Notes

bizim onunla hikayemiz 20 Eylülde başladı Bizimkisi mesafe ilişkisiydi ama güzel bir ilişkimiz vardı o da bende iyi insanlardık fakat ben babamı kaybettikten sonra olgunlaştım biraz babamı kaybettikten sonrada çok şey yaşadım her zaman yanımdaydı ben onun herşeyi o benim herşeyimdi fakat bazı şeylerde beni anlayamabiliyordu çünkü tecrübe etmemişti yaşamamıştı bu yüzden beni anlayamamsına bir şey demiyordum onun hayat hocası gşbşydim hayattaki acımasızlıları yaşadıklarımla ona ders olarak anlatırdım düşünce geri nasıl yerden kalkacağını öğrettim sevgili olduğumz süre zarfınca güveni sevgiyi öğrettim ona Biliyor musunuz biz çok hediyeleşirdik ben her yaptığım hediyeyi ayrı bir hissiyatla seçerdim o nesne artık bir nesne değil benim sevgimin bir parçası olurdu o da aynı şekilde benden esilenerek yapardı. Ailesi ilişkimize karşıydı ve sürekli ona sıkıntı ediyorlardı ama biz biz olduktan sonra sıkıntı değildi ki atlatırdık. sevgili olduğumuz süre zarfınca sadece 2 defa buluşmuştuk. Tabi ailesinin o kadar karşı çıkmasına aldırmadan gelmişti yanıma ailesiyle ters düşmesini istemiyordum açıkcası çünkü ben gelip geçici olabilirdim ama ailesi her zaman var olacak ve benim için ters düşmesi doğru değildi Neyse aralık ayına geldik ve benim ailemden çok sıkıntı olmaya başladı babamın şokunu zaten atlatamamıştım böyle sıkıntılar çıkınca iyicene psikolojim alt üst olmuştu herkesten kaçıyordum tek başıma köşeme çekiliyordum o da bu sıkıntıları biliyordu ama beni bunaltıyordu ilgi istiyordu ama bn canımı sıkıntısından başımı kaldıramıyordumki ilgi göstereyim bana anlayış göstermememsine de sinirlenmiştim ve o anki kafayla bıraktım ayrıldım ondan çünkü sıkıntıdaydım ve onu mutlu edemedim hem ailesiyle benim yüzümden çok tartışıyordu huzursuzluk vermek istemiyordum hem bensiz yaşayamayacağını söylerdi kimsenin vazgeçilmez olmayacağını ona kanıtlamak istedim ve birde hayatı sadece sanalda olmasın istedim ben hariç hiç bir arkadaşıyla konuşmazdı kız / erkek olsun hiçbir arkadaşıyla konuşmazdı. Gençliği sanal benimle gitmesin yanında bulsun mutluluğu diye bıraktım ama o bunların hiç birini bilmedi belki hiç bir zaman bilmeyecekte sonra ayrılmamam için yanıma geldi ayrılmamam için yalvardı gözlerine bakamadım ama bakarak konuşmalıydım benden gözlüklermn üstünden bakarak hayır istemiyorum seni sevmiyorum dedim son kez veda olarak sarılmak istedim ama sarılmadım umut vermek istemedim. Sonra aradan bir ay kadar zaman geçti biz bununla arkadaşça konuşuyoruz bu bana hayatının daha güzel olduğundan bahsediyor felan sosyal çevresinden olduğundan bahsediyor ve benden bir o kdar nefretinden bahsediyor bende benden soğuması için yaptığım sevgililerden bahsedşyorum bu iyice soğuyor benden ben ondan sonra kimseyi sevmedimki ama o ondan sonra sevdim diye biliyor ve dedimki brini sevdim onun için herkesi karşıma aldım dedim sen benim için karşına almadında onun içinmi aldın dedi suratıma telefonu kapattı ve 1 ay konuşmadık sonra 2-3 gün önce bi sitede sorun çıktı benm hesapta dedm sen mi bişey yaptın diye dedi beni ilgilendrmiyorun senn kadar yalancısı yok attığım videoyu izlemdinmi dedi dedim hayır gelmedi bana video felan dedi atayım bak attı bende ozamn otobüsteydim ve attığı videouyuda merak ettgmden açıp baktım ben videoyu diyordum heralde sevgili feln yaptı onun videosudur diye bekliyordum ama değilmiş vakit akşam tozlu topraklı bir yere benm tüm hediyelerimi yığmış ve yakmış arkaya birde fon müziği koymuş ve en sonunda demiş senden hiçbir şey kalmadı diye ben yıkıldım şoka uğradım hatırladığm hatırlamadığım bütün anılar gözümün önünden geçti ağlamaya başladım ben onu halen seviyormuşum ama bunu kendimden dahi saklıyormuşum otobuten direk indm aradım aglayarak naptın sen dedim onlar benim sevgimin göstergesiydi anılarımızdı kalbimdi naptın sen dedim o da senin bende bir kalbin var mıydı sen bana hiç bir zman inanmadın şimdi siktir git deyip kapattı yüzüme ağlama krizine girdim hayatımda en son babama bu kadar çok ağlamıştım çok zoruma gitti canım yandı için için yandım ben onu seviyordum ve ondan sonra başkalrında onu aramıştım ondan sonra aglıyordum üzülüyordum ama bunun bunlardn haberi olmuyordu çünkü bana dahada güzelleşmiş hayatını anlattıkça hayatında varken fazlalık olduğumu düşünüyordum şuan sürekli ağlıyorum sevgilim vardı onunlada ayrıldım halen Arif Cemili düşünürken onunla sevgili olmam onu kullanmak gibi olurdu. Ona şuan heryerden ulaşmaya çalışıyorum ama beni engelliyor arkadaşlarımdan ulaşmaya çalışıyorum engelliyor ben sadece son kez adam akıllı konuşmak istedim veya son kez yüz yüze gelip gözlerindeki o nefreti görmek istedim ve içimdeki şu diyemediklerimi demek istiyorum ama yok işte bende elimdekinin değerini bilemedim işte bu kadar
Ben her zaman ona aittim ama sırf kendi mutluluğum için onun hayattan kopuk bir şekilde hayat yaşamasına izin verezmezdim bu yaptığım bencillik olurdu. Sonuçta ben sanaldaydım net gitsin telefon olmasın ben yoktum ama gerçek hayat denilen şeyde bu yoktu Her zaman ulaşabilrdin ve ben yaşımdan büyük şeyler yaşamıştım o daha benim yaşadıklarımı yaşamamış ve beni anlayamıyordu bazı şeyleri kafam götürmüyordu bu yüzden mutlu edemeyeceğimi edemeğimi düşünüyordum ona tam yaşının kızı mutlu bşr kız gerekiyordu bence ben gerekmiyordum hem o yanında olması lazımdı sanalda olmuyordu mesafe ilişkisi çok zordur ve ben onu düşünürek böyle birşeye karar vermiştim bir gün bana dediki arkadaşlarım sevgilileriye el ele tutuşunca felan hevesleniyorum dedim yanında değilimki o lafı dediğinde o kdar çok koydu ki bana hayatı tecrübe etmesi gerekti ben gururum yüzünden bunları felan söylemedim ayrıldıktan sonra daha çok kendimden soğuttum artık yanımda kimse kalmamıştı ailem başka kimse yoktu ayrıldıktan sonra geri dönebilirdim ama gururuma yediremedim olmaz dedim bu saatten sonra zaten hayatının güzel olduğundan bahsediyordu demekki dedm hayatında ben fazlalık yada bir engelmişim bazen gitmek,kalbine gömmek gerekiyormuş o videodan sonra sürekli hiç durmadan ağladım beni deli dolu insan bilirler benim yakınımda olmayan insanlar kimse ağladığımı görmez bilmez ama işte o günden sonra göz yaşlarımı tutamadım etrafımdakiler giden hediyelere canını sıkıyo ben anılarıma üzülüyorum ben anlayan tek bir kişi yoktu ben o ne yanan hediyelerimdeydim ne de onlarada giden paraya bunlar umrumda değildi benim anılarım gitmişti ondan böyle bir şey beklemiyordum dedm lan ben bunu mu sevdim böyle bir şey yapmazdı sevgili olduğumuzda yaptıkları dedikleri sahteydi ya da o videoda yaptığı sahteydi kalbime öyle bir ağırlık oturduki gerçekten sevmesem neden üzülecektimki banane der geçerdim ama sevmiştimki anılarımın somutlandırılmş videosunu izleyip izleyip aglıyordum ve o son telefon konuşmasına.değmez unut gitsin diyorlar değmeseydi gözümün yaşını dahi akıtmazdım sevmezdim bile demekki değiyorama şuan ne benden bir haber almak istiyor ne benim ismimi dymak arkadşlarım bu kıza sen naptın diye aradıklarında dahi ismimi duyar duymaz kapattışimdi herşey bana onu anımsatıyor yürüdüğüm yol diyorum bir zamnlar onla telefonda konuşa konuşa yürürdüm telefona mesaj geliyor o mesaja dahi cevp vermek o kdr ağır geliyorki bir zmnlar ondan mesj gelirdi diye telefon telefon değil bir ton demir sanki ben bir zamnlar onla güzel anılar geçirdim kötü olduk diye ne anılarına saygıszlık ederim ne de o anıları yaşadığı inkar ederim yapamam benama o yaptı anılarıma saygısızlık etti yok saydı yaşadıklarını yeni hayatına daldı gitti bana da son darbesini vurdu arkasına dahi bakmadı çok değişmiş daha başka içimde tuttuklarımdan benim bile haberim yok içimde tuttuklarım vakit geçtiğinde pişmanlık olarak ortaya çıkıyor