaktım. Hemde bu gece. Cebime 1 tane ciallis attım. Gece için hazırdım.