Notes

Günde milyonlarca canlı dünyaya gelirken bir o kadarı da canlılığını yitirir. Canlılar öldükten sonra doğaya kalıntılar oluşturabilir ve kalıcı zararlar verebilir. Bu zararları yok etmek amacıyla çalışan mikroorganizmalar her zaman yeterli olmayabilir. Doğanın müthiş dengesi, mikroorganizmaların yok etmek için günlerce çalışacağı ölü canlılar için leş yiyen canlıları devreye koymaktadır. Leş tüketen hayvanlar beslenirken aynı zamanda doğaya çok büyük faydaları olan canlılardır. Ölü canlıların yok edilmesinde büyük öneme sahip bu canlıların bir kısmı karada yaşayan memeli hayvanlar bir kısmı ise kuşlardır. Bu mükemmel dengenin korunmasında roller büyük olan kuşların başlıcaları akbabalardır.

Akbabalar leş ile beslenen ve dünyanın çok büyük bir kısmında hüküm süren yırtıcı kuşlardır. Kel başları, gelişmiş pençeleri ile tüm hayvan leşlerini parçalayabilecek donanıma sahiptir. Akbabalar dünya üzerinde Avustralya adası dışındaki ılıman tropikal iklimin etkili olduğu her yerde yaşayabilmektedir. Akbabalar canlı leşi bulamadıklarında canlı hayvanlarla da beslenebilmektedir. Akbabalar leş bulduklarında ekip halinde çoğunlaşıp dakikalar içerisinde leşi tüketebilmektedir. Saatlerce havada uçup gözlerine kestirdikleri leşleri veya savunmasız hayvanları izledikten sonra doğru zamanı bulup saldırıya geçerler. Zekice saldırıya geçip savunmasız canlıları avlarken canlı leşlerini tüketen diğer memeli canlıları da leşlerden uzak tutarlar.

Kanatlarını açtıklarında 2,5-3 metre gibi bir uzunluğa ulaşabilirler. Yetişkin bir akbabanın kütlesi 6 ile 20 kilogram arasında değişebilir. Güçlü pençeleri, güçlü gagalar ile leşleri parçalarken; endamlarıyla da korku saçan akbabalar doğanın en yırtıcı hayvanları arasında yer almaktadır. İyi birer uçucu olan akbabalar aynı zamanda kendi türlerinden olan kuşları da avlayabilir..