Notes

Tahminen bundan 1 yıl önce bu günlerde girdik birbirimizin hayatına. Çok şey yaşadık iyisi kötüsü.. Ama kalbimiz hep adımızı sayıkladı. Sen benim ailem oldun bunu laf olsun diye demiyorum, en gerçeğinden. Seni hayatımın tam ortasına koydum, öyle günümüz sevgililik hayatı gibi değil bizimkisi, kilometrelerce uzakta varlığının bile nefes almama yardımcı olduğu bir sevda. Şimdikiler olmaz, yürümez uzaktan der. Bilmezlerki iki gönül bir olduğunda beraber uyuyabildiğimizi.. Biz hiç buluşma yeri ayarlayıp, evden senin için hazırlanıp çıkıp buluşamadık mesela. Farkımız da şu ki ben hazırlanıp 13-14 saat yollar, denizler aşıp seninle ailenin yanında buluştum. Hayatıma öyle yerleştin ki attığım adım, konuştuğum söz, kurduğum gelecek, gizli özne dahi olsa seni içeriyor. Belki şimdi okurken sıkılırsın sevmezsin böyle şeyleri, ama seni yazmayı seviyorum biliyorsun.. İlk günden daha çok seviyorum seni. İnsan ezbere sevmemeli mesela, her gün keşfetmeli. Bende öyleyim sana karşı, her gün seni keşfediyorum. Keşfettikçe daha çok seviyorum. Mükemmel bir kız değilim, çok güzel biri de değilim öyle yeteneklerim de yok.. bazen sana yetememekten korkuyorum, kaybetmekten çok korkuyorum.. Neyse efendim çok uzatmadan, bütün kalbimle geleceğimde seni görmek istiyorum.seni istiyorum. tarihlerimiz muallakta olsada, Kasım ayı sonu bizim varoluşumuz. Ve lütfen hep Varol hayatım da. Seni seviyorum..