Notes

asal ile çok önceden tanışma fırsatım oldu.

türkçüler bir avuçtuk, zaten türkçülük o zamanlar çok güzeldi. gerçek türkçülük vardı. asal ile muhabbetimiz olmadığı zamanlarda bile küçük küçük makale sayılmayacak yazılar yazardı. tigir:er için öncelikle bir hesap oluşturdular, ülkücü "genç" kesimi eklediler. birkaç makale yazdılar ve bu hesaptan sürekli paylaştılar. bu şekilde çevre topladılar. bu sırada iletişimdeydik az çok konuşurduk. o zamanlar türk cephesi adında bir grup vardı. (buradan ayrılan birisi daha sayfa kurdu.) gerçek türkçüler buradaydı. grup içinde bilimsel makaleler yazılırdı. türkçülüğün nasıl yükseleceği tartışılırdı. okuyacak arkadaşlara yardımlar yapılırdı. neyse tigir:er'in ilk yazıları mantıklıydı, destek verdik. yolbaşçımız hüseyin nihal atsız'ın izinde gideceklerini düşündük.
kısa süre sonra ülkücüler sayfayı benimsedi. türkçülüğü empoze etmeye başladılar bu sırada. kendisini ülkücü zanneden ama türkçü olan gençler ilk başta bizim tarafımıza geçtiler ama asla türk cephesi grubuna eklenmediler. o grubun çekirdek halini hala özlüyorum.
hep sorular sorar durulardı asal'a. asal başlarda çok normal birisiydi. mustafa kemal'e dil uzatma cürreti göstermiyordu. atsız atanın fikirleri için yaşıyorum diyordu. atatürk'ün büyük bir kişilik olduğunu kabul ediyordu. sonradan ilgi çoğaldı ve değişim başladı. insanları aşağılamaya başladılar. (bazılarını mantıklı buluyorum)
yine sesimizi çıkarmadık. sonradan türkçülerin içinde bulunan belirli kesimlere dil uzatılmaya başlandı. burada ip koptu. kendisine ulaştım ve yaptığının yanlış olduğunu, türkçüler olarak zaten az olduğumuzu söyledim. kendi içimizde bölünürsek düzelemeyeceğimizi davaya ihanet ettiğini belirttim. bizim yolumuz türk cephesinin yolu değildir, orada hoşgörü olabilir ama bizde yoktur dedi. bana da ters cevaplar verdi. kendisine bilimsel makale yazmaya devam etmesi gerektiğini ama bunu kendisine bir araç olarak kullanmaması gerektiğini, gençleri yönlendirmesi gerektiğini söyledim. çünkü yüksek yerlerde ne kadar türkçü varsa o kadar başarılı olacaktı bu ülke ama o ne yaptı? kendisi için bir basamak gördü orayı, kendisini takip eden benimseyen gençleri yanlış yollara yönlendirdi. türkçülüğü ayaklara düşürdü. rezil etti. önce atatürk'e hakaretlere başladı. (cumhuriyet fikrini bende benimsemiyorum fakat atatürk'e hakaret edilemez. saygı duyulmak zorundadır.) sonra atsız'ın fikirlerinden de vazgeçildi. oysa ki asal'ın kendisi diyordu "atsız'ın çoğu sözü bizim sözümüzdür. siz atsız'ın sözü zannediyorsunuz." diye.
sonradan türk cephesi ikiye ayrıldı ve kısa süre sonra dağıldı. yeniden kurmaya çalışsalar bile o eski kemik kadro hiçbir zaman oluşmadı. buradan ayrılan birisi bir sayfa daha kurdu facebook üzerinden o da çok sevildi tutuldu. başlarda o da çok iyiydi, onlarla da iletişim halindeydim. şimdi onlara bakıyorum, onlarda iyice sapıtmış.
bense okuluma devam ediyorum, sayfa kurmak gibi bir niyetim yok. türkçü kardeşlere ara sıra derslerinde yardım ediyorum lisede olanlara. yükseltmeye çalışıyoruz türkçülüğü bir yerlerden.
her ne kadar genç atsızları, tigir:er'i, turancı hareketi sevmesem bile yapmamız gereken şey kişisel sorunları bir kenara bırakıp, tek hedefe odaklanıp oraya el ele kol kola gitmektir. çünkü o hedefe giderken yolda çok şey kaybedeceğiz, eğer bir avuç olursak başaramayız, eğer güçsüz olursak başaramayız.

ama er ya da geç başaracağız! bir gün güneş turan ülkesine doğacak.