Notes

Selam balım, biliyoruz ki 2 ay boyunca ayrıydık. Seninle konuşamayacağımı düşünüyordum başından beri. Seni ayrıldıktan sonra bile bırakmadım. En az 10 defa görmüşümdür okul çıkışı vs. Beni farketmedin, edemezdin zaten meşguldün şu sıralar. Şizofren falan demeye kalkma manyaklık yapma. Sadece seni seven biriydim. Aslında açıkcası hala öyleyim. Umudumu asla kaybetmem. Sana dediğim tek bir şeyi hatırlamanı istiyorum. Senden ayrılınca bu kalp sevmeyi bırakacak diye bir şey demiştim.. Sana yalan söylemedim. Ne kadar ben bile inanamasam da. Yalan hayatımda bu bir gerçek ama sana karşı en ufak bir tane olmadı. İlk'imdin. Sonum olmanı da isterdim. Bir çok defa kendime lanet ettim çünkü çekingen yapım senin yapına uygun değildi. Her geçen gün bunu geliştirmek için uğraştım. Kendi çekingenliğimi yok etmek için yapmadığım şey kalmadı. (Cidden bunu ayrıyetten konuşalım böyle bir yazıda bunu anlatamam :D ) Artık çekinmiyorum ama hala seni kaybetmekten korkuyorum her zaman korktum belki ağladım belki güldüm ama o bakışlarının ardında yatan sözleri anlayamadım. Uyuşmuyorduk kabul ediyorum. Ama senin için moddan moda girmeye hazır biri var karşında. Gerekirse kendini en kötü şeylere atabilecek biri. Duygusal hayatında geçmiş anlatmadığın bir şey var. Her gece yatarken bunu düşündüm. Bu NE olabilir? NEDEN böyle bir kişilik oluşturdu? .. Bir yandan arkadaşlarınla seni konuştum seni sordum durumunu sordum eski sevgili değilmi hep yapıyor. Senin karşına çıkamadım. Bu cesaretim hiç olmadı. Çünkü seni gördüğüm anda nefesim kesiliyor ve diyeceğim herşeyi unutuyorum. Ayrılırken bile maksimum 5-6 adam akıllı kelime kullanmışımdır. Çünkü o bakışın beni eritiyor be gülüm. Ben sadece içimi açamadığım için burda bunları yazıyorum. Seni asla zorlamıyorum gerçekleri görmeni istiyorum. Yanlış anlarsan seni bulur öldürürüm :D O kırmızı manevi değerli eşyan, yazdığın defter vs duruyor. Atacağımı düşündüysen ben değil sen kaybetmişsindir. Bunların hepsini seninle konuşmaya kalksam belki gülersin ama böyle uzun yazıları seviyorum. Kendimi 2 ay önce daha ergen buluyordum ayrılığın bana senin ne kadar değerli olduğunu anlattığı gibi bazı şeyler de kattı. Sevgime sevgi kattı. Değerini anlayamamışım dediğim an işte o ayrılmak istediğin an oldu. Senin aklın almıyor tabi beni sana bağlayan şeyi. Seninle başladı hayatım. Senin anılarınla bitti. Her 7. cadde den geçerken şu şöyleydi bu böyleydi, kızılayda geçerken Aslıyla şunları yaptım bunları yaptım. Hep dedim. Acıtmıyormuydu tabi ki acıtıyordu canımı. Ama asla bundan kaçmadım. Çünkü her geçen gün kendime umut verdim. Her geçen saniye bunların hayalini kurdum. Ve Cidden gerçekleşti. Senin ekli olduğun 7 hesap var tespit etsen bile arkadaşlarımın şifresi var. Takip etmem zor değildi. Twitter da öyle.. Belki kimse senin için uğraşmamıştır belki de bazıları daha çok uğraşmıştır bilemeyeceğim ama tek bildiğim herşeye açık olduğum. Sana kaykay aldığımı söylediğimde o yüzündeki mutlulukla hüzünü görünce kendimi kaybettiğimi anladım. Sen her zaman manevi değer arayan biriydin bense bu konuda odun olduğum gibi herşeyi maddi bir şeylere bağladım.. Değerini bilemedim diyorum tekrar... İnsanlar kaybettiğinde anlıyor. Akılsız kafam.. Bana döndüğünde her şey değişcek demiyorum. Ama emin ol ben değişeceğim. Çünkü değişmek istiyorum, başta kendim için daha sonra senin için. Sen benim kalbimin kahramanıydın. Senden ayrıldıktan hemen sonra barda tanımadığım biriyle bira içtim derdimi anlattım ve bana çıkma teklifi etti ben o halimle sadece sana odaklanmışım ki parayı ödeyip oradan uzaklaşmışım.. O halimle.. Sana asla yalan söylemek istemiyorum ama bana yalan söylersen beni üzersin. Bazı şeyleri geçiştirdin belki beni benim sevdiğim kadar sevmedin belki hiç sevmedin. Bunu ben bilemem balım. Seni çok özledim. Hayal bile edemezsin. O gün ben hani seninle konuşmayı kesmiştim.. Seninle arkadaştık vs vs. Seninle arkadaş olmayı kabullenemezdi bu kalbim. Arkadaş olamazdık. Ben duygum olan biriyle öyle konuşamazdım gulum. Yapamam, bana uygun değil. Sen eski sevgilinle öyle konuşursun ama ben öyle konuşamam.. Seni unutmak amaçlı şeylerde yaptım yapmadım değil o ilk 3 gün çok aşırı kötüydüm. Alkol alkol alkol ... Ergenlerin yapabileceği herşeyi yaptım. Seni aramak dışında. Sana bu süre zarfında sadece 1 mesaj attım. Tek. Benden kaçmana gerek yok diye.. Her neyse konuyu dağıtmayım o gün sen otobüse binerken ben seni izlemeye devam ediyordum. o kafanı eğdiğinde ( mutsuz gibi yürürken ) Hayatımın en büyük hatasını yaptığımı anladım. Ama git dediğim birine dön diyemezdim. Gelmezdin biliyorum.. Bana FK ya dön dediğin anda Sen iyimisin şakamısın vs demek geçti içimden. Fk benim için bir arkadaştı, Arkadaş.. Senin gidişin çoğu şeyi ortaya çıkarttı aslında. İçimdeki kötü insan da ortaya çıktı insanların sana karşı tutumu da. Hiç beklemediğim kişilerin senden nefret ettiğini öğrendiğim an ben yıkıldım. Arkadaşsız, sensiz ve yalnız kalmıştım o günden sonra. Ve böyle yaşamaya, seni takip etmeye devam ediyordum. Kendimi bir boşlukta buldum ve okulu geçmeye odaklandım bir süre sonra, Aslı böyle isterdi diye.. Seni kalbimde öldürmedim ama içimden senle konuşuyordum, rüyalarımda seni görüyordum. Bu sırada bir arkadaşa ihtiyacım vardı cidden ilayda falan çıkarcı olduğunu anladığımda onunla arkadaşlığım bitti açıkcası. Öyle bir şey ki sen.. Ben.. Seni.. oh shit. Gece gece bunu yazarken bile yeterli kelime bulamıyorum.................... Amaan. Niye direk onlara döndüm diye defalarca sormuştun. Kendimi boşlukta hissettiğimde yapabileceğim tek bir şey buldum. Alkolik bağımlı tarzı bir şey.. Ergendim şuan olduğumdan 4-5 kat daha ergendim. Ama kendimden emindim. Herkesle senin hakkında konuştum. Defalarca erdeme o kırmızı manevi değeri taşıyan şeyi götürmesini istedim. Siktir et diyerek geçti unut artık diyerek. Bir önceki duman konserinde Gavaz yanıma geldi, "sen Aslıyla çıkmışın" dedi o konsere ilaydayla gitmiştim aslında tek yaptığım oturup seni düşünmek oldu ordakilere sorabilirsin hala. Atağa geçmeyi düşünmeye başlamıştım. Bu sırada yeni kişilerle tanışıyordum, sırf sana nasıl yaklaşabileceğim hakkında farklı bilgiler alabilmek için. Sonrasıyla çoğu kişiyle yeniden bağlantımı kestim. Geçen hafta her geçen sayfada(benim sayfamda) senin yorumların, senin fotoğrafların, ismin.. Uğura attığın yorum.. Gülşahın senin fotoğrafını paylaşması vs. Herşey sendin. Çıldırdım artık. Kızılaya gidemiyordum zaten.. Olaylar malum. Yaklaşık 1 aydır içmiyorum çünkü içince bir şey olmadığını anladım. Seni istemeden arayabilirdim, beni riske atabilirdi. Beni üzebilirdi. Seni kaybettiğimi düşündükçe ben kötü oluyordum. Ama pes etmedim son 1 haftadır da bi programın içerisindeyim dayımdayım. Seninle konuşmam resmen bir lütuf olmuştu. Bunu okuyacağını bilmekte öyle. Seni hala delilerden öte bir şekilde seviyorum. Bu değişecek mi, hayır.. Seni kalbimde kaybetmem. Kaybetmek gibi bir lütfum yok.. Canımın içisin sen. Sana bağıramam bile gönlüm el vermez. Bazen benden ayrıldığın için defalarca teşekkür ediyorum. Seni bana daha çok bağladı çünkü.. Sen benim manyağımsın ve öyle kalacaksın. Biz diye bir şey olup olmaması benim için farketmez. Çünkü herşey kırılabilir.. Sen ne dilersen o olur tabi. Buda yazımın sonu. Seni seven biri her zaman burada olacak, sevgiler manasızın.