Notes

şimdi diyeceklerim çoğu insanın başına gelen birşey. tam işte iyi gidiyor derken çat! bir yerden bir sorun çıkar
ben seni gözümde çok büyütmüşüm. senin için sadece merhaba, günaydın denilecek; sıkıldığın zaman seni eğlendirecek bir kişiymişim. peki bu senin suçun mu? tabii hayır. lan zaten hayat bu elbet böyle arkadaşların olacak bende aynılarını yapıyorum.
senin değmeyecek kişi olduğunu anlamama kadar hata değil aslında güzel bi şeydi değer vermek , değerli olduğunu hissettirmek, anladıktan sonra bile devam ettim o zaman hata oldu işte. ama insanın savunma mekanizması mıdır yoksa bazen salaklığı mıdır bilmiyorum, değmediğini anlamamak için delice direnir. kendince bahaneler bulur. en kötüsü de budur sanırım, gerçeklerle karşılaşmak daha acı verici olur çünkü. aslında önemli dersler ,hayatın tadı tuzu bunlar.
bende yapıyorum farkında olmadan çevremdekilere.
ne var biliyo musun mesela zeynep nefret ediyor senden , zamanında benim sümeyyeden nefret ettiğim gibi. tamamen kıskançlık üzerine kurulmuş bir nefret. ben de aynı senin gibi diyorum neden nefret ediyosun diye, o da tıpkı benim gibi cevap veriyor. hayat geçrekten tuhaf aQ.